Με ελάχιστα ρεφρέν, με πολύ χιούμορ, με σαρκασμό κάποιες φορές και με απόγνωση κάποιες άλλες, αλλά κυρίως με λυρισμό, ο νέος δημιουργός Φοίβος Δεληβοριάς έστειλε χτες το βράδυ, από την εξέδρα συζητήσεων και νεανικής δημιουργίας του 23ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ, το δικό του μήνυμα. Ενα μήνυμα αντίστασης στα σίγουρα σουξέ, στα ευκολοχώνευτα τραγούδια, στον ανακυκλωμένο στίχο. Ενας νέος δημιουργός - σχεδόν στα 25 του - απέδειξε πως ο προβληματισμός είναι δημιουργία, πως η δημιουργία είναι ζωή.

Λίγο αμήχανος στην αρχή, αφού, όπως είπε ξεκινώντας το πρόγραμμά του, "παιδιά, εγώ δεν έχω πολιτικά τραγούδια να σας πω". Τραγούδησε, όμως, τον έρωτα, έτσι όπως τον βιώνει ένας νέος σήμερα, τραγούδησε τη μοναξιά, έτσι όπως τη ζουν οι άνθρωποι των μεγαλουπόλεων, χτύπησε με τον ουσιαστικό στίχο του τον υπέρμετρο καταναλωτισμό της εποχής, την έλλειψη επικοινωνίας και ρομαντισμού. Τραγούδησε για το φεγγάρι, για τη μυρωδιά της γαζίας, για την τσίκνα της υπόγειας ζωής, για ένα σκύλο στο Κολωνάκι, που μέσα απ' το βλέμμα του συνειδητοποιεί ποιο είναι το ψέμα και ποια η αλήθεια αυτής της σκληρής εποχής.

Μαζί με την Μαρία - Στέλλα Τζανουδάκη στα φωνητικά και με την ορχήστρα του - όλοι τους νέα παιδιά - ο Φ. Δεληβοριάς κατόρθωσε να γεμίσει το χώρο της εξέδρας συζητήσεων. Κατόρθωσε να αντιτάξει ένα άλλο ύφος, έναν άλλο στίχο και, κυρίως, μια σκηνική παρουσία "συμμετοχής" και διαλόγου. Απέδειξε πως είναι ένας τραγουδοποιός, που, όχι μόνο ξέρει να γράφει και να ερμηνεύει αξιόλογα τραγούδια, αλλά προπάντων ξέρει να προβληματίζει, να ψυχαγωγεί και να συμμετέχει σαν παρέα με το κοινό του.

Μετά το τέλος της συναυλίας του, ο Φ. Δεληβοριάς δήλωσε στο "Ρ": "Βρήκα το Φεστιβάλ πολύ ζωντανό και συνάντησα μια ατμόσφαιρα ευχάριστη, αλλά πάνω απ' όλα παρεϊστικη".