Οι ίδιοι αποκαλύπτουν το ζοφερό μέλλον που ετοιμάζουν για τους πρόσφυγες. Χτες ο «Ρ» δημοσιοποίησε πληροφορίες σχετικά με τη διακίνηση στις Βρυξέλλες μιας νέας «Πράσινης Βίβλου» για τη «διαχείριση της οικονομικής μετανάστευσης». Ομως, τι καλύτερο από το να διαβάσουμε τις προτάσεις των ίδιων των κρατούντων. Να δούμε από «πρώτο χέρι» ποια νέα μέτρα απεργάζονται σε βάρος των μεταναστών, με στόχο να εισάγουν στα κράτη- μέλη μόνον όποτε και όσα φτηνά εργατικά χέρια χρειάζονται.

Οπως ορίζει η ίδια η Κομισιόν, «τα Πράσινα βιβλία και Λευκά βιβλία είναι έγγραφα προβληματισμού τα οποία δημοσιεύονται από την Επιτροπή σχετικά με έναν συγκεκριμένο πολιτικό τομέα. Πρόκειται πρώτα απ' όλα για έγγραφα που απευθύνονται στα ενδιαφερόμενα μέρη - οργανισμούς και ιδιώτες - οι οποίοι καλούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία διαβούλευσης και συζήτησης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτελούν αφετηρία μεταγενέστερων νομοθετικών εξελίξεων. Οι διαβουλεύσεις αυτές είναι συγκεντρωμένες στον ιστότοπο "η φωνή σας στην Ευρώπη".

»Τα Λευκά βιβλία είναι έγγραφα που περιλαμβάνουν προτάσεις κοινοτικής δράσης σε έναν συγκεκριμένο τομέα. Ενίοτε, αποτελούν συνέχεια ενός Πράσινου βιβλίου που έχει δημοσιευτεί με σκοπό την εγκαινίαση μιας διαδικασίας διαβούλευσης στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Ενώ τα Πράσινα βιβλία εκθέτουν ένα φάσμα ιδεών αποσκοπώντας σε δημόσια συζήτηση, τα Λευκά βιβλία περιλαμβάνουν ένα επίσημο σύνολο προτάσεων σε συγκεκριμένους πολιτικούς τομείς και αποτελούν το μέσο της τελικής διαμόρφωσής τους».

Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, στις 12-01-05 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «υιοθέτησε» την «Πράσινη Βίβλο» με θέμα «Η ευρωπαϊκή προσέγγιση για τη διαχείριση της οικονομικής μετανάστευσης». Ο όρος «υιοθέτησε» μπαίνει σε εισαγωγικά, καθώς τέτοια κείμενα στήνονται κυριολεκτικά από τους υπαλλήλους της Κομισιόν με βάση τις υποδείξεις που η ίδια δίνει. Κατόπιν έρχεται τάχα να τα «υιοθετήσει» ως κείμενα επιστημόνων-εμπειρογνωμόνων, που προέκυψαν με τη ...θεία επιφοίτηση. Τα προωθεί προς «συζήτηση» και με ταχείες διαδικασίες τα προάγει σε «Λευκές Βίβλους», που με τη σειρά τους γεννούν νόμους-εκτρώματα για το σύνολο των εργαζομένων, ιθαγενών ή μεταναστών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η αντιπροσωπεία της ΕΕ στην Ελλάδα (βρίσκονται και στην ιστοσελίδα «http://europa.eu.int/ hellas/2forall/last.htm»), στόχος τούτης της «Πράσινης Βίβλου» είναι «να ενθαρρύνει τη δημόσια συζήτηση με την κοινωνία των πολιτών εν γένει, τους κοινωνικούς εταίρους και τα άλλα κοινοτικά όργανα για την ανάγκη ανάπτυξης μίας εμπεριστατωμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής με το αντικείμενο αυτό (σ.σ.: δηλαδή τη διαχείριση της οικονομικής μετανάστευσης)». `Η, όπως αναφέρεται σε άλλα κείμενα, να συζητήσουν για «την εισδοχή των υπηκόων τρίτων χωρών για οικονομικούς λόγους».

Το θέμα αναμένεται να απασχολήσει σύντομα την επόμενη Σύνοδο των υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ, ενώ η Κομισιόν προγραμματίζει μια «ακρόαση» για τον φετινό Ιούλη και «θα ενσωματώσει τα πορίσματα αυτής της συζήτησης σε ένα σχέδιο για τη νόμιμη μετανάστευση στα τέλη του 2005».

Θυμίζουμε ότι οι ηγέτες των «25» έχουν ήδη αποφασίσει τη δημιουργία πέντε στρατοπέδων προσφύγων στη Βόρεια Αφρική, όπου θα παραχώνονται και θα παραμένουν «προσωρινά» όσοι πρόσφυγες θέλουν να έρθουν στην ΕΕ, έως ότου εξεταστεί η αίτησή τους για παροχή ασύλου. Γενικώς η κατεύθυνση που δίνεται από τα «πάνω» στις Βρυξέλλες, και βρίσκει μεγάλη απήχηση πλέον και στο Ευρωκοινοβούλιο (φυσικά από τις κυρίαρχες εκεί πολιτικές δυνάμεις), είναι να γίνονται δεκτοί μόνο όσοι μετανάστες τούς χρειάζονται για τις δουλιές. Ο δε αριθμός αυτός να καθορίζεται από κάθε κράτος-μέλος χωριστά. Στην πραγματικότητα, από το μεγάλο κεφάλαιο κάθε χώρας, στην αναζήτησή του για φτηνό, «ευέλικτο», δίχως εργασιακά και ασφαλιστικά - ή έστω πλήρη τέτοια - δικαιώματα. `Η στην προσπάθειά του να εισαγάγει τέτοια χέρια για να ρίξει ακόμα περισσότερο τα εγχώρια μεροκάματα και να καλλιεργεί την έχθρα μεταξύ ντόπιων εργαζομένων και μεταναστών, θολώνοντας τις πραγματικές αιτίες της δυσπραγίας τους.

Εχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι η αντιπροσωπεία της Κομισιόν, σε σχέση με τη «διαχείριση της οικονομικής μετανάστευσης», παραπέμπει αμέσως στα «Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της Θεσσαλονίκης (19-20 Ιουνίου 2003) για τη μετανάστευση και το άσυλο». Εκεί επί κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, και με τον Κ. Σημίτη προεδρεύοντα της ΕΕ, αποφασίστηκαν - ακριβώς όπως καταγράφονται στην ιστοσελίδα της αντιπροσωπείας - τα εξής:

«-- Ανάγκη ανάπτυξης ενός συστήματος ανταλλαγής πληροφοριών για την έκδοση θεωρήσεων (VIS) παράλληλα με την εφαρμογή και σεβασμό του χρονοδιαγράμματος για την εισαγωγή του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν ΙΙ (SIS II). Είναι η πρώτη φορά που σε επίσημο κοινοτικό έγγραφο γίνεται τόσο σαφής αναφορά στη χρησιμοποίηση βιομετρικών στοιχείων σε διαβατήρια και ταξιδιωτικά έγγραφα τόσο των Ευρωπαίων πολιτών όσο και πολιτών τρίτων χωρών.

-- Ανάγκη δημιουργίας νέων θεσμικών μηχανισμών, ενδεχομένως ακόμη και ενός νέου, πλήρως αυτόνομου οργάνου για την αποτελεσματικότερη φύλαξη και ενίσχυση της επιχειρησιακής συνεργασίας στη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

-- Εφαρμογή μιας κοινής πολιτικής αναφορικά με την επιστροφή των λαθρομεταναστών στη χώρα καταγωγής τους, η οποία θα είναι αρμοδιότητα των χωρών- μελών. Επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναλαμβάνει το έργο της εξέτασης όλων εκείνων των παραμέτρων που αφορούν στην καθιέρωση ενός χωριστού κοινοτικού μέσου, με στόχο να στηρίξει τις προτεραιότητες που τέθηκαν στο Σχέδιο Δράσης για την Επιστροφή των Λαθρομεταναστών.

-- Εμφαση στην παγίωση της αρχής της κοινοτικής αλληλεγγύης και υπό τη μορφή ενισχυμένης επιχειρησιακής συνεργασίας. Για την περίοδο 2004-2006 και για την κάλυψη των πλέον πιεστικών διαρθρωτικών αναγκών δεσμεύεται το ποσό των 140 εκατομμυρίων ευρώ».

Ακολούθως σημειώνουν και την ανάγκη για «Προσβάσιμα, ισόνομα και εύχρηστα συστήματα παροχής ασύλου προκειμένου να καλύπτεται εύρυθμα η είσοδος προσώπων στην Ευρωπαϊκή Ενωση που έχουν ανάγκη παροχής διεθνούς προστασίας».

Ωστόσο, αμέσως μετά υπογραμμίζεται ότι χρειάζεται «ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή επικράτεια των νομίμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών. Η πολιτική ενσωμάτωσης θα λαμβάνει υπόψη τις νέες δημογραφικές και οικονομικές προκλήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης καθώς επίσης και τις δυνατότητες υποδοχής των κρατών-μελών».

Με απλά λόγια, προωθούνται νέοι μηχανισμοί ελέγχου και καταστολής. Πρόσφυγες θα γίνονται δεκτοί μόνο όσοι χρειάζονται στο μεγάλο κεφάλαιο και αν έχουν τα προσόντα (π.χ., επαγγελματικής κατάρτισης) για να το υπηρετήσουν. Οσοι «τυχεροί» παίρνουν το εισιτήριο για την ΕΕ, θα φακελώνονται ηλεκτρονικά - βιομετρικά, τα δε στοιχεία τους θα αποθηκεύονται και θα εμπλουτίζονται σε ψηφιακές βάσεις δεδομένων. Ετσι η ταυτοποίηση και συνακόλουθα ο κάθε είδους έλεγχός τους να είναι εύκολος, όπου κι αν βρεθούν προς αναζήτηση δουλιάς.