Από μια απλή φυλλομέτρηση των χτεσινών εφημερίδων - για τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ είναι δύσκολο να υπάρξει εικόνα - προκύπτουν τα εξής στοιχεία: Από 19 ημερήσιες εφημερίδες μόνο ο "Ριζοσπάστης" είχε ως πρώτο θέμα την Εκθεση, ενώ καμιά άλλη εφημερίδα δεν ανέφερε ούτε μια λέξη στην πρώτη της σελίδα. Επίσης 8 απ' τις 19 δεν ασχολήθηκαν καν με το θέμα, ενώ απ' τις 11 που το παρουσίασαν στις εσωτερικές σελίδες, μόνο οι 6 το αντιμετώπισαν απ' τη σκοπιά της Επιτροπής του ΟΗΕ.

Ιδού τι αναφέρει η Εκθεση για την επιλεκτική πληροφόρηση: "Η Επιτροπή θεωρεί ότι ο τρόπος με τον οποίο καλύπτουν συνολικά το πρόβλημα των ναρκωτικών τα ΜΜΕ, δεν είναι καθόλου εξισορροπημένος, αφού σημαντικές εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν την τάση να εστιάζουν αποκλειστικά στις αμφιλεγόμενες πτυχές του θέματος".

Η ανησυχία της Επιτροπής δεν οφείλεται στη δημοσιότητα που λαμβάνουν τα θέματα αλλά απ' το γεγονός ότι "η συνεχιζόμενη δημόσια συζήτηση γύρω απ' τη νομιμοποίηση και αποποινικοποίηση της χρήσης της κάνναβης και η επιθετική δημοσιότητα υπέρ της νομιμοποίησης επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη στάση πολλών νέων ανθρώπων απέναντι στη χρήση κάνναβης".

***

Αυτή την κρίση του συστήματος έρχεται να συνδράμει η κουλτούρα της χρήσης αλλά και της ανοχής των ναρκωτικών που υπονομεύει τις προσπάθειες της πρόληψης, όπως σημειώνει και η Εκθεση της Επιτροπής. Στοιχείο αυτής της ανεκτικής κουλτούρας είναι η - εκούσια - "ανισορροπία" των ΜΜΕ, τα οποία με τη συνδρομή της βιομηχανίας του θεάματος έχουν αντικαταστήσει τους οραματισμούς των νέων για αξίες και ιδανικά, με το αβλαβές του χασίς ή τη μόδα του... ηρωινομανή (! ), όπως σημειώνει και η Εκθεση.

Η άλλη σημαντική πλευρά της έκθεσης του ΟΗΕ, είναι η έμφαση στην πρόληψη και στην αποθεραπεία - τους ακρογωνιαίους λίθους στην πάλη κατά των ναρκωτικών - που όμως εμποδίζονται απ' την κουλτούρα της ανοχής και της μαστούρας.

Είναι μια πλευρά που τη ζήσαμε έντονα το Μάη του 1997, όταν υπήρξαν οι δημόσιες τοποθετήσεις του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου υπέρ της νομιμοποίησης της χρήσης της κάνναβης και της καλλιέργειας χασίς στις γλάστρες για προσωπική χρήση. Τότε οι διευθυντές της Θεραπευτικής Κοινότητας"18 Ανω" και του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) έστειλαν επιστολή (26.5.1997) στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Καταπολέμησης Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) - τον αρμόδιο κρατικό φορέα - με την οποία ζητούσαν τη συνδρομή του, για να σταματήσει η "δημόσια διαχείριση μιας υπόθεσης ζωής κυρίως των νέων ανθρώπων".

Δυστυχώς όμως τα κέντρα αποθεραπείας δε βρήκαν ανταπόκριση.

***

Ολοι οι φορείς που ασκούν σοβαρή προληπτική δραστηριότητα βρίσκουν μια ηθική δικαίωση στην Εκθεση του ΟΗΕ, ενώ οι φορείς των θεραπευτικών κοινοτήτων αντλούν δυνάμεις για να συνεχίσουν την τιτάνια προσπάθειά τους για την απεξάρτηση των παιδιώντα οποία εντάσσονται σε αυτές.

Σε πολιτικό, τώρα, επίπεδο, το ΚΚΕ και η νεολαία του, η ΚΝΕ, μπορούν να αισθάνονται περήφανοι που συνεχίζουν την πάλη κατά των ναρκωτικών με την ορμή της ΕΠΟΝ, η οποία με το ηρωικό χωνί αντιπάλευε τις καραβιές του χασίς που διοχέτευαν στη χώρα μας οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές, μετά τα Δεκεμβριανά. Το Μέτωπο κατά των ναρκωτικών τούς χωράει όλους, εκτός απ' τους ναρκέμπορους και τους κάθε λογής ναρκο - νταουλιέρηδες. (Εκείνους δηλαδή τους ψευτοπροοδευτικούς διαχειριστές της χρήσης των ναρκωτικών που θυμίζουν τους νταουλιέρηδες της παλιάς εποχής οι οποίοι προανήγγελλαν την άφιξη του αρκουδιάρη με την αρκούδα, που - με ένα απλό άγγιγμα στον άρρωστο - γιάτρευε κάθε αρρώστια).

Μάλιστα η ΚΝΕ αρνήθηκε να πάρει μέρος στη Διαρκή Επιτροπή των νεολαιών κατά των ναρκωτικών (ΔΕΝ) - απαρτίζεται από την ΟΝΝΕΔ, τη Ν. ΠΑΣΟΚ, τη ΝΕ. ΑΝ., την ΕΑΝ, την ΕΚΟΝ και την ΕΣΔΗΝ - γιατί οι κεντρικές της επιλογές είναι η διάκριση "μαλακών - σκληρών", αποποινικοποίηση της χρήσης και εφαρμογή των υποκατάστατων. Αυτό είναι ένα πλαίσιο χειραγώγησης του νέου ανθρώπου και όχι ένα πεδίο για μια ελεύθερη ζωή χωρίς εξαρτήσεις.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

Η Εκθεση του ΟΗΕ συμβάλλει στη χάραξη της πραγματικής διαχωριστικής γραμμής στο μέτωπο κατά των ναρκωτικών. Καταδεικνύει αυτούς που μάχονται τα ναρκωτικά με συνέπεια, ενώ ταυτόχρονα απογυμνώνει όλους εκείνους τους ψευτοριζοσπάστες και ξεπεσμένους αριστερούς, που έχουν θεωρητικοποιήσει τη λογική της διαχείρισης του προβλήματος των ναρκωτικών ή έχουν ενστερνιστεί τη λογική της περιορισμένης βλάβης απ' τη χρήση των ναρκωτικών