Από την Κοπεγχάγη στη Θεσσαλονίκη | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Από την Κοπεγχάγη στη Θεσσαλονίκη

H Σύνοδος Κορυφής της Κοπεγχάγης θα είναι, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ένας σημαντικός σταθμός στη διαδικασία ενίσχυσης των ιμπεριαλιστικών, αντιλαϊκών χαρακτηριστικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αποδεικνύεται, όμως, ότι, όσο περνάει ο καιρός, τόσο δυσκολότερα θα είναι τα πράγματα για τους αρχιτέκτονες και τους ιθύνοντες της ΕΕ. Από τη μια, οι μεταξύ τους αντιθέσεις, οι αντιθέσεις με τις ΗΠΑ και, από την άλλη, η κλιμακούμενη αντίδραση των εργαζομένων, των λαών, καθιστούν προβληματικό κάθε βήμα των «δεκαπέντε».

Ισως, ακόμη, είναι σημαδιακό ότι αυτή η Σύνοδος γίνεται στην πρωτεύουσα μιας χώρας, της Δανίας, ο λαός της οποίας είπε δύο φορές ΟΧΙ στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και στο ευρώ.

Η διεύρυνση της ΕΕ, με την ένταξη δέκα νέων κρατών - μελών, κυρίως της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, είναι το κεντρικό θέμα της Συνόδου. Ωστόσο, η πολιτική της διεύρυνσης, η οποία άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του '90, απέδειξε ότι η πραγματική πρόθεση των ισχυρών της ΕΕ ήταν η λεηλασία των υποψήφιων χωρών και η διεύρυνση της εκμετάλλευσης των λαών τους.

Το γεγονός ότι αυτές τις μέρες, στις δύο μεγαλύτερες υπό ένταξη χώρες, την Πολωνία και την Τσεχία, πραγματοποιούνται μεγάλες διαδηλώσεις, κυρίως αγροτικές, κατά της πολιτικής της ΕΕ μιλάει από μόνο του. Δίνει, επίσης, απάντηση σε όσους ισχυρίζονται ότι οι λαοί αυτών των χωρών, όχι μόνο θέλουν, αλλά εκλιπαρούν για την ένταξη στην ΕΕ.

Η κατοχύρωση νέων αγορών και η άφθονη, φθηνή, εργατική δύναμη είναι η επιδίωξη της «Ευρώπης των μονοπωλίων», της «Ευρώπης των τραπεζιτών», της «Ευρώπης του πολέμου». Μ' αυτήν την Ευρώπη δεν έχουν τίποτα κοινό οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, στις δεκαπέντε χώρες - μέλη, ούτε στις δέκα υποψήφιες χώρες. Γι' αυτό έχουν μεγάλη σημασία οι κινητοποιήσεις, που γίνονται αυτές τις μέρες και θα συνεχιστούν στη διάρκεια της Συνόδου στην Κοπεγχάγη, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Οι Ελληνες εργαζόμενοι καλούνται να πάρουν τώρα τη σκυτάλη για την οργάνωση των κινητοποιήσεων το πρώτο εξάμηνο του 2003, όταν την προεδρία της ΕΕ θα ασκεί η ελληνική κυβέρνηση. Οι συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια, που οργανώνουν αυτές τις μέρες στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις η Κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» και άλλες συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις, θα είναι όχι μόνον η απάντηση στις μεθοδεύσεις και τις αποφάσεις της Κοπεγχάγης, αλλά και η υπόσχεση ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο για τους «δεκαπέντε» τους επόμενους μήνες.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ