Τον ρόλο του όψιμου "κομμουνιστοφάγου" ζήλεψε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χ. Σαρτζετάκης, εάν αληθεύει μήνυμά του που δημοσίευσε πρόσφατα τοπική εφημερίδα της Κοζάνης. Σε αυτό λοιπόν, εμφανίζεται ο Χ. Σαρτζετάκης να αποδέχεται με "ιδιαιτέραν συγκίνησιν" πρόσκληση σε εμφυλιοπολεμικό μνημόσυνο στη Φλώρινα, "προς τιμήν εκείνων που έπεσαν αγωνιζόμενοι κυριολεκτικώς υπέρ Ελλάδος Ελευθερίας προς διαφύλαξιν της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδος μας και λύτρωσίν της από κατάπτυστον ξενοκίνητον επιβουλήν".

Η πρωτόγονη αυτή γλώσσα αλλά και οι απόψεις αυτές θυμίζουν τα πρώτα μαύρα μετεμφυλιακά χρόνια που έχουν καταδικαστεί αμετάκλητα στη συνείδηση του ελληνικού λαού και ηχούν παράταιρα όταν εκστομίζονται από τα χείλη ενός ανθρώπου που θήτευσε στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Πόσο μάλλον που ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας προχωράει και σε ακόμα πιο επικίνδυνες απόψεις, λέγοντας ότι "οι ίδιοι κίνδυνοι όπως και τότε μας απειλούν".

Αυτός ο αποκρουστικός αντικομμουνιστικός κατήφορος πρέπει να χτυπηθεί στη γέννησή του, πόσο μάλλον που ανάλογες λίγο πολύ απόψεις ξεβράζονται τελευταία και από άλλα χείλη, που μιλούν για δικαιολογητική βάση του αριστεροκτόνου "ιδιώνυμου" και του 509.

Το θέμα δεν είναι η όποια ιδιομορφία των όψιμων "κομμουνιστοφάγων". Είναι ζήτημα στοιχειώδους δημοκρατικής ευαισθησίας να καταδικαστούν αυτοί οι βρικόλακες του αντικομμουνισμού.