Η κυβέρνηση, όμως, κάθε άλλο παρά συμμερίζεται την πεποίθηση αυτή. Τα μέτρα, τα οποία παίρνει και, ακόμη περισσότερο, αυτά τα οποία προσανατολίζεται να πάρει στην πορεία, αποκαλύπτουν πως αντιμετωπίζει τη «17 Ν» και την «τρομοκρατία» γενικότερα, ως ένα φαινόμενο, που δεν έχει καμιά σχέση με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες. Ως ένα φαινόμενο, που έχει γεννηθεί - έστω και με τη μορφή του εκτρώματος - στα πλαίσια του αντιιμπεριαλιστικού αντιαμερικανικού λαϊκού κινήματος και όχι ως τεχνητό προϊόν κάποιων υπηρεσιών, με στόχο, ακριβώς, να προβοκαριστεί και να χτυπηθεί το κίνημα αυτό.
Χρειάζεται, μήπως, να σημειώσουμε, ότι - εκτός αρκετών άλλων - οι προσανατολισμοί αυτοί κυριαρχούσαν και μέχρι σήμερα, τόσο στις ελληνικές διωκτικές αρχές, όσο και στις ξένες, με τις οποίες μονίμως «συνεργάζονται» οι πρώτες, αλλά τίποτε απολύτως δεν έγινε;