"Η μηχανή παράγει συνέχεια. Ο καπιταλίστας συγκεντρώνει τον πλούτο της παραγωγής. Και ο άνθρωπος γίνεται όλο και περισσότερο περιττό, άχρηστο είδος".

Απ' αυτή την καίρια διαπίστωση του μεγάλου καλλιτέχνη φθάσαμε σε μια πρόσφατη ωμή δήλωση ενός μάνατζερ της μεγάλης γερμανικής εταιρίας "Νεστλέ". Αυτός ο ευτελέστατος δούλος του καπιταλισμού, δούλος με το αζημίωτο, εφόσον αμείβεται πλουσιοπάροχα από το σύστημα, έφθασε να πει:

"Οι εργαζόμενοι μεταβάλλονται όλο και πιο πολύ σε σκουπίδια της ευημερίας"...

Σκουπίδια, λοιπόν. Για πέταμα... Συμφωνώντας μ' αυτή την άποψη και με πρόθεση αυτοσαρκασμού και αυτοδιασυρμού, ένας Γερμανός άνεργος εδημοσίευσε σ' ένα έντυπο την εξής αγγελία: "Δεν έχω δουλιά, είμαι γερός, νέος ακόμα, δεν αρρωσταίνω ποτέ, είμαι εξαιρετικά φθηνός και πολύ πρόθυμος να κάνω τα πάντα, ακόμα και τούμπες και ό,τι άλλο, για το καλό της επιχείρησης, που θα με προσλάβει".

Οι άνεργοι, οι σημερινοί "ταπεινοί και καταφρονεμένοι" του Ντοστογιέφσκι, φθάνουν στο σημείο και να αυτοεξευτελίζονται, από τη σκληρή ανάγκη. Είδατε την ταινία "Αντρες με τα όλα τους", που παίχτηκε το χειμώνα, με μεγάλη επιτυχία, σε πολλούς κινηματογράφους;

Οταν πρωτοβγήκε στις αθηναϊκές οθόνες αυτό το θαυμάσιο κινηματογραφικό έργο, γελάστηκα από τον τίτλο του και νόμισα ότι ήταν κάτι το σόκιν. Εργο με χυδαία σεξουαλικά υπονοούμενα. Οταν το είδα, συγκλονίστηκα. Εργο κωμικό και τραγικό μαζί. Ταινία, που επιβεβαιώνει τη διαπίστωση του Αριστοτέλη, ότι η τραγωδία και η κωμωδία είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Κι από την άλλη μεριά η κωμωδία. Η έμπνευση που έχει ο άνεργος πατέρας, να οργανώσει, με τους άνεργους φίλους του, μια γυμνική επίδειξή τους ενώπιον γυναικών. Εμπνευση ντροπής, λόγω ανάγκης! Βλέπουμε σπαρταριστές σκηνές της ετοιμασίας γι' αυτή την επίδειξη. Κι αυτό το αμάλγαμα κωμωδίας και τραγωδίας σού φέρνει γέλιο, αλλά συνάμα, αν λίγο μπορείς να συναισθανθείς τη θέση αυτών των ανθρώπων, νιώθεις τα μάτια σου να υγραίνονται...

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ