«Πέρα από τους προφανείς πολιτικούς στόχους της πρωτοβουλίας αυτής (σε ποιο σημείο του κειμένου οι συντάκτες εμφανίζονται να καυτηριάζουν τη "νοσταλγία για τον κομμουνισμό" και να "απαγορεύουν" στις ευρωπαϊκές κοινωνίες να ξαναστραφούν προς το κομμουνιστικό όραμα), πρόκειται και για μια χυδαία απόπειρα παραχάραξης της ευρωπαϊκής ιστορίας, με την εξίσωση ενός κινήματος χειραφέτησης των Ευρωπαίων εργαζόμενων με κινήματα (όπως ο φασισμός) που προσπάθησαν να υποκαταστήσουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες με αγέλες λύκων, προτάσσοντας μια ιδεολογία θεμελιωμένη στο ρατσιστικό μίσος. Πέρα από την όποια ευαισθητοποίησή μας ως ενεργών πολιτών, είναι καθήκον των ιστορικών να αντιταχθούν με επιχειρήματα σε αυτή την άθλια απόπειρα διαστρέβλωσης της ιστορίας, όπως και να καταδείξουν τους πολιτικούς στόχους αυτών που την προωθούν. Δεν πρόκειται απλά για μια ρεβανσιστική εμφάνιση της πιο αντιδραστικής ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας και των νέων πολιτικών μορφωμάτων που κυβερνούν τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Αυτό που βαθύτερα επιχειρείται είναι η νομιμοποίηση ενός "νέου κόσμου", απαλλαγμένου από τα "βαρίδια" του παρελθόντος (κατακτήσεις στο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό πεδίο) και απόλυτα προσαρμοσμένου στις επιταγές του κυρίαρχου νεοφιλελευθερισμού».