«Ο στοχαστής και δημοσιογράφος Βασίλης Ραφαηλίδης έγραψε ότι ο Κομμουνισμός είναι ένα κράμα από ήθος Τσε Γκεβάρα, ευστροφία Φιντέλ Κάστρο, ανθρωπιά Νίκου Μπελογιάννη, εντιμότητα Νίκου Πλουμπίδη και αυτοκτονικό πείσμα Αρη Βελουχιώτη.

Τρομοκρατημένο το σύστημα, σκότωσε το ήθος, εκτέλεσε την ανθρωπιά και την εντιμότητα, διαπόμπευσε στις πλατείες το αποκεφαλισμένο πείσμα και έθεσε σε εμπάργκο την ευστροφία, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβάλει την κυριαρχία του.

Σήμερα, για άλλη μια φορά τρομοκρατημένο, καθώς γίνεται πιο φανερό από ποτέ ότι η κυριαρχία του στηρίζεται στο παγκόσμιο έγκλημα, επιχειρεί να κάνει κάτι πολύ πιο χυδαίο, από τις συνήθεις χυδαίες πρακτικές επιβίωσης και επέκτασης, που κατά καιρούς αναπτύσσει, όπως οι πόλεμοι, οι δικτατορίες, ο διαμελισμός κρατών, ο κατακερματισμός συνόρων, τα Αμπου Γράιμπ και τα Γκουαντανάμο.

Επιχειρεί να νομιμοποιήσει τα εγκλήματά του, όχι απλώς μέσα από έναν ανιστόρητο ισολογισμό, αλλά μέσα από την καταδίκη ιδεολογιών.

Καθόλου πρωτότυπο από την άποψη της σύλληψης, καθώς η καταδίκη ιδεολογιών, θρησκειών, φυλών και χρωμάτων εξέθρεψε και θέριεψε τα γνήσια τέκνα του, το Αουσβιτς, το Νταχάου, το Μαουτχάουζεν.

Καθόλου πιο επικίνδυνο από τα τότε, καθώς οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι είναι ο μεγαλύτερος φόρος αίματος της ανθρωπότητας.

Αλλά απολύτως πιο χυδαίο, γιατί οι πόλεμοι και οι δικτατορίες κινούνται σε όρια της ηθικής του καπιταλισμού, ο οποίος όμως ακόμη και με αυτή την ηθική ως συστατικό του αναγνώριζε τους αντιπάλους του.

Τους νεκρούς του Λένινγκραντ, τους νεκρούς του εμφυλίου πολέμου στην Ισπανία και ψυχολογικά αναγνώριζε πάντα ότι η διατηρησιμότητά του σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στις κατακτήσεις που του απέσπασε το κομμουνιστικό κίνημα.

Να, γιατί ο καπιταλισμός είναι πιο χυδαίος σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Γιατί είναι αμόρφωτος, ανιστόρητος, πρωτόγονος και άξεστος.

Και γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αναπτύσσονται στο Τέξας "της ηλεκτρικής καρέκλας", αλλά στην Ευρώπη, που από την αδερφοσύνη της Γαλλικής Επανάστασης κατέληξε στα "απόβλητα" του Σαρκοζί.

Οταν λοιπόν με τις σημερινές του πρακτικές θα ανησυχούσε ακόμη και ο Τσόρτσιλ, εμείς κλείνουμε το μάτι στην ιστορία, προετοιμαζόμαστε και αναμένουμε...».