Δίπλα στις δεξαμενές και το φουγάρο του εργοστασίου ΦΟΙΒΟΣ ζουν εκατοντάδες οικογένειες στις οδούς Πετρόμπεη και Αιγαία στην Καλλιθέα. Το δηλητήριο σπέρνεται σαν "εφιάλτης" στις αυλές των σπιτιών και ένα αποπνικτικό σύννεφο καπνού τυλίγει διαρκώς την ατμόσφαιρα.

Χρόνια ολόκληρα τώρα οι κάτοικοι διαμαρτύρονται και ζητούν την απομάκρυνση του εργοστασίου αλλά, παρά τις υποσχέσεις και τις σχετικές γνωμοδοτήσεις, το φάντασμα παραμένει πάνω από τα σπίτια τους. Και ενώ η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ακόμα και σήμερα ότι το εργοστάσιο θα μετεγκατασταθεί, πριν λίγες μέρες το υπουργείο Ανάπτυξης, με εγκύκλιό του, ενημέρωσε τους ιδιοκτήτες να πάρουν πρόσθετα τεχνικά μέτρα με βάση τις νέες τεχνολογίες για την προστασία του περιβάλλοντος. Γεγονός που επιβεβαιώνει τις ανησυχίες των κατοίκων ότι ο ΦΟΙΒΟΣ δεν πρόκειται να μετεγκατασταθεί, αλλά θα συνεχίσει να αποτελεί "πληγή" για ολόκληρη την περιοχή.

Στο εργοστάσιο, που κτίστηκε το 1952, γίνεται χημικοτεχνική επεξεργασία, δηλαδή βαφές δερμάτινων και άλλων υφασμάτων και φινιρίσματα. Επί χούντας, πήρε άδεια επέκτασης με προϋποθέσεις, όπως να μην έχει παράθυρα και να έχουν φίλτρα οι καμινάδες. Το 1980 έληξε η άδεια, αλλά πήρε παράταση λειτουργίας μέχρι το 1985.

Η "Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα", που ήταν τότε στη διοίκηση του δήμου πήρε απόφαση να μετεγκατασταθεί το εργοστάσιο. Το υπουργείο Βιομηχανίας όμως, αγνοώντας τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, το μόνο που ζήτησε ήταν να σταματήσει σταδιακά η τρίτη βάρδια και να υποβληθεί χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσής του μέχρι τον Απρίλη του 1988.Ωστόσο, η μονάδα συνέχισε και συνεχίζει να λειτουργεί.

Το 1991, παρά την καταγγελία 10.000 κατοίκων της περιοχής, ο νομάρχης Πειραιά ανανέωσε την άδεια λειτουργίας του για 4 ακόμα χρόνια. Στις 24 Φλεβάρη του 1994 ο τότε νομάρχης Πειραιά Ν. Σχοινάς απέρριψε το αίτημα του ιδιοκτήτη του εργοστασίου για νέα ανανέωση της άδειας λειτουργίας του, επειδή δεν υλοποιήθηκαν οι όροι που είχαν τεθεί για τη λειτουργία του, όπως η ανέγερση μαντρότοιχου και η δεντροφύτευση.

Αντίθετα, οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου εγκατέστησαν δεξαμενή υγραερίου στην ταράτσα του εργοστασίου, χωρίς σχετική άδεια και χωρίς πυρασφάλεια, ενώ στον ακάλυπτο χώρο τοποθέτησαν δεξαμενές μαζούτ και άλλες μηχανολογικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης.

Σημειώνεται ότι, το 1982 το υπουργείο Οικονομικών επέβαλε πρόστιμο ύψους 200.000 δρχ., επειδή το εργοστάσιο δεν τηρούσε τους όρους που προέβλεπε η άδεια λειτουργίας του και το 1987 το ΥΠΕΧΩΔΕ επέβαλε πρόστιμο 100.000 δρχ. για υπέρβαση του δείκτη αιθάλης. Ετσι, η κυβερνητική ευαισθησία για την υγεία των κατοίκων εξαντλείται με τέτοια πρόστιμα...

Οι κινητοποιήσεις των κατοίκων ξεκινούν το 1959 με έγγραφες διαμαρτυρίες τους προς τον πρωθυπουργό, τα αρμόδια υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Βιομηχανίας και τη Νομαρχία Πειραιά.

"Η απομάκρυνση του εργοστασίου, μας δηλώνει ο Κυρ. Αντωνίου,μέλος της γραμματείας της Δημοκρατικής Δημοτικής Ενότητας Καλλιθέας, είναι ανάγκη ζωής". Αξιοσημείωτο είναι ότι μια από τις δικαιολογίες του ιδιοκτήτη είναι πως το εργοστάσιο υπήρχε και πως οι κάτοικοι πήγαν μετά στην περιοχή... Η Π. Ζέππου, όμως, είναι κατηγορηματική: "Τα συμβόλαια του σπιτιού μου είναι από το 1918. Ηρθαν και έφτιαξαν το εργοστάσιο μέσα στα σπίτια μας. Εγώ έχω πλέον προβλήματα στην ακοή από το θόρυβο. Τριάντα χρόνια παλεύουμε να φύγει αλλά μόνο υποσχέσεις παίρνουμε".

"Ούτε μέρα ούτε νύχτα μπορεί να ζήσει κανείς εδώ, τονίζει στο "Ρ" ο Κ. Σίτος.Τη νύχτα ακούγονται ακόμη περισσότερο οι μηχανές και το φουγάρο βγάζει συνέχεια. Πονάνε τα μάτια μας, δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε".

"Ο κ. Κυριόπουλος μάς υποσχέθηκε προεκλογικά ότι σε 6 μήνες θα φύγει, μας τονίζει ο Ζ. Κοκκινάκης.Οι εκλογές όμως ήρθαν, ξανάρχονται και εμείς ζούμε κάτω από τα φουγάρα".

Η "Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα" χρόνια τώρα αγωνίζεται για την επίλυσή του και πάγια θέση της είναι η απομάκρυνση του εργοστασίου από την περιοχή."Ο χώρος αυτός, τόνισε στο "Ρ" ο υποψήφιος δήμαρχος της ΔΔΕ Αρ. Αβραμίδης,πρέπει να αποδοθεί στο δήμο και να αξιοποιηθεί ως χώρος πράσινου προς όφελος του λαού της περιοχής. Δεν μπορεί να υπάρχει εργοστάσιο, που αποδεδειγμένα μάλιστα ρυπαίνει, μέσα στα σπίτια. Παρά το γεγονός όμως ότι το εργοστάσιο ρυπαίνει, πρόσφατα, εγκρίθηκε η παροχή σ' αυτό βιομηχανικού αερίου. Το γεγονός αυτό προκαλεί ανησυχία πως μάλλον οι αρμόδιοι δεν έχουν σκοπό την απομάκρυνσή του. Η παροχή βιομηχανικού αερίου θα μειώσει μεν τους ρύπους από τους λέβητες, αλλά όχι τους υπόλοιπους που προκαλούνται από τα χημικά υλικά που χρησιμοποιούνται για τις εργασίες που γίνονται". Παράλληλα, η ΔΔΕ με πρότασή της ζητά με τη μετεγκατάσταση να προβλεφτεί και τρόπος μετακίνησης των εργαζομένων με πούλμαν με ευθύνη της εταιρίας.

Το ίδιο αποφασισμένη είναι η "Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα" Καλλιθέας να παλέψει, προκειμένου και ο παρακείμενος χώρος του πρώην εργοστασίου "Ιζόλα" να μετατραπεί σε χώρο άθλησης και περιπάτου.

Πρόκειται για μια έκταση 25 στρεμμάτων, ο οποίος ανήκει στην Εθνική Τράπεζα μετά την κατάσχεση του εργοστασίου. Στο μισό περίπου χώρο η τράπεζα σχεδιάζει να κατασκευάσει γραφεία έκτασης 32.000 τετραγωνικών μέτρων. Για τονυπόλοιπο χώρο, αν και υπήρξαν διαδικασίες ένα τμήμα του να δοθεί στον ΟΣΚ για την ανέγερση σχολείου και το υπόλοιπο να δοθεί για χρήση στο δήμο για την κατασκευή κολυμβητηρίου, σύμφωνα με πληροφορίες η τράπεζα ακύρωσε τη συμφωνία με τον Οργανισμό. Το γεγονός ότι κρατάει την κυριότητα του χώρου που προβλέπεται για κολυμβητήριο δεν εξασφαλίζει ότι στο μέλλον ο χώρος αυτός θα είναι στη διάθεση του λαού της Καλλιθέας.

"Ο χώρος αυτός, τόνισε ο Αρ. Αβραμίδης πρέπει να δεσμευτεί από το κράτος και να κατασκευαστεί το σχολείο και το κολυμβητήριο. Μαζί με το χώρο τουΦΟΙΒΟΥ μπορεί να αξιοποιηθεί σαν χώρος πράσινου, άθλησης και περιπάτου, που θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες του λαού της Καλλιθέας".