«(Ο Μπλερ) εμπνέει με τη νίκη του προσδοκίες για αλλαγές στο χάρτη της Ευρώπης. Μετά τη νίκη των Νέων Εργατικών στη Βρετανία - Νέο τοπίο στην Ευρώπη, πιο ευνοϊκό και για την Ελλάδα» (Αυγή, 4/5/97).

«Ο πρωθυπουργός (Κ. Σημίτης) τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση στον ηγέτη των Βρετανών Εργατικών» (ΝΕΑ, 5/5/97)

«Πριν λίγες μέρες οι Εργατικοί γκρέμισαν 18 χρόνια συντηρητικής διακυβέρνησης στη Βρετανία (...) γίνεται λοιπόν φανερό ότι η Αριστερά έχει και ρόλο και παρουσία ως πρόταση κυβερνητικής ευθύνης» (Κ. Σημίτης, Συνδιάσκεψη ΠΑΣΟΚ, 10/5/97).

Τα παραπάνω είναι λίγα μόνο από τα όσα γράφτηκαν και λέχτηκαν στην Ελλάδα, μέσα στον... «κεντροαριστερό οίστρο» της εκλογικής επικράτησης του Μπλερ, το Μάη του '97. Σελίδες επί σελίδων και πολύ μελάνι χύθηκε τότε για να εξυμνηθεί ο «Τρίτος Δρόμος» και η «κεντροαριστεροσύνη» του κ. Μπλερ.

Να τον χαίρονται, επομένως, οι υμνητές του...

ΥΓ: Οσο για το «Ριζοσπάστη», ερμηνεύοντας τα αποτελέσματα των εκλογών στη Βρετανία, έδινε το δικό του στίγμα, γράφοντας στον τίτλο κιόλας του σχετικού ρεπορτάζ για την επικράτηση Μπλερ: «"Νέα εποχή", παλιά πολιτική» (4/5/97).