Το στίγμα της επιχειρούμενης, απ' την κυβέρνηση, ασφαλιστικής μεταρρύθμισης το έδωσε με τον καλύτερο τρόπο ο επίκουρος καθηγητής Μ. Ματσαγγάνης, που διατέλεσε και σύμβουλος του πρωθυπουργού, στην παρουσίαση το βιβλίου «Κοινωνική Ασφάλιση και Ισότητα των φύλων» (περιλαμβάνει τις εισηγήσεις και τις θέσεις από την ημερίδα της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις 3.12.2001)

Εν πρώτοις, έδειξε απογοητευμένος, καθώς τα σχέδια της κυβέρνησης θα λύσουν ένα «πάρα πολύ μικρό τμήμα του προβλήματος». Υπογράμμισε ότι τούτη ή κάποια άλλη κυβέρνηση είναι αδύνατο να αποφύγει το πεπρωμένο και θα προχωρήσει σε βίαιες προσαρμογές.

Η λύση -κατά τον ομιλητή- βρίσκεται σ' ένα συνδυασμό των εξατομικευμένων κοινωνικών δικαιωμάτων και των εξατομικευμένων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Εν ολίγοις, θα δίνεται μια «εθνική σύνταξη» -που θα είναι ένα μικρό ποσό- και θα ακολουθεί ένα δεύτερο, ανταποδοτικό επίπεδο. Ετσι δε θα έχουν νόημα και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, καθώς ο καθένας θα αναλάβει και το κόστος της επιλογής του.

Και επειδή αυτά δεν τα βλέπει σύντομα, πρότεινε τη δημιουργία ενός «συνασπισμού συνηγορίας». Δηλαδή, το συντονισμό και την επιμονή των κεντροαριστερών που εμφορούνται απ' την προσήλωση σε αυτές τις επιδιώξεις και εκείνων -ακόμα κι αν θα χάσουν- που επηρεάζουν την κοινή γνώμη, για να ανατρέψουν το μπλοκάρισμα...

Τι έχουν να δουν τα μάτια μας ακόμα...