*

Χωρίς να αναιρείται το απροσχημάτιστον του πράγματος, εν προκειμένω η στάση Πολυζωγόπουλου δημιουργεί σκέψεις ότι στο συγκεκριμένο θέμα «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».

***

Και εδώ η «πρόταση» Μητσοτάκη μοιάζει «με ένα σμπάρο για δυο τρυγόνια». Αφ' ενός μια τέτοια εξέλιξη συμπαρασύρει τα εναπομείναντα ασφαλιστικά δικαιώματα της τεράστιας μάζας των εργαζομένων στο Δημόσιο, δηλαδή της «πλέμπας», ακόμα πιο χαμηλά. Αφ' ετέρου, όμως, δεν αποκλείεται να λειτουργεί ευεργετικά για μια μικρή μερίδα της λεγόμενης «εργατικής αριστοκρατίας» του Δημοσίου, των διευθυντάδων και παραδιευθυντάδων, που βεβαίως δεν είναι αυτοί που ξεροσταλιάζουν στο γκισέ, αλλά η αποστολή τους είναι η προώθηση της εκάστοτε - αντιλαϊκής - κυβερνητικής πολιτικής. Ετούτοις, λοιπόν, δε θα είχαν και μεγάλο πρόβλημα με μια επιπλέον διετία, αφού έτσι θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν ακόμα παχυλότερες συντάξεις λόγω της προώθησής τους σε ανώτερες διοικητικές βαθμίδες...

***