Οι ιμπεριαλιστές, γνωρίζοντας πολύ καλά τη φύση και τα συμφέροντά τους, ξέρουν πως "δεν μπορούν να κρατηθούν" και πρέπει να γεννούν τον πόλεμο. Ξέρουν πως, όταν υπογράφουν για "ειρήνη", είναι γιατί προετοιμάζουν την επόμενη πολεμική σύγκρουση. Δεν υπάρχει καμιά άλλη προοπτική για τα θηρία, που "φουσκώνουν" από την εκμετάλλευση των λαών και του δικού τους λαού, παρά μόνο να αναζητούν καινούριο ζωτικό χώρο, συμφερότερες αγορές και μεγαλύτερο κέρδος. Σ' αυτήν την αντικειμενική διαδικασία, "τρακάρουν" ο ένας ιμπεριαλιστής πάνω στον άλλο και τότε αρχίζει σχεδόν πάντα το μακελειό σε βάρος των λαών.

*****

*****

Υπάρχουν εκείνοι, για παράδειγμα, που, ενώ καταδικάζουν την γκανγκστερική αμερικανοβρετανική επιδρομή, φαντασιώνονται για την ανάγκη, τάχα, της "ευρωπαϊκής συλλογικής φωνής". Τις τελευταίες ώρες, εκτός από τα στελέχη της ΝΔ, ακούσαμε και στελέχη του ΣΥΝ, που, με τον ένα ή άλλο τρόπο, έστρεφαν εκεί την προσοχή, μοιράζοντας για άλλη μια φορά αυταπάτες. Στην ουσία δηλαδή, αυτές οι φωνές ταυτίζονται με τον "καημό" του Ευρωπαίου ιμπεριαλιστή, που ονειρεύεται να 'ρθει η εποχή, που θα επιτρέπει ο συσχετισμός, αυτός να είναι, που "θα προλαβαίνει" τέτοιες ανθρωπιστικές - δολοφονικές πρωτοβουλίες... Η, τουλάχιστον, να μη γίνεται το όποιο χτύπημα, χωρίς να τον έχουν καλέσει να πάρει μέρος στη μοιρασιά...

Αλλοι πάλι "καταριούνται" την Λεβίνσκι, τον "αδύνατο" χαρακτήρα του Προέδρου των ΗΠΑ, ή, ανάλογα την περίπτωση, την επιμονή των Ρεπουμπλικάνων να φέρνουν το θέμα της καθαίρεσης. Πρώτα από όλα, όλη αυτή η ιστορία των σκανδάλων στις ΗΠΑ δεν είναι άσχετη από τις συγκρούσεις κύκλων του μεγάλου κεφαλαίου και προώθησης - διαπραγμάτευσης ευνοϊκών συσχετισμών δύναμης για τα ξεχωριστά τους συμφέροντα. Τώρα, στη σχετική αυτοτέλεια, που έχει η διαμόρφωση συσχετισμών στο χώρο της πολιτικής και στα πλαίσια των όποιων ελιγμών, που επιτρέπονται στα ασφυκτικά πλαίσια των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, δεν αποκλείεται να έγινε από κάποιους ιθύνοντες του Λευκού Οίκου και ένας τέτοιος υπολογισμός. Δηλαδή, θα χτύπαγαν έτσι και αλλιώς, πειθαρχώντας στα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα, αλλά, όσον αφορά το χρόνο, ίσως να προτίμησαν να τον συνδυάσουν με μια επιδιωκόμενη καθυστέρηση της διαδικασίας στη Γερουσία, έχοντας κατά νου μια ευνοϊκότερη συγκυρία, που ίσως, με τις δικές τους αξίες, να διαμορφώνεται και με τις εξελίξεις που γεννά η καινούρια πραγματικότητα, που επιβάλλει η τρομοκρατική ενέργεια. Ας μαζέψουν, λοιπόν, τις κατάρες οι διάφοροι σχολιαστές και πολιτικοί, γιατί πήραμε είδηση ότι, αν οι φαρισαίοι περνούσαν καμήλα από τη βελόνα, ετούτοι επιχειρούν κοτζάμ ιμπεριαλισμό να μας τον περάσουν από την πίσω πόρτα...

*****

****

Τα "έξυπνα όπλα" τους σκόπιμα χάνουν το στόχο, γιατί αυτό που σημαδεύουν δεν είναι τον Σ. Χουσεϊν ή το στρατό του, αλλά σημαδεύουν επίτηδες, εκτός από αυτούς που δολοφονούν, το φρόνημα των λαών όλου του κόσμου. Θέλουν τους λαούς να παρακολουθούν "παγωμένοι" στις τηλεοράσεις τα κατορθώματά τους και, ακόμα και αν αγανακτούν, ή να ψάχνουν για αλλότρια άλλοθι και ερμηνείες των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων, ή να νιώθουν ανήμποροι και μόνοι, για να αντιδράσουν.

Οι καιροί απαιτούν βαθιά γνώση, αλλά και σαφή οριοθέτηση του λαϊκού παράγοντα από τα όποια ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και ξεχωριστές σκοπιμότητες. Δε φτάνει, επίσης, η ατομική αγανάκτηση, που, ουσιαστικά, μεταδίδει το συλλογικό φόβο, που επιδιώκουν εκείνοι που μας στέλνουν τις απ' ευθείας λογοκριμένες εικόνες του θανάτου που προκαλούν. Χρειάζεται η επικοινωνία της συλλογικής δράσης, που, στην πράξη, ανακαλύπτει πως η πραγματικότητα του τρόμου, που προσπαθούν να μας επιβάλουν, αλλάζει μόνο με τις ξεκάθαρες θέσεις και τη μαζική οργανωμένη πάλη.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Δε φτάνει η ατομική αγανάκτηση, που, ουσιαστικά, μεταδίδει το συλλογικό φόβο, που επιδιώκουν εκείνοι που μας στέλνουν τις απ' ευθείας λογοκριμένες εικόνες του θανάτου που προκαλούν. Χρειάζεται η επικοινωνία της συλλογικής δράσης, που, στην πράξη, ανακαλύπτει πως η πραγματικότητα του τρόμου, που προσπαθούν να μας επιβάλουν, αλλάζει μόνο με τις ξεκάθαρες θέσεις και τη μαζική οργανωμένη πάλη