Οταν πριν από λίγο καιρό η συζήτηση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες (ΟΑ) είχε φουντώσει, η θέση του ΚΚΕ, που επικέντρωνε το θέμα στη διαφάνεια, στην αλλαγή του χαρακτήρα τους, στο μαζικό αθλητισμό κτλ., δεν είχε συζητηθεί επαρκώς. Στη χώρα μας έχουμε συνηθίσει να συζητάμε με συνθήματα. Ολα τα μετατρέπουμε σε άσπρο - μαύρο, καλό - κακό, θετικό - αρνητικό, ΝΑΙ - ΟΧΙ. Ομως αυτού του τύπου η ανάλυση, που δεν παίρνει υπόψη της τις συνθήκες που επικρατούν κάθε στιγμή και τους συσχετισμούς δύναμης, μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα. Καμιά φορά κι ολέθρια. Είναι εύκολο να πει κανείς ΟΧΙ στην τέλεση των ΟΛυμπιακών Αγώνων από θέση αρχής. Πόσο όμως θα επηρεάσει μια απόφαση που παίρνεται από άλλους, που βρίσκονται και εκτός Ελλάδας; Ενώ αντίθετα, η διεκδίκηση για άλλου τύπου Ολυμπιάδα, που μπορεί να έχει ως αφετηρία τη χώρα μας και για λόγους ιστορικούς, θα μπορούσε να προπαγανδιστεί και να διεκδικηθεί. Αρκεί να υπήρχε ένα κίνημα ισχυρό, που θα πίεζε την πολιτεία προς μια τέτοια κατεύθυνση. Η οποία φυσικά δεν έχει κανένα λόγο για κάτι τέτοιο και οι προσπάθειές της κατατείνουν στην υστεροφημία κάποιων ασήμαντων (και επικίνδυνων) πολιτικών, στο μοίρασμα σε διαπλεκόμενα συμφέροντα μεγάλων έργων και κυρίως τον αποπροσανατολισμό του κόσμου (βλ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 29 - 3 - 97).

Ολα τα παραπάνω έρχονται ξανά στην επικαιρότητα με την επίσκεψη τριών Πράσινων ευρωβουλευτών (του Σουηδού P. Cahrton,της Γερμανίδας G. Roth και του Ιταλού R. Meana) στα πλαίσια της καμπάνιας για έναν Οικο-ολυμπισμό.Οπως υποστηρίζουν, δεν είναι κατ' αρχάς αντίθετοι με αυτούς καθεαυτούς τους ΟΑ.Ομως, οι οικολογικές, κοινωνικές, πολιτιστικές επιπτώσεις μπορεί να είναι αρνητικές, η ζημιά σε βάρος του περιβάλλοντος μεγάλη και η σπατάλη δισεκατομμυρίων να διευρύνει τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού. Ας δούμε όμως μερικά στοιχεία. Οι επόμενοι ΟΑ θα διεξαχθούν στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας το 2000. Διαφημίστηκαν και διαφημίζονται ως οι πλέον οικολογικοί μέχρι σήμερα. Ομως πρόσφατα αποκαλύφτηκε ότι κοντά στο ολυμπιακό χωριό υπήρχε σκουπιδότοπος τοξικών χωρητικότητας 200.000 κυβικών μέτρων που περιείχε αμίαντο, διοξίνες και φυτοφάρμακα.Κι όλα αυτά εν γνώσει της κυβέρνησης... Ετσι, είναι πολύ επίκαιρο το αίτημα των Πράσινων να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη ομάδα ειδικών σε θέματα περιβάλλοντος, η οποία θα εκτιμά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα αφορούν τις υποψηφιότητες. Με δεδομένη την επικρατούσα αδιαφάνεια των φακέλων, θα ήταν πολύ σημαντική μια τέτοια πρωτοβουλία. Η Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) πρέπει να πιεστεί προς μια τέτοια κατεύθυνση, αν και σήμερα ούτε καν λαμβάνει υπόψη της κάτι τέτοιο. Μια ιδέα που ρίχτηκε είναι η διάθεση ενός μέρους του χρόνου των μεταδόσεων προς όφελος της προπαγάνδισης των μαζικών σπορ και του περιβάλλοντος.

Ολοι σήμερα πιπιλίζουν την "καραμέλα" της δημοκρατίας χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να κοιτούν και το περιεχόμενό της. Ετσι η έννοια του δημοψηφίσματος,ειδικά στις περιπτώσεις των ΟΑ, ενώ είναι αναγκαία, μια και οι επιπτώσεις τους είναι σημαντικές, πρέπει να 'ρθει στην επικαιρότητα ξανά. Κι εδώ βρίσκεται ο ρόλος της Αριστεράς και των Πράσινων. Πριν λίγους μήνες στο Ινσμπουργκ της Αυστρίας και στο Ταρβίζιο και την Αόστα της Ιταλίας τα τοπικά δημοψηφίσματα έδειξαν την αντίθεση των πολιτών για τη διενέργεια ΟΑ στην πόλη τους. Τα ποσά που ξοδεύονται τείνουν να φτάσουν σε αστρονομικά ύψη. Το 1960 στη Ρώμη ήταν 200 εκατ. μάρκα, το 1972 στο Μόναχο 2.000 εκατ. μάρκα, το 1992 στη Βαρκελώνη 12.400 εκατ. μάρκα (και το παθητικό έφτασε τα 4.500 εκατ. μάρκα). Το Σίδνεϊ,ενώ ξεκίνησε με προϋπολογισμό 20.000 εκατ. μάρκων, σήμερα όλοι μιλούν για τουλάχιστον 30.000 εκατ. μάρκα. Το έλλειμμα κι εδώ φοβούνται ότι θα επιβαρύνει για πολλά χρόνια τους Αυστραλούς. Ενα αναπάντητο ερώτημα αποτελεί το γεγονός της μεγάλης σπατάλης έργων μιας χρήσης (Το ίδιο θα συμβεί και σε μας αν τους αναλάβουμε). Ενα δεύτερο ζήτημα είναι η παρουσία των χορηγών, που καλύπτουν πλέον το 80% των εξόδων μ' ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Η ξέφρενη εμπορευματοποίηση έχει διαστρέψει τελείως τα αρχικά ολυμπιακά ιδεώδη.

Οπως υποστήριξε η ομάδα των Πράσινων, για τη Ρώμη υπάρχουν πολλά κενά στην προπαγάνδισή της ως προς την οικονομική, περιβαλλοντική και τουριστική διάσταση. Κανείς δεν πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα είναι σε θέση να χορηγήσει 1.650 εκατ. δολάρια για να καλύψει το κόστος των Αγώνων. Το ποσό αυτό δεν έχει συμπεριληφθεί στον προϋπολογισμό, ούτε υπήρξε κάποια απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Παράλληλα η Επιτροπή Διεκδίκησης με διάφορες αλχημείες υπερεκτίμησε τις εισπράξεις και υποτίμησε το κόστος.Κι εκεί το ρυθμιστικό σχέδιο της πόλης δε θα τηρηθεί. Οι υποδομές της κωπηλασίας προβλέπονται να γίνουν μέσα σε προστατευόμενη περιοχή,το ολυμπιακό χωριό δεν προβλέπεται να εξυπηρετήσει το πανεπιστήμιο Tor Vergata,στο οποίο ανήκουν οι εκτάσεις, και το χωριό των media θα αποδιοργανώσει την προσπάθεια για αποκέντρωση των δημόσιων υπηρεσιών.Οσο για τους 350.000 επισκέπτες, θα δυσκολευτούν να βρουν κλίνη, αφού η δυναμικότητα της πόλης είναι μόνο 150.000. Παρ' όλα αυτά ο δήμαρχος απέρριψε κάθε ιδέα για διενέργεια δημοψηφίσματος. Τα ίδια περίπου συμβαίνουν και στη Σουηδία. Το έλλειμμα που θα δημιουργηθεί υπολογίζεται στις 3.800 εκατ. κορόνες που θα κληθούν να πληρώσουν οι 670.000 κάτοικοι της Στοκχόλμης. Γυναίκες και άνεργοι είναι αυτοί που αντιδρούν περισσότερο, επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο της περικοπής κοινωνικών επιδομάτων. Κι όλα αυτά για μια φιέστα που ουσιαστικά θα γίνει για τις πολυεθνικές κι όχι για το μαζικό αθλητισμό. Ευχή όλων των προοδευτικών πολιτών η αλλαγή της φυσιογνωμίας των ΟΑ. Κι αυτό θα συμβεί μόνο με την πίεση του προοδευτικού κινήματος.