Συμφώνησαν, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Παπανδρέου και Καραμανλής να βγουν μαζί σε αναζήτηση ανδρείκελου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ώστε να κρυφτούν πίσω του μέχρι να περάσουν τα δύσκολα. Το ανδρείκελο, που σίγουρα θα περνά κρίση ματαιοδοξίας, το μόνο που μπορεί να κάνει ως Πρόεδρος είναι να παρίσταται στις δικές του μεταμορφώσεις. Θα αρχίσει ως μάρτυρας υπεράσπισης ενός κράτους του οποίου νόμος είναι η απόκρυψη των πάντων, γιατί έτσι μόνο μπορεί να λειτουργήσει, και γρήγορα θα περάσει στο ρόλο του ανώτατου ψευδομάρτυρα, προσπαθώντας κατ' αυτόν τον τρόπο να κατευνάσει τα πάθη σε μια κοινωνία που έτσι κι αλλιώς σπαράσσεται.

Ο φόβος που διαπερνά Καραμανλή και Παπανδρέου μπροστά στο ενδεχόμενο νέων εκλογών κάνει τη συμμαχία τους επικίνδυνη για τη χλομή μας Δημοκρατία. Επικίνδυνη γιατί καταφεύγει σε ρητορείες τύπου Βίσμαρκ για το ότι δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να βάζουμε σε κίνδυνο τους θεσμούς, κι ως εκ τούτου είναι προτιμότερο ο λαός να μπει σε δοκιμασία.

Οι εκλογές είναι η μόνη, καλώς ή κακώς, διέξοδος του λαού, αφού κοινοποιεί την κατάστασή του, την οποία μόνο αυτός είναι σε θέση να γνωρίζει. Από τη στιγμή που τα προβλήματά του παραμένουν σταθερά τα ίδια, ο πολίτης καταφέρνει - μακριά από τις σειρήνες του θεάματος - να πλησιάζει στην καρδιά του προβλήματος μέσω των εκλογών. Αυτό φοβούνται οι Καραμανλής και Παπανδρέου. Και προσπαθούν με διάφορα τρικ, όπως αυτό του ανδρείκελου Προέδρου, να κρατήσουν τον κόσμο μακριά από την ίδια του τη ζωή.

Εκλογές, λοιπόν, είτε το θέλουν είτε όχι. Γιατί δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε και τίποτε να χάσουμε.