Στις Σκανδιναβικές χώρες η αποχή αλλά και η αδιαφορία ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των εκλογών, όπως σχεδόν παντού στην Ευρώπη. Η ψήφος τους ήταν μήνυμα προς τις εθνικές κυβερνήσεις για την πολιτική που ακολουθούν.

Οι Δανοί παρέδωσαν μήνυμα προς την κυβέρνηση, κυρίως όσον αφορά στον πόλεμο του Ιράκ και την ολόθερμη συμμετοχή της χώρας στη «συμμαχία των προθύμων», όπως υποστηρίζουν πολιτικοί αναλυτές σχολιάζοντας τη νίκη των Σοσιαλδημοκρατών.

Οι Σοσιαλδημοκράτες στις ευρωεκλογές, όπου η αποχή έφτασε το 52,15%, κατόρθωσαν να αποσπάσουν το 32,7% των ψήφων. Το κυβερνών Φιλελεύθερο Κόμμα, έρχεται δεύτερο με 19,4% των ψήφων, ενώ τα δύο κόμματα που συμμετείχαν στην GUE/NGL, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (7,4% από 7,1%) και το Λαϊκό Κίνημα Κατά της ΕΕ (πρώην Κοκκινοπράσινη Συμμαχία) στέλνουν πάλι από ένα βουλευτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Αντιστοίχως, νικητές και οι Σοσιαλδημοκράτες της Σουηδίας, αν και το σοσιαλδημοκρατικό κυβερνών κόμμα υπέστη απώλειες εξασφαλίζοντας ποσοστό 24,7% των ψήφων. Στις ευρωεκλογές του 1999 το κόμμα του πρωθυπουργού Γκόραν Πέρσον είχε πάρει 25,9%, ενώ στις εθνικές εκλογές του 2002 είχε πάρει το 39,3%. Δεύτερη δύναμη παραμένει στο Αριστερό Κόμμα της Σουηδίας, αφού αποσπά το 15% των ψήφων, ενώ η Λίστα του Ιουνίου (Ευρωσκεπτικιστές) έκανε την έκπληξη εξασφαλίζοντας το 14,4%.

Πάντως μεγαλύτερο ενδιαφέρον δεν είχαν τόσο τα αποτελέσματα των εκλογών όσο του δημοψηφίσματος για την ένταξη της Σουηδίας στην Ευρωζώνη. Τελικά με 56% οι Σουηδοί είπαν ΟΧΙ στο «ισχυρό ευρωπαϊκό νόμισμα», το ευρώ...

Τέλος, το συντηρητικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Φινλανδία είναι ο νικητής των εκλογών αποσπώντας το 23,7%, αν και τα δύο κόμματα του «κεντροαριστερού - σοσιαλδημοκρατικού» κυβερνητικού συνασπισμού, παρά τις απώλειες, σε συνδυασμό παραμένουν πρώτη δύναμη. Η Αριστερή Συμμαχία (VAS) αύξησε την εκλογική της δύναμη (10,7% από 9,1%) και διπλασίασε τις έδρες της, δηλαδή 2.