ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ: «Είναι προφανές ότι ζούμε ιστορικές στιγμές. Συντελούνται διεργασίες, οι οποίες θα καθορίσουν το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το περιεχόμενο των ευρωαμερικανικών σχέσεων, το νέο πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου. Οι συσπειρώσεις, οι αντισυσπειρώσεις και οι ομαδοποιήσεις στην Ευρώπη δεν προοιωνίζονται τίποτε καλό, όπως μας έχει διδάξει, με τραγικά επώδυνο τρόπο, η ιστορία ακόμη και στον προσφάτως τελευτήσαντα 20ό αιώνα... Ειδικά η χώρα μας, επομένως, έχει απόλυτη ανάγκη της σύμπνοιας ΗΠΑ-ΕΕ, προκειμένου να είναι σε θέση να χειρίζεται ομαλά τις σχέσεις της και με τα δύο κέντρα ισχύος, όπως γινόταν τόσα χρόνια. Αν υποχρεωθεί σε επιλογή του ενός ή του άλλου, το κόστος θα είναι σίγουρα επώδυνο». (Από το κύριο άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ)

ΚΟΠΗΚΕ Ο ΟΜΦΑΛΙΟΣ ΛΩΡΟΣ... «Η κρίση Ιράκ θα έρθει και θα φύγει, πιθανότατα με μεγάλο κόστος για όλους μας. Θα αφήσει όμως πίσω της ένα τεράστιο απόθεμα καχυποψίας, ασυνεννοησίας και ανταγωνισμού ανάμεσα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Ο,τι και να γίνει, όσο εύκολος ή δύσκολος και να είναι ο πόλεμος, όσο ζοφερό ή ευτυχές και να είναι το μέλλον της Μέσης Ανατολής, ο μεταπολεμικός ομφάλιος λώρος ανάμεσα στη Γηραιά Ηπειρο και στο Νέο Κόσμο θα έχει κοπεί για τα καλά». (Αλέξης Παπαχελάς -ΒΗΜΑ).

...ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ; «Επιπλέον, με τις διαστάσεις που έχει πάρει το ρήγμα μεταξύ ΗΠΑ και γαλλογερμανικού άξονα, η Αμερική δεν μπορεί να κάνει πίσω χωρίς να αυτοακυρωθεί ως πλανητική υπερδύναμη. Μόνο που ο κ. Μπους σύντομα θα αντιληφθεί ότι το παιχνίδι δεν τελείωσε. Μόλις τώρα αρχίζει...» (Γ. Χαρβαλιάς -ΕΘΝΟΣ).

ΑΣΤΕΙΑΚΙΑ; «Το αμερικανικό αστειάκι στις διεθνείς σχέσεις παρατράβηξε. Οι ΗΠΑ πρέπει να καταλάβουν ότι ο κόσμος δεν είναι "περιοχή δυτικά του Πέκος", όπου, ως γνωστόν, κυριαρχούσε ο αυθαίρετος νόμος του δικαστή Ρόι Μπιν: «Κρεμάστε τους πρώτα και τους δικάζετε μετά». (Από το άρθρο της ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ).