Ως αποτέλεσμα των 7 δεκαετιών κατοχής, οι Παλαιστίνιοι ζουν σήμερα χωρισμένοι στα εδάφη της Λωρίδας της Γάζας, όπου έχει επιβληθεί εμπορικός και οικονομικός αποκλεισμός από Ισραήλ και Αίγυπτο εδώ και περίπου 15 χρόνια, και στα εδάφη της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης (τμήμα της οποίας είναι και η Ανατολική Ιερουσαλήμ).

Στη Λωρίδα της Γάζας ζουν περίπου 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι. Οι Εβραίοι έποικοι και ο ισραηλινός στρατός αποχώρησαν το 2005, ωστόσο ο αποκλεισμός της Γάζας από το 2007, με πρόσχημα την ανάληψη της διοίκησης από την ισλαμική «Χαμάς», την έχει μετατρέψει σε μια τεράστια φυλακή. Οι εισαγωγές βασικών προϊόντων και εμπορευμάτων περνούν από τον έλεγχο του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Οι υποδομές σε λιμάνι και αεροδρόμιο καταστράφηκαν από αλλεπάλληλους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Οι περισσότεροι κάτοικοι της Γάζας παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με 5 - 6 ώρες ηλεκτρικό ρεύμα το 24ωρο, με προβληματική υδροδότηση και προβληματικές τηλεπικοινωνίες. Οι νέοι 11ήμεροι βομβαρδισμοί επιδείνωσαν τραγικά την κατάσταση. Πάνω από 55.000 άμαχοι εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους, χιλιάδες κτίρια χτυπήθηκαν ξανά από τις βόμβες...

Η κατεχόμενη Δυτική Οχθη, με περίπου 2,8 εκατομμύρια Παλαιστίνιους, μετά τις Συμφωνίες του Οσλο χωρίστηκε σε τρεις βασικές περιοχές. Η περιοχή Α θεωρητικά τελεί υπό την αποκλειστική διοίκηση της Παλαιστινιακής Αρχής, η περιοχή Β υπό μεικτή διοίκηση Παλαιστινίων και ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων και η περιοχή C, που αποτελεί το 60% της Δυτικής Οχθης, είναι υπό τον πλήρη έλεγχο των κατοχικών δυνάμεων και «εξαφανίζεται» χρόνο με τον χρόνο από την εξάπλωση των εποικισμών εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων εποίκων.

Στη Δυτική Οχθη υπάρχουν 132 εβραϊκοί εποικισμοί υπό την ευθύνη του ισραηλινού κράτους, και άλλοι 135 ανεπίσημοι. Ο πληθυσμός στους επίσημους εποικισμούς ξεπερνά τους 440.000 εποίκους, όταν το 1980 οι Εβραίοι έποικοι στη Δυτική Οχθη ήταν 16.200! Κάθε εποικισμός μοιάζει με μια... πόλη - κράτος, με δικό του οδικό δίκτυο, υποδομές, δομές Υγείας και Εκπαίδευσης «μόνο για εποίκους».

Το τείχος απαρτχάιντ που δημιουργήθηκε μετά τη δεύτερη «Ιντιφάντα» (2000), με μήκος 708 χλμ., βρίσκεται κατά 85% μέσα στη Δυτική Οχθη, κόβοντας στα δύο χωράφια, σπίτια, περιουσίες και τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων.

Οι εποικισμοί και το τείχος συμπληρώνονται από τις «ζώνες ασφαλείας» και εκατοντάδες σημεία ελέγχου (check points) με Ισραηλινούς στρατιώτες, τα οποία ανοιγοκλείνουν κατά το δοκούν, συντελώντας στον ασφυκτικό έλεγχο της Δυτικής Οχθης από τις κατοχικές δυνάμεις.

Στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι εποικισμοί αυξάνονται ιδιαίτερα μετά την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ από τις ΗΠΑ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Οι αυξανόμενες εξώσεις Παλαιστινίων, με πιο χαρακτηριστικές αυτές στις συνοικίες Σιλοάμ και Σέιχ Τζαράχ, εντείνουν την πάγια ισραηλινή επιδίωξη για δημογραφική αλλοίωση των αραβικών περιοχών.

Την εικόνα συμπληρώνουν οι περίπου 2 εκατομμύρια Αραβες του Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι που έμειναν στην πατρογονική γη τους μετά την ίδρυση του ισραηλινού κράτους. Θεωρητικά έχουν ίδια δικαιώματα ως Ισραηλινοί πολίτες (αποτελούν το 20% του πληθυσμού του Ισραήλ), στην πράξη όμως αντιμετωπίζουν πολύμορφες διακρίσεις. Τις προηγούμενες μέρες, η συσσωρευμένη αγανάκτηση για όσα βιώνουν τους έβγαλε για πρώτη φορά με τέτοια ένταση και μαζικότητα στους δρόμους σε πόλεις του Ισραήλ, ενάντια στην κατοχή. Αντιμετώπισαν κλιμάκωση της καταστολής, συλλήψεις, ενώ καταγγέλλονται εκατοντάδες απολύσεις μετά τη μαζική συμμετοχή τους στη γενική απεργία των Παλαιστινίων την περασμένη Τρίτη.