*

Αυτή είναι η δυστυχία του ποδοσφαίρου. Οτι λόγω της μαγείας του είναι ευεπίφορο στην καπηλεία, εκ μέρους εκείνων που το εκμεταλλεύονται για τα πολιτικά ή τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Επειδή, δε, από το Σάββατο το βράδυ, με τα όσα άθλια συνέβησαν, άρχισαν πάλι διάφορες γνωστές ανοησίες που αποδίδουν στο ποδόσφαιρο κανιβαλικές ιδιότητες, ένα έχουμε να παρατηρήσουμε: Στην Ελλάδα, δεν είναι λίγα τα φονικά που έχουν γίνει, επειδή ο γείτονας σκότωσε το γείτονα για 30 πόντους χωράφι. Ε, όσο φταίει το ...χωράφι γι' αυτά τα φονικά, άλλο τόσο φταίει και το ποδόσφαιρο για το νέο «ελληνοαλβανικό έπος».

***

*

Ο Φάτος Νάνο, ο Μπερίσα, το πολιτικό σύστημα της Αλβανίας και οι εκεί επιχειρηματίες, όλοι αυτοί, δηλαδή, που κρατάνε ένα λαό στη δυστυχία, στη φτώχεια, στην ανέχεια, αυτοί που χτίσανε τις «πυραμίδες» και φάγανε τα λεφτά του κοσμάκη, πουλούσαν επί μια βδομάδα το παραμύθι της «εθνικής ενότητας» γύρω από 11 σωβρακάκια, βάζοντας ένα λαό με τα μυαλά στα κάγκελα, που παίρνει - δεν παίρνει 100 δολάρια μηνιάτικο, να σκίζεται, για το αν οι ποδοσφαιριστές της Αλβανίας θα λάβουν το πριμ του 1 εκατομμυρίου δολαρίων...

*

Οι δικοί μας, οι «Γκαγκάτσηδες», οι «Ψωμιάδηδες», οι αθλητικές φυλλάδες του εθνικοπατριωτικού χουλιγκανισμού, τα ΜΜΕ που μετατρέπονται σε βήμα για φασιστοειδή τύπου Βορίδη, οι κυβερνώντες και συγκυβερνώντες σε υποθέσεις τύπου «Κόροιβος» και σεσημασμένοι, ταυτόχρονα, διθυραμβολόγοι των «ελληνικών γονιδίων», αφού έπαιξαν και παίζουν το παιχνίδι της «ανωτερότητας της φυλής», που δεν επιτρέπεται να χάνει από τους «παρακατιανούς Αλβανούς», έρχονται κατόπιν να κάνουν και μαθήματα πολιτιστικής συμπεριφοράς, σε σχέση με το ποιοι αλιτήριοι, οι Ελληνες ή οι Αλβανοί, έχουν περισσότερο ή λιγότερο άδικο. Για τους αλιτήριους, όμως, που πριν από μερικά χρόνια είχαν βγάλει φιρμάνι σε κείνο το χωριό ότι «απαγορευόταν η κυκλοφορία Αλβανών μετά τη δύση του ήλιου» (!), κουβέντα. Για τους αλιτήριους, που ενέσπειραν το δηλητήριο σε μερίδα των κατοίκων της Μηχανιώνας με αφορμή την υπόθεση Τσενάι, κροκοδείλια δάκρυα...

***

*

Οι μετανάστες Αλβανοί εργάτες στην Ελλάδα, αυτοί οι αγρίως εκμεταλλευόμενοι, που ζουν σε κατάσταση μόνιμης φοβίας, που τους συμπεριφέρεται το «ανώτερο» κοινωνικό μας σύστημα σαν άτομα β` κατηγορίας και που άλλους τους στέλνει στα κρεματόρια των Ολυμπιακών έργων (όπως και τους Ελληνες εργάτες) και άλλους να γίνονται υποχείρια του υποκόσμου, έχουν ευθύνη. Γιατί νομίζουν ότι με μια νίκη της Εθνικής Αλβανίας «παίρνουν το αίμα τους πίσω». Με άλλα λόγια, το ταξικό πρόβλημα που έχουν, το αντιλαμβάνονται παραμορφωμένο, σαν πρόβλημα εθνικής μειονεξίας ή εθνικού διωγμού, και παίζουν έτσι ασυνείδητα στο παιχνίδι των εκμεταλλευτών τους, παίζουν δηλαδή στο παιχνίδι του εθνικισμού και του ρατσισμού από την ανάποδη, με συμπεριφορές που δεν είναι πανηγυριώτικες, αλλά «τσαμπουκαλίδικες».

*

Οι Ελληνες εργαζόμενοι, θύματα του ίδιου εκμεταλλευτικού συστήματος, αφήνονται στη λογική των θεαμάτων άνευ άρτου, αθύρματα του λαϊκισμού εκείνων που ενοχλούνται, όταν δε γίνεται σεβαστός ο Εθνικός Υμνος στα Τίρανα, αλλά καθόλου δεν ενοχλούνται από τα συνθήματα της ελληνικής εξέδρας κατά του Φίγκο ή του Ζιντάν στην Πορτογαλία, ή από τα μπουκάλια κατά του Κορεάτη αθλητή, που κέρδισε τον δικό μας στο Τάε κβο ντο. Φταίνε οι Ελληνες εργαζόμενοι, που επιτρέπουν στην πολιτεία να ανέχεται (ή και να ευνοεί;) μια δράκα φασιστόμουτρων, που έχει αρχίσει να δρα στα γήπεδα όταν παίζει η Εθνική Ελλάδας και φταίνε γιατί ανέχονται και ψηφίζουν ένα πολιτικό σύστημα που τους συμπεριφέρεται - τελικά - όπως και στους μετανάστες, δηλαδή σαν «κατώτερο» είδος.

*