ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ, ο επόμενος που θα αποκλειστεί από χιόνια οπουδήποτε, σε τρένο, αυτοκίνητο, καταφύγιο, θα καθίσει εκεί που βρίσκεται και θα εύχεται να μην τον βρούνε για να τον σώσουν.

Διότι, όπως αποδείχτηκε περίτρανα και χτες, με την ιστορία των 116 εγκλωβισμένων στο Διδυμότειχο, ποτέ η κατάσταση δεν είναι τόσο χάλια, ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερη.

Οσο γι' αυτά τα περίφημα «Σούπερ Πούμα», που μια με την ομίχλη δεν μπορούν, την άλλη δεν αντέχουν τον αέρα, καλύτερα να μην απογειωθούν ξανά. Στο κάτω κάτω καίνε και 250.000 δραχμές καύσιμα τη φορά χωρίς να κάνουν τίποτε.

ΜΑΛΙΣΤΑ, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε χτες μέτρα για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, ενώ ο προϋπολογισμός που συζητούνταν την ίδια ώρα στη Βουλή κάθε άλλο παρά προβλέπει κονδύλια για τον σκοπό αυτό.

Οπως καταλαβαίνετε, μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να θεωρήσει κανείς σοβαρές αυτές τις εξαγγελίες και να τις δει να εφαρμόζονται στην πράξη: Με τη χορήγηση μιας ικανής δόσης παραισθησιογόνων.

ΔΕΝ ΠΡΟΤΙΘΕΤΑΙ να δώσει συνέχεια στην υπόθεση Γρυλλάκη, λέει η Νέα Δημοκρατία. Ε, ναι, λογικό είναι. Τι άλλο πια να ειπωθεί και να γραφτεί γι' αυτή την ιστορία. Τόσες μέρες σπαταλήσαμε πια.

Βεβαίως, ο Λαλιώτης και οι μηχανισμοί του δε θα έλεγαν όχι για έναν ακόμη γύρο Γρυλλακο-Μαυρικο-Μητσοτακολογίας, αλλά υπάρχει εγγενής αδυναμία πλέον. Τελείωσε το υλικό. Αλήθεια, ποια άλλη ιστορία υπάρχει να ανασύρουμε τώρα;

Αν δεν πάει πουθενά το μυαλό σας, δεν πειράζει. Πάει του Λαλιώτη. Θα δούμε τον επόμενο καιρό την προσπάθειά του. Αλλωστε, έχει αποδειχθεί και στον κινηματογράφο, ότι τα «ριμέικ» πουλάνε αν τα πλασάρεις με το κατάλληλο περιτύλιγμα κι ένα καλό δώρο μαζί.