Για μια ακόμη φορά, η "17 Νοέμβρη" βρίσκεται τις μέρες αυτές στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Η πολλοστή, δυστυχώς, φορά στα 22 χρόνια της δολοφονικής δράσης της. Μαζί της και μια σειρά ερωτηματικά, σκέψεις και παρατηρήσεις, που κάνουν ειδήμονες και μη, αλλά και οι απλοί εργαζόμενοι. Ποιοι, τέλος πάντων, κρύβονται πίσω από το, γνωστό σε όλους πλέον, κόκκινο αστέρι; Με ποιους στόχους και ποιες επιδιώξεις; Γιατί η Αστυνομία και οι διωκτικές αρχές, γενικότερα, δεν έχουν μπορέσει μέχρι σήμερα να σημειώσουν και την ελάχιστη έστω επιτυχία στην αποκάλυψη και την εξάρθρωση της τρομοκρατικής αυτής οργάνωσης;

Το ΚΚΕ είχε κατηγορηματικά και από την πρώτη στιγμή δώσει τις δικές του απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Και πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα όσα μεσολάβησαν στα 22 αυτά χρόνια, έχουν δικαιώσει αυτές τις θέσεις. Πολύ περισσότεροι σήμερα και, μάλιστα, αρκετοί, πολύ πέρα από τον πολιτικό χώρο του ΚΚΕ, αλλά και απλοί εργαζόμενοι, καταλήγουν στις ίδιες ακριβώς εκτιμήσεις. Η "17 Νοέμβρη" ήταν και είναι, ανεξάρτητα από τα συγκεκριμένα πρόσωπα που κάθε φορά την αποτελούν, μια τρομοκρατική οργάνωση με ολοφάνερα προβοκατόρικο χαρακτήρα και στόχους. Πραγματικός της εχθρός δεν είναι οι όποιοι εκπρόσωποι του κατεστημένου και όσοι ακόμη έχουν μπει στο στόχαστρο των όπλων ή των προκηρύξεών της, αλλά το μαζικό λαϊκό κίνημα, οι δημοκρατικές κατακτήσεις, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τα τρομοκρατικά χτυπήματα της "17 Νοέμβρη" αποτελούσαν, ουσιαστικά πάντα, πολιτικές παρεμβάσεις, που είχαν ως στόχο είτε τον αποπροσανατολισμό, είτε την ευθεία υπονόμευση των λαϊκών αγώνων, είτε την πρόκληση αυταρχικών και αντιλαϊκών μέτρων από την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε όλα μαζί. Αυτός είναι ο πραγματικός χαρακτήρας της διαβόητης οργάνωσης, και σ' αυτό δεν αντιλέγουν σήμερα ούτε αυτοί, που τα πρώτα χρόνια της δολοφονικής της δράσης επιχείρησαν να την ντύσουν με το μανδύα του ρομαντισμού και της επαναστατικότητας. Οι μακροσκελείς και συνήθως "μαρξίζουσες" ή "αριστεροφανείς" προκηρύξεις της δεν αποτελούν πλέον ούτε στάχτη στα μάτια.

Το ΚΚΕ είχε υπογραμμίσει, επίσης από την πρώτη στιγμή, το ρόλο των ξένων μυστικών υπηρεσιών στην υπόθεση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα. Είκοσι δύο χρόνια μετά, η εκτίμηση αυτή δικαιώνεται από μια σειρά στοιχεία, αλλά και από την απλή λογική. Και όχι μόνο, επειδή ο χαρακτήρας και οι επιδιωκόμενοι στόχοι - άρα και το ποιοι κυρίως ωφελούνται - φανερώνουν τον πραγματικό εμπνευστή της άσκησης πολιτικής, μέσω της τρομοκρατίας. Η αντίστοιχη δράση της CIA και των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σε άλλες χώρες, όπως στην Ιταλία με τις "Ερυθρές Ταξιαρχίες", το υψηλό επίπεδο οργάνωσης, εκπαίδευσης και πληροφόρησης της "17 Νοέμβρη", ακόμη και η ξεφωνημένη πλέον αφλογιστία των ελληνικών διωκτικών αρχών, αυτό - πρώτα και κύρια - αποκαλύπτουν. Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Οι προχτεσινές δηλώσεις των πρώην υπουργών Δημόσιας Τάξης, Σκουλαρίκη και Παπαθεμελή, όπως και όσα δήλωσε η πρώην επικεφαλής του Επιστημονικού Συμβουλίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αυτό ακριβώς ομολογούν. Η "17 Νοέμβρη", και γενικότερα η τρομοκρατική δράση στην Ελλάδα, είναι έργο των ξένων μυστικών υπηρεσιών. Οι εκάστοτε κυβερνώντες έχουν ουσιαστικά συμβιβαστεί με την ύπαρξή της - έστω και με έντονη δυσφορία - επειδή "η Ελλάδα ανήκει στη Δύση". Επειδή η πολιτική της υποτέλειας και της εξάρτησης έχει διαποτίσει βαθιά και ανεξίτηλα την πρακτική τους, την κρατική μηχανή και τους κρίσιμους για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας κρίκους. Είναι μια αλήθεια, που κάνει ακόμη πιο βαριές τις ευθύνες τους.