Στο χαιρετισμό του ο Βάιος Τσαπρούνης αναφέρθηκε στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, στις νέες εξοπλιστικές παραγγελίες και τη νέα αμυντική κατεύθυνση, που προσανατολίζονται και στο «στήσιμο» ενός ευρωπαϊκού στρατού, άμεσα συνδεδεμένου και ταυτισμένου με αυτόν του ΝΑΤΟ, ο οποίος δήθεν θα διασφαλίζει τα συμφέροντα των κρατών - μελών του. «Ας μη γελιόμαστε. Κανένα συμφέρον κανενός κράτους δεν πρόκειται να διαφυλάξουν τα πανάκριβα F-35 και οι φρεγάτες Belhara. Μόνο τα συμφέροντα πολυεθνικών, των εφοπλιστών και των μεγαλοεπιχειρηματιών θα υποστηρίζουν. Αυτό κάνουν και σήμερα στη Σαουδική Αραβία και στην Ερυθρά Θάλασσα. Καμία κυριαρχία και κανένα κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας δεν ενδιαφέρει την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. Δεν εξαπατούν πλέον τον λαό. Καμιά υποχρέωση δεν πρέπει να έχουμε προς αυτούς. Καμιά προστασία δεν πρόκειται να μας παράσχουν, όπως ακριβώς ποτέ δεν μας παρείχαν».

Σημείωσε ότι «ο πόλεμος πλέον έχει χτυπήσει την πόρτα μας και η κυβέρνηση την άνοιξε διάπλατα και συμμετέχει σ' αυτόν. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει ο λαός μας, η νεολαία μας, ο καθένας μας, εσείς, εγώ. Για να σταματήσει η κρεατομηχανή του πολέμου των μεγάλων δυνάμεων και του κεφαλαίου!».

Κλείνοντας, αναφέρθηκε στη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα, «ένα έγκλημα που η Ιστορία των λαών θα καταγράψει με τα πιο μαύρα γράμματα», όπως είπε. Και πρόσθεσε: «Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να στηρίζει το Ισραήλ, προσβάλλοντας βάναυσα τη μνήμη του ξεριζωμού 1,3 εκατομμυρίων Ελλήνων προσφύγων του 1923, των εγκλημάτων εναντίον των Θρακιωτών, των Μικρασιατών, των Ποντίων, των Κύπριων. Η κυβέρνηση βάζει τη χώρα μας στη λάθος πλευρά της Ιστορίας. Αυτό ο λαός μας δεν πρέπει να το ανεχθεί. Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι η πλευρά της κοινωνικής προόδου, είναι η πλευρά που στο δίλημμα "με τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς ή με τα συμφέροντα των λαών" απαντάει: Με τα συμφέροντα των λαών!!!».

Στον δικό του χαιρετισμό ο Βασίλης Μπέλλος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι όλα τα αστικά κόμματα, όπως κι αν αυτά αυτοπροσδιορίζονται, «συγκλίνουν στις βασικές επιλογές της άρχουσας τάξης. Συγκλίνουν στο ότι αφήνουν εκτός κάδρου τον τρόπο παραγωγής, ότι δηλαδή κάποιοι λίγοι και εκλεκτοί θησαυρίζουν κλέβοντας τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί». Και πρόσθεσε: «Το ΚΚΕ, από όποιον εχθρικό για τον λαό θεσμό κι αν βρεθεί, όπως είναι η Τοπική Διοίκηση, το αστικό Κοινοβούλιο και η Ευρωβουλή, αποκαλύπτει τις αντιλαϊκές πολιτικές στις οποίες συγκλίνουν όλα τα υπόλοιπα κόμματα, βάζοντας το πιο καίριο ερώτημα: "Ανάπτυξη για ποιον;".

Διότι πλέον αρχίζει και γίνεται αντιληπτό από ολοένα και περισσότερους ότι είτε με την κρίση είτε με την ανάπτυξή τους, το μάρμαρο το πληρώνει πάντα ο λαός. Για να μπορέσουν να επιτευχθούν τα ματωμένα πλεονάσματα με τα οποία θησαυρίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα πρέπει το λαϊκό εισόδημα να τσακιστεί, είτε με το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων είτε με την ακρίβεια.

Το ΚΚΕ δεν εφησυχάζει τον λαό ότι όλα μπορούν να λυθούν μόνο με την ψήφο ή με μια απλή αλλαγή διαχείρισης, παρόλο που δεν υποτιμά και πιέζει για μέτρα άμεσης ανακούφισης και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού».