Το ΙΚΑ, ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός της χώρας, διαθέτει μόνον έναν γιατρό Εργασίας, για όλη την Ελλάδα. Το 2001 σημειώθηκε αλματώδης αύξηση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, κατά 50%, σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Σύμφωνα με τη Γιούροστατ, στην Ελλάδα δηλώνεται μόνον το 39% των εργατικών ατυχημάτων, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη το 89%. Ακόμη, στον κατάλογο της Γιούροστατ, με αναγνωρισμένα επαγγελματικά νοσήματα, η Ελλάδα είχε δηλώσει το 1996 μόλις 86, όταν στη Σουηδία, με ανάλογο συνολικό αριθμό ασφαλισμένων με τη χώρα μας, δήλωσαν 1.063. Σε 1 τρισ. δραχμές υπολογίζεται το ετήσιο κόστος, που αφορά στις λεγόμενες επαγγελματικές ασθένειες και καταβάλλεται εξ ολοκλήρου ουσιαστικά από τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς η συμμετοχή της εργοδοσίας (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα) είναι αμελητέα.
Η κατάσταση στο χώρο της Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας είναι, ουσιαστικά, απερίγραπτα θλιβερή. Οι μεγαλοεργοδότες και όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις κρατούν σκοπίμως το σοβαρότατο αυτό θέμα στο περιθώριο, αρνούμενοι να πάρουν κάποια, στοιχειώδη έστω, μέτρα, καταδικάζοντας μεγάλο αριθμό εργαζομένων σε ανυπολόγιστους και, πολλές φορές, άγνωστους στους ίδιους κινδύνους και συνέπειες. Οπως καταγγέλθηκε, άλλωστε, στην ίδια συνέντευξη Τύπου, οι 51 εργαζόμενοι της «ΕΛΛΕΝΙΤ» στη Νέα Λαμψάνη, πέθαναν μέχρι το 1990 από καρκίνο, χωρίς κανένας να παρέμβει...