Τα χωνεύουν όλα, εκτός κι αν... | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Τα χωνεύουν όλα, εκτός κι αν...

Υπάρχει μια ατάκα στην παλιά ταινία του Βερχόφεν "Ρόμποκοπ", όπου ο ηλεκτρονικά μεταλλαγμένος αστυνομικός λέει στην κατατρυπημένη από σφαίρες συνάδελφό του: "Μην ανησυχείς, αυτοί όλα τα διορθώνουν...".

"Αυτοί", στην ταινία, ήταν τα αφεντικά της εταιρίας, που έφτιαξαν αυτό το έκτρωμα, μισός άνθρωπος - μισός ρομπότ, αναλαμβάνοντας εργολαβικά την αστυνόμευση μιας πόλης. Οχι και πολλή επιστημονική φαντασία, αν το καλοσκεφτεί κανείς. Οι ιδιωτικοί στρατοί των πολυεθνικών στην απαστράπτουσα σαπίλα των εδρών τους, στις πρωτεύουσες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας, βρίσκονται εδώ και χρόνια σε δράση. Ενίοτε, μάλιστα, οι "εθνικοί" στρατοί των, τυπικά "απελευθερωμένων", αποικιοκρατικών κυβερνήσεων του "τρίτου" κόσμου μπαίνουν στην υπηρεσία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, όπως στην περίπτωση της πετρελαϊκής "Σελ" στη Νιγηρία. Και, βέβαια, οι δυνάμεις καταστολής των "σεβόμενων" τα δικαιώματα του πολίτη "δημοκρατικών" κυβερνήσεών "μας" δεν παραλείπουν να προστατεύουν τα "δικαιώματα" της αστικής τάξης από τον εχθρό, γι' αυτούς, λαό. Είτε με τα ΜΑΤ στην υπηρεσία της TVX, είτε με τα δικαστήρια που καταδικάζουν τους αγωνιζόμενους αγρότες.

Η ατάκα του ήρωα της ταινίας θα μπορούσε, όμως, να είναι και το σύνθημα της εποχής που διανύουμε. Εποχής, που ο Χορκχάιμερ βάφτισε σαν το "τέλος του αναγεννησιακού Λόγου". Του Λόγου, που εμφανίστηκε στο προσκήνιο της ιστορίας σαν πολιτισμική ανάσα για την ανθρωπότητα του Μεσαίωνα, για να μετεξελιχθεί σε πολιτισμικό μανδύα κάθε αστικού θεσμού που "στολίζει" τον καπιταλισμό. Μέσα από αυτό το πρίσμα, δε θα ήταν υπερβολή να αλλάξουμε λίγο την ατάκα και να τη φτιάξουμε κάπως έτσι: "Μην ανησυχείς, αυτοί όλα τα χωνεύουν...". Η, τουλάχιστον, προσπαθούν.

Ετσι λοιπόν, ως άλλοι "Ρόμποκοπ" - αυτή τη φορά μισοί "κουλτούρα" και μισοί μιζέρια - μπορούμε με την ίδια ευκολία και δίχως ίχνος συνειδησιακής ενόχλησης να θλιβόμαστε σήμερα για την άλωση του πολιτισμού από τις πολιτισμικές "κρεατομηχανές" του συστήματος και την επομένη να περιμένουμε στην ουρά έξω από τα ταμεία του Μεγάρου Μουσικής.

Με δεδομένη μια τέτοια σχιζοφρενική κατάσταση, φτάσαμε επίσης στο σημείο να φαντάζει το ίδιο αυτονόητο πλέον το να εξαργυρώνει σήμερα κάποιος την εξεγερμένη κάποτε - ενάντια στην πολιτική που "σκοτώνει το όνειρο" - εφηβεία του και την επόμενη στιγμή να κάνει "πλακίτσα" με την προφορά και τον τρόπο διασκέδασης των εξεγερμένων αγροτών. Πλακίτσα σε βάρος ποιων; Αυτών, που - ακόμη κι αν δε θέλει να το αποδεχτεί - παλεύουν και γι' αυτόν.Ακόμα πιο δύσκολα: Εφτασε να θεωρείται "φυσιολογικός" ένας νέου τύπου τουρισμός, ο "αντιεθνικιστικός". Οπου κοντά στο σχετικό καλό φαγοπότι που πληρώνει μια όποια κρατική υπηρεσία, σε κάποιο από τα ..."Τζουράσικ Παρκ" μειονοτήτων, όπως αυτό της Θράκης για τη δική μας περίπτωση - που εσχάτως όλο και πιο πυκνά "ανακαλύπτονται" από την εξουσία και τη, σε ρόλο κολαούζου, "προοδευτική" διανόηση και δημοσιογραφία - αρχίζει μια συζήτηση με εκφράσεις "συμπάθειας" για το ρατσισμό που αντιμετωπίζουν οι μειονότητες και σταματάει στη "φρίκη" για τους φερετζέδες. Κι όλοι δείχνουν να αγνοούν ότι μόλις λίγα χρόνια πριν υπήρχε μπάρα για την είσοδο στα Πομακοχώρια, πραγματικότητα που όλοι γνώριζαν, αλλά κανείς από αυτούς δεν έβγαζε τότε άχνα...

Γι' αυτό σου λέω. Μην ανησυχείς. Μπορείς να κάνεις όση "εξέγερση" θέλεις, αρκεί να μην δείξεις "Αυτούς" σαν υπαίτιους. Ολα τα υπόλοιπα, τα χωνεύουν...

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Αντιδράσεις για τη μειονότητα (2017-10-17 00:00:00.0)

Πάνε γυρεύοντας (2010-08-21 00:00:00.0)

Η "Μαριορή" και οι άλλες (1999-04-18 00:00:00.0)

Τι ζητά η μειονότητα (1997-03-15 00:00:00.0)

ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ (1997-03-15 00:00:00.0)