«Μεταβαίνουμε προς ένα νέο υβριδικό μοντέλο εργασίας», δήλωνε με στόμφο τις προάλλες ο υπουργός Εργασίας, μιλώντας στο 8ο Στρατηγικό Συνέδριο «Επενδύσεις στην Ελλάδα και Αναπτυξιακή Προοπτική». Πίσω βέβαια από τέτοιες βαρύγδουπες εκφράσεις και νεολογισμούς κρύβεται ο «υβριδικός πόλεμος» που έχει κηρύξει η κυβέρνηση στα εργασιακά δικαιώματα και ένα πλούσιο οπλοστάσιο με το οποίο εξόπλισε τις επιχειρήσεις, από τα προγράμματα τύπου «Συν-Εργασία», τις αναστολές, μέχρι το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά. Μάλιστα συνοδεύει την προπαγανδιστική της καμπάνια με μια σειρά ανυπόστατους ισχυρισμούς, πως «συνολικά 8 στις 10 επιχειρήσεις στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν δυσκολία κάλυψης κενών θέσεων εργασίας...», συμπονώντας τάχα τους εργοδότες που υποτίθεται ψάχνουν προσωπικό και δεν βρίσκουν. Προφανώς ο υπουργός Εργασίας δεν αγνοεί τα στοιχεία του ΟΑΕΔ με τους 1 και πλέον εκατομμύριο ανέργους, εγγεγραμμένους στα μητρώα του, ούτε βέβαια τα μεροκάματα πείνας και την ασυδοσία των επιχειρήσεων που γενικεύεται. Τον βολεύει όμως να μιλάει για «το παράδοξο φαινόμενο οι επιχειρήσεις στον κλάδο της εστίασης να δυσκολεύονται σήμερα να βρουν προσωπικό», αποδίδοντάς το στην «πραγματικότητα με τα επιδόματα», αναπαράγοντας τη γνωστή αθλιότητα περί τεμπέληδων που ζουν με επιδόματα αντί να δουλέψουν. Τέτοιες και άλλες τοποθετήσεις μόνο τυχαίες δεν είναι, αφού στρώνουν το έδαφος για τον επόμενο γύρο επίθεσης, που σύμφωνα και με τις αντεργατικές συνταγές του Σχεδίου Πισσαρίδη, βάζουν στο στόχαστρο και τα επιδόματα ανεργίας, ενώ στον αντίποδα θα μετατρέψουν ολοκληρωτικά τον ΟΑΕΔ σε παραμάγαζο των επιχειρήσεων από τον οποίο θα αντλούν τζάμπα χρήμα και νέες επιδοτήσεις, μέσα από τα περιβόητα και αμαρτωλά «προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης».