Μόνο δάφνες δημοκρατικότητας δε διεκδικεί το έκτακτο συνέδριο της ΝΔ. Πρώτον. Οι αποφάσεις παίρνονταν «διά βοής» και χειροκροτημάτων! Καμία ψηφοφορία δεν έγινε και βέβαια καμία καταμέτρηση. Δεύτερον. Η αίθουσα στις περισσότερες ομιλίες ήταν σχεδόν άδεια και οι χειροκροτητές μαζεύονταν «ως διά μαγείας» όταν επρόκειτο να μιλήσουν κορυφαία στελέχη του κόμματος. Τρίτον. Κανείς δεν ήξερε αν οι σύνεδροι ήταν λιγότεροι ή περισσότεροι από τους παρατηρητές. Αν έκρινε κανείς με βάση τα καρτελάκια που φορούσαν, τότε μάλλον οι σύνεδροι ήταν μειοψηφία!

* * *

Η Ρηγίλλης όμως εμφανίζεται ικανοποιημένη από τα αποτελέσματα του συνεδρίου, γιατί οι στόχοι επετεύχθησαν. Ποιοι ήταν οι στόχοι; Οπως τους διατύπωνε πηγή της Ρηγίλλης: Πρώτον, να καταφέρει ο Κ. Καραμανλής να επικυρώσει, με την πλειοψηφία του συνεδρίου, το άνοιγμα στο μεσαίο χώρο, ώστε από τη Δευτέρα να σταματήσει η αμφισβήτηση. Δεύτερον, να εξασφαλίσει την εξουσιοδότηση για την οργανωτική μετεξέλιξη του κόμματος.

* * *

Από αυτή την άποψη, ο Κ. Καραμανλής βγαίνει νικητής, αλλά το τίμημα δεν είναι διόλου αμελητέο. Το ζήτημα όμως είναι πώς θα διαχειριστεί στο εξής αυτή τη νίκη, με δεδομένο ότι στο συνέδριο καταγράφηκε μια εσωκομματική αντιπολίτευση που θα παρακολουθεί κάθε κίνησή του και βέβαια στο εξής δε θα του «χαρίζεται». Με άλλα λόγια, αναβιώνει το παλιό παιχνίδι της μάχης των χαρακωμάτων.

* * *

Ηταν τέτοια η βοήθεια και στήριξη που πρόσφερε ο Μ. Εβερτ στον Κ. Καραμανλή, ώστε ο Α. Ανδριανόπουλος, γνωστός υποστηρικτής της πολιτικής του προέδρου της ΝΔ, υποχρεώθηκε να βγει χτες και να πει ότι «τον καραμανλισμό τον είχε υιοθετήσει ο Μ. Εβερτ, με αποτέλεσμα να της δώσει θανατηφόρο χτύπημα απομακρύνοντάς την από την εξουσία». Θανατηφόρο...

* * *

Το συνέδριο εξελίχθηκε σε ένα είδος άτυπου δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά του Κ. Καραμανλή, ενώ άλλοι υποτίθεται ότι ήταν οι στόχοι του. Οι περισσότεροι από τους ομιλητές που ανέβαιναν στο βήμα θεωρούσαν χρέος τους να αναφέρουν ότι στηρίζουν τον Κ. Καραμανλή. Ποιος μίλησε για αρχηγικό κόμμα;

* * *

Δεν έλειψαν λοιπόν οι εκδηλώσεις αγάπης προς τον πρόεδρο της ΝΔ. Για παράδειγμα, την Κυριακή το μεσημέρι και αφού είχε προηγηθεί η ομιλία της Ντ. Μπακογιάννη, κατά τη διάρκεια προσέλευσης του Κ. Καραμανλή, «σηκώθηκε» και ευρηματικό πανό: «Οχι κρητική μόνο στον Κ. Καραμανλή». Το κρητική, σκόπιμα προφανώς, γράφηκε με «η»...

* * *

Φυσικά ακούστηκαν πολλά μαργαριτάρια, αλλά και αλήθειες από τους ομιλητές. Παραθέτουμε δύο προς τέρψιν των αναγνωστών του «Ρ». Ο Β. Πολύδωρας σε φυλλάδιο που μοίρασε με τίτλο «Πού βρισκόμαστε;» αναφέρει, μεταξύ άλλων το εξής: «Δουλεύουμε όλα αυτά τα χρόνια εμείς οι της ΝΔ σαν τους πρωτοχριστιανούς. Και μάλιστα χωρίς την αίσθηση του κινδύνου που είχαν εκείνοι που διαγιγνώσκοντες τον κίνδυνο κατέφευγαν στις κατακόμβες. Εμείς ζούμε την ψευδαίσθησή μας»!

* * *

Ενδιαφέρουσα όμως και η ομολογία του Γ. Ράλλη. «Είχα την ατυχία να είμαι κατά κάποιο τρόπο ο έμπιστος του θείου σας (σ.σ. του ιδρυτή της ΝΔ) και να μαζεύω χρήματα για το κόμμα. Αλλά αυτοί που μου τα έδιναν τότε ήταν άλλης νοοτροπίας, δε μας ζήτησαν ποτέ τίποτα, ούτε ο Μποδοσάκης ούτε ο Ι. Λάτσης. Ενώ οι σημερινοί, δε θέλω να βάλω κακό με το νου μου, αλλά δεν ξέρω». Καλύτερα στην «άγνοια» σας κ. Ράλλη...

* * *

Τελικά μήπως δικαιώθηκε ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος προτίμησε αντί για το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας τα βουνά του Ψηλορείτη και την «κουρά» των αμνών;