Τα δεινά της αντισυνεταιριστικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ και της πελατειακής - ρουσφετολογικής πολιτικής που άσκησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, μέσω των συνεταιριστικών οργανώσεων, έρχεται να πληρώσει η ΕΑΣ Λιβαδειάς, που οδηγείται πλέον στη συρρίκνωση δραστηριοτήτων και ουσιαστικά στη διάλυση. Βέβαια τα σπασμένα αυτής της πολιτικής, πληρώνουν πρώτα από όλους οι αγρότες και οι εργαζόμενοι, πράγμα που δεν ισχύει μόνο για την Ενωση Λιβαδειάς, αλλά και για πολλές ακόμα δευτεροβάθμιες συνεταιριστικές οργανώσεις.

Στα πλαίσια της πολιτικής αυτής η διοίκηση της ΕΑΣ Λιβαδειάς, εν όψει και της αναφερόμενης ρύθμισης χρεών, προχωράει σε "εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου της", συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της (προωθεί τις Ομάδες Παραγωγών) και μείωσης του... κόστους λειτουργίας που μεταφράζεται, εν ολίγοις, σε απολύσεις εργαζομένων. Ηδη, η φόρμουλα έχει βρεθεί και η διοίκηση για να μην κατηγορηθεί για αντεργατική συμπεριφορά εξήγγειλε πακέτο"οικειοθελών" αποχωρήσεων και σημαντικό αριθμό μείωσης των 105 εργαζομένων.

Οπως δήλωσε στο "Ρ" ο διευθυντής της ΕΓΣ Λιβαδειάς κ. Αλεξίου "οι αποχωρήσεις κρίνονται αναγκαίες, λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ενωση. Επιδίωξή μας είναι να αποχωρήσουν 20 με 25 άτομα με κίνητρα, εκ των οποίων οι 8 - 9 είναι προς σύνταξη".

Μάλιστα το κίνητρο που δίνει η Ενωση φτάνει το ενάμισι εκατομμύριο πλέον της κανονικής αποζημίωσης.

Το κακό είναι, ότι η προσκείμενη στο κυβερνών κόμμα διοίκηση του σωματείου, συναισθανόμενη τις ευθύνες της για την κατάντια της ΕΑΣ Λιβαδειάς και βάζοντας το λιθαράκι της... στους στόχους της "εξυγίανσης" που ευαγγελίζεται η διοίκηση της οργάνωσης, δε δέχεται να ονομαστούν απολύσεις, δέχεται όμως τις "οικειοθελείς" αποχωρήσεις με "κίνητρα", αναπαράγοντας το δίλημμα της κάθε εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους, "ή δέχεστε τις απολύσεις έναντι κάποιων αργυρίων ή απολύεστε και δεν παίρνετε τίποτα".