Ενάμισης περίπου χρόνος έχει περάσει από τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης του Σεπτέμβρη στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και στο αμερικανικό Πεντάγωνο στην Ουάσιγκτον. Κι όλοι, βέβαια, θα θυμούνται τις έντονες επιθέσεις, που δέχτηκε τότε το ΚΚΕ, όταν σημείωνε, ότι η δικαιολογημένη οδύνη για τα αθώα θύματα των εγκληματικών χτυπημάτων δεν πρέπει να μειώσει στο παραμικρό την αντίθεση και κατηγορηματική καταδίκη της φιλοπόλεμης και βάρβαρης ιμπεριαλιστικής πολιτικής του Λευκού Οίκου. Οταν ξεσκέπαζε το πραγματικό περιεχόμενο της λεγόμενης αντιτρομοκρατικής συμμαχίας και εκστρατείας. Ολοι θα θυμούνται, επίσης, ότι την περίοδο εκείνη έσπευσαν αρκετοί να δηλώσουν, πως «είναι Αμερικανοί», στρεφόμενοι ενάντια στα αντιαμερικανικά αισθήματα του λαού μας.

Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά και ενώ ο Λευκός Οίκος προετοιμάζει εντατικά το νέο πόλεμο κατά του Ιράκ, κανένας εκ των προηγουμένων δε φαίνεται να «θυμάται» τι έλεγε τότε. Ούτε ένας δεν έχει την τόλμη και το ελάχιστο αίσθημα ευθύνης, ώστε να κάνει μια στοιχειώδη αυτοκριτική. Σήμερα, πολλοί καταδικάζουν τον Τζ. Μπους και τον παρομοιάζουν με τον Μπιν Λάντεν ή τον Χίτλερ. Ούτε ένας, όμως, δε σημειώνει το ολοφάνερο γεγονός της δικαίωσης εκείνων των εκτιμήσεων του ΚΚΕ. Δε μας παραξενεύει. Ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά είναι...