Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους ξεκίνησε με ερώτηση που αναφερόταν σε χτεσινά δημοσιεύματα που, παίρνοντας αφορμή από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών στην Πορτογαλία, μιλούσαν για υποχώρηση της Αριστεράς στην Ευρώπη. Ζητήθηκε το σχόλιο της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Ποιας Αριστεράς»; αναρωτήθηκε η Αλέκα Παπαρήγα. Και συνέχισε: «Γιατί στο τέλος θα τρελαθούμε... Νομίζω ότι υπάρχουν αποτελέσματα στην Ευρώπη, όπως και το αποτέλεσμα της Δανίας. Και εκτός Ευρώπης μπορώ να πω, αλλά ας μην πάει η ματιά μου τόσο μακριά. Υπάρχουν αποτελέσματα που δείχνουν αυτό που λέμε, μια μετατόπιση δυνάμεων, κυρίως από τα σοσιαλιστικά κόμματα, προς τα νεοφιλελεύθερα, τα κλασικά συντηρητικά. Από την Κεντροαριστερά, λένε, προς την Κεντροδεξιά.

Αυτό το φαινόμενο είναι υπαρκτό, και όσο κι αν μας φαίνεται παράξενο, δείχνει στο βάθος, ότι υπάρχουν οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Για να δούμε, όμως, τι μετατόπιση είναι αυτή; Είναι η μετατόπιση από το ένα κόμμα στο άλλο. Δεν ξέρω αν θα την πω συντηρητική στροφή. Γιατί, τι προοδευτικό έχουν οι σοσιαλιστές της Πορτογαλίας; Ο,τι το προοδευτικό έχει ο κ.Σημίτης απέναντι στον κ. Καραμανλή. Δηλαδή, τίποτα.

Επομένως δεν μπορούμε να πούμε στροφή προς τα δεξιά. Τι δείχνει; Οτι ένα μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών λαών, το οποίο είχε παλιότερα πλησιάσει σοσιαλιστικά κόμματα, χάνει την εμπιστοσύνη του, παγιδεύεται στη λογική των κομμάτων εξουσίας, παγιδεύεται στη μοιρολατρία και στην άποψη, ότι δεν υπάρχουν λύσεις και όταν πάει να ψηφίσει, σκέπτεται να ψηφίσει αυτόν που μπορεί να πάρει την κυβέρνηση.

Αυτή είναι η λογική. Και αυτή η λογική είναι επικίνδυνη. Γι' αυτό εμείς λέμε, ότι δεν πρέπει η δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού, να εγκλωβιστεί στην αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει και στην Ελλάδα. Εξίσου κίνδυνος είναι να παραμείνεις στο ΠΑΣΟΚ. Εξίσου κίνδυνος να πας στη ΝΔ.

Οι λαοί πρέπει να δουν τα πράγματα με προοπτική, να δουν το αύριο. Οχι με κριτήριο ποιος βγαίνει στην κυβέρνηση, ή ποιος δε βγαίνει, αλλά με κριτήριο, ότι πρέπει να δυναμώσει η εναλλακτική λύση. Και η εναλλακτική λύση, δε δυναμώνει σ' ένα βράδυ. Γιατί μιλάμε για εναλλακτική λύση που είναι σε αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική. Θέλει δουλιά. Και θα μεγαλώσει σταδιακά. Αν υποτάξεις το σήμερα στο σήμερα, τότε θα γίνεσαι έρμαιο των κυρίαρχων κομμάτων.

Ομως, θέλω να πω για τη μεγάλη ευθύνη που έχει η σοσιαλδημοκρατία, η οποία, διέφθειρε, κυριολεκτικά, προοδευτικές και αριστερές συνειδήσεις. Και τις διέφθειρε με δύο τρόπους: Με τη μοιρολατρία και με την εξαγορά. Περισσότερο μαζικά με τη μοιρολατρία, λιγότερο με την εξαγορά, αλλά πάντως και με τα δύο.

Γι' αυτό εμείς ανησυχούμε. Και τοποθετούμε το ζήτημα ότι πρέπει ο καθημερινός αγώνας για τα μεγάλα, πιεστικά προβλήματα, να υποταχτεί στην προοπτική. Διότι αν σε πιάσει η ανυπομονησία, εδώ και τώρα αποτελέσματα -είναι δικαιολογημένο- δε βγάζει πουθενά. Θα είσαι έρμαιο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αλλος θα λέει, 17 χρόνια ΠΑΣΟΚ είναι. Να γυρίσουμε στη ΝΔ που μπορεί τώρα, να επανέλθει στην κυβέρνηση με άλλο πρόσωπο. Με κανένα άλλο πρόσωπο. Με το ίδιο θα επανέλθει! Κι εδώ αποδεικνύεται ότι πρέπει να φύγει ο κόσμος απ' αυτά τα δύο κόμματα. 17 χρόνια αντιπολίτευση η ΝΔ δεν άλλαξε τίποτα επί της ουσίας. Η κριτική της είναι, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν προχωρά πιο γρήγορα αυτή την πολιτική.

Και το ΠΑΣΟΚ αν γίνει αντιπολίτευση, το ίδιο θα λέει στην κυβέρνηση. Οτι αυτή την πολιτική δεν την προχωρά γρήγορα, ή εν πάση περιπτώσει, δεν τη διαχειρίζεται πάρα πολύ σωστά. Αυτό είναι το ζήτημα κι από αυτή την άποψη καλό είναι να ανησυχούμε για τέτοιες εξελίξεις, για τον εγκλωβισμό, αλλά και να δουλεύουμε πραγματικά για τον απεγκλωβισμό.