Το τελευταίο αντίο στον σύντροφο Θανάση Παπαθανασίου, τον έναν από τους δύο ΕΛΑΣίτες μοτοσικλετιστές που το 1944 μπήκαν πρώτοι στην απελευθερωμένη πια Θεσσαλονίκη, είπαν συγγενείς, σύντροφοι, συναγωνιστές, συγχωριανοί και φίλοι. Ο Θανάσης Παπαθανασίου κηδεύτηκε την Κυριακή 12.6.2005 στην Τερπνή Σερρών. Στη συντρόφισσά του Πελαγία και στην οικογένειά του απευθύνει θερμά συλλυπητήρια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.

Ο Θανάσης Παπαθανασίου έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών. Εζησε μια ζωή γεμάτη αγώνες και στερήσεις, μια ζωή όμως γεμάτη με τη χαρά του αγώνα, της συλλογικής δράσης, της πάλης για «να ανθρωπέψει ο άνθρωπος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

«Σ' αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε όποιες δυσκολίες κι αν συναντήσουμε», διαβεβαίωσε μεταφέροντας το χαιρετισμό των συντρόφων του από την Οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ αλλά και των άλλων κομμουνιστών ο Γιώργος Τεμεκενίδης, μέλος της ΝΕ της ΚΟΘ του ΚΚΕ. Το ύστατο «χαίρε» των συναγωνιστών του της Εθνικής Αντίστασης μετέφερε ο Ανδρέας Παπαθεοδώρου, πρόεδρος του Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ. Στην κηδεία του παραβρέθηκαν και απέτισαν φόρο τιμής και εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης.

Ο Θανάσης Παπαθανασίου γεννήθηκε το 1912 στην Τερπνή Σερρών. Το 1942 έγινε μέλος του ΕΑΜ και το 1943 μέλος του ΚΚΕ. Εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και ως αξιωματικός του 30ού Συντάγματος πήρε μέρος, το 1944, στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε το δρόμο χιλιάδων αγωνιστών. Διώξεις, βασανιστήρια, φυλακίσεις, εξορίες. Με το κεφάλι ψηλά και ακλόνητη την πίστη στο δίκιο του Κόμματος και του λαού μας αντιμετώπισε τους διώκτες του ακόμα και στο «Σύρμα» στη Μακρόνησο.

Παρά τις διώξεις και τις φυλακίσεις που του επέβαλε το μετεμφυλιακό κράτος ο λαός τίμησε τη δράση του και τον εξέλεξε βουλευτή Σερρών, της ΕΔΑ, το 1958. Το 1961 έγινε γραμματέας της ΝΕ Σερρών της ΕΔΑ και το 1962 μέλος της Επιτροπής Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας της ΕΔΑ.

Το 1967 ξανασυλλαμβάνεται από την αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών και εξορίζεται στη Γυάρο και στο Παρθένι της Λέρου. Με την απόλυσή του το 1971 ζει στη Θεσσαλονίκη και συνδέεται με τον παράνομο μηχανισμό του Κόμματος.

Το 1974 με τη μεταπολίτευση γίνεται μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και μετά το 10ο Συνέδριο του Κόμματος μέλος της Επιτροπής Μακεδονίας - Θράκης του Κόμματος.