Στο πλαίσιο του νομοσχεδίου συστήνεται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας» και τον διακριτικό τίτλο «ΕΛΚΑΚ ΑΕ», που θα εποπτεύεται από τον υπουργό Αμυνας και θα λειτουργεί «κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας», με στόχο την άκρατη ιδιωτικοποίηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, με βασικό κίνητρο της κυβέρνησης τις αμερικανοΝΑΤΟικές και ευρωενωσιακές κατευθύνσεις για τροφοδοσία π.χ. της κρεατομηχανής στην Ουκρανία. Για τον ίδιο λόγο προβλέπεται η τροποποίηση προηγούμενου νόμου (3978/2011) για έσοδα «από την αξιοποίηση μη επιχειρησιακά αναγκαίου στρατιωτικού εξοπλισμού», ενώ σε ό,τι αφορά τον «εκσυγχρονισμό» της λειτουργίας των στρατιωτικών σχολών προβλέπεται η δυνατότητα να διοργανώνουν διδακτορικά «σε συνεργασία με επιχείρηση ή βιομηχανία που εδρεύει ή παράρτημά της λειτουργεί στην ημεδαπή». Παράλληλα, συστήνεται Κοινό Σώμα Πληροφορικής για την «ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας», ενώ στη Διεύθυνση Πληροφορικής του ΓΕΕΘΑ συστήνεται Τμήμα Τεχνητής Νοημοσύνης, αρμόδιο μεταξύ άλλων για «την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας», με το βλέμμα ενάντια στον λαό.

Οπως έγινε γνωστό από τον υπουργό Αμυνας Ν. Δένδια πρόεδρος του ΕΛΚΑΚ ορίζεται ο αντιναύαρχος ε.α. Π. Λυμπέρης, ενώ στο 10μελές ΔΣ περιλαμβάνονται ο γενικός διευθυντής Εξοπλισμών, υποστράτηγος Ι. Μπούρας, και ο γενικός διευθυντής Καινοτομίας, υποστράτηγος Γ. Πανούσης.

Απαντώντας σε αναφορές των εισηγητών του ΣΥΡΙΖΑ, Ευ. Αποστολάκη, και του ΠΑΣΟΚ, Δ. Μπιάγκη (όπως αναμενόταν, περιόρισαν την κριτική τους στα επουσιώδη), ο Ν. Δένδιας εξέφρασε τη συμφωνία του στο να υπάρχει υποχρεωτική ετήσια ακρόαση του ΕΛΚΑΚ από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων. Οι «πάσες» άλλωστε μεταξύ τους έβγαζαν μάτι. Χαρακτηριστικά, ο Δ. Μπιάγκης αναγνώρισε την «πιθανή θετική επίδραση και την προστιθέμενη αξία του ΕΛΚΑΚ και της αναβάθμισης της στρατιωτικής εκπαίδευσης». Σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκαν απόλυτα σε 49 από τα 76 άρθρα του νομοσχεδίου, δίνοντας από κοινού θετική ψήφο, ενώ μικροδιαφορές είχαν στα υπόλοιπα, με κάποια σποραδικά «παρών» ή «όχι» από τους δύο εκφραστές της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας.