Στο "πόδι" βρίσκονται τους τελευταίους μήνες οι εργαζόμενοι στους Κρατικούς Παιδικούς Σταθμούς (ΚΠΣ) μετά την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει - μέσω νομοσχεδίου που σύντομα θα φέρει στη Βουλή - στην υποχρεωτική μεταβίβαση όλων των ΚΠΣ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η διαδικασία αυτή - έχει ήδη ξεκινήσει με την ψήφιση του Ν.2218/94 (άρθρο 42) για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση - επιδιώκει να "εξυπηρετήσει" δύο βασικούς στόχους. Απ' τη μια πλευράνα αποποιηθεί το κράτος τις υποχρεώσεις του για παροχή δωρεάν προσχολικής αγωγής και απ' την άλλη "να ελαφρωθεί απ' το βάρος" της μισθοδοσίας ενός μεγάλου μέρους μονίμων δημοσίων υπαλλήλων, που εργάζονται αυτή τη στιγμή στους ΚΠΣ και μέσω της ΤΑ να πληρώνουν το κόστος οι γονείς, ανοίγοντας το δρόμο της πλήρους ιδιωτικοποίησης.

"Η αγανάκτηση, η διαμαρτυρία και η αντίθεση γι' αυτές τις μεθοδεύσεις δεν πρέπει να μείνουν μεταξύ μας, γιατί δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους των ΚΠΣ. Αφορά όλους τους εργαζόμενους και πολύ περισσότερο τις εργαζόμενες μητέρες", είπε στο "Ρ" η Δέσποινα Λεμονάκη,ταμίας της διοίκησης του Πανελληνίου Συλλόγου Εκπαιδευτικών στους ΚΠΣ. Το βασικό αίτημα για τη Δ. Λεμονάκη και για τους εργαζόμενους των ΚΠΣ είναι η "αναβαθμισμένη, δημόσια, ενιαία και δωρεάν προσχολική αγωγή", ένα αίτημα που σαφώς ενδιαφέρει εξίσου και τους γονείς. Η Δ. Λεμονάκη τονίζει πως η κυβέρνηση οφείλει να δημιουργήσει το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο, έτσι ώστε ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός, η εποπτεία και η χρηματοδότηση των ΚΠΣ να είναι στην ευθύνη του κράτους κι όχι στην ΤΑ. Και η επιχειρηματολογία της βασίζεται στις εξής βασικές κατευθύνσεις:

• Στην υποβάθμιση του παιδαγωγικού έργου: Η Δ. Λεμονάκη τονίζει πως αν οι ΚΠΣ περάσουν τελικά στην ΤΑ δε θα μπορεί να εφαρμοστεί ένα ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα για όλους τους σταθμούς. Οι δημοτικοί παράγοντες, στην πλειοψηφία τους, έχοντας την άποψη ότι οι παιδικοί σταθμοί είναι για φύλαξη κι όχι για διαπαιδαγώγηση των νηπίων, θα αδιαφορούν (ήδη η πρόσφατη πρακτική τους αυτό δείχνει) για την ποιότητα της παρεχόμενης προσχολικής αγωγής. Επίσης, δεν υπάρχουν στους δήμους οι ανάλογες υπηρεσίες με ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (παιδαγωγούς, ψυχολόγους κλπ.), που θα έχουν τη δυνατότητα ακόμα κι αν υπάρξει κάποιο πλαίσιο παιδαγωγικών αρχών να ελέγξουν το εφαρμοζόμενο παιδαγωγικό πρόγραμμα.

"Οσοι δήμοι έχουν προσλάβει παιδαγωγικό προσωπικό είναι με συμβάσεις λίγων μηνών. Γι' αυτό επιμένουμε πως το ήδη υπάρχον προσωπικό, αλλά και οι νέες προσλήψεις πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους", τονίζει.

• Στη μη διασφάλιση της υπηρεσιακής κατάστασης των εργαζομένων.Το πέρασμα των ΚΠΣ στην ΤΑ θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στους εργαζόμενους (νηπιαγωγούς, διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό), αφού από μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας μετατάσσονται υποχρεωτικά στα νέα νομικά πρόσωπα των δήμων. Αυτά τα νομικά πρόσωπα μπορεί ο κάθε δήμος να τα μετατρέψει σε δημοτικές επιχειρήσεις ή ακόμα και να τα δώσει σε ιδιώτες. Με τον τρόπο αυτό οι σημερινοί δημόσιοι υπάλληλοι των ΚΠΣ μπορεί να γίνουν ιδιωτικοί υπάλληλοι έως και να απολυθούν. Εδώ πρέπει να πάρουμε υπόψιν μας ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων σ' αυτό το χώρο είναι γυναίκες και ότι οι εργοδότες ισχυρίζονται πως οι γυναίκες τούς στοιχίζουν περισσότερο λόγω αδειών τοκετών κλπ. "Καταλαβαίνετε δηλαδή τι μας περιμένει. Αυτή η ανατροπή της υπηρεσιακής κατάστασης δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια στους εργαζομένους για το εργασιακό τους μέλλον, που επηρεάζει την απόδοση, αλλά και την ποιότητα, του παρεχόμενου έργου τους εις βάρος των παιδιών", υπογραμμίζει η Δ. Λεμονάκη.

Επισημαίνει ακόμα πως δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζεται η μεθόδευση αυτή στο όνομα της αποκέντρωσης ως προοδευτικό φαινόμενο. "Το κριτήριο για να χαρακτηρίσεις μια ενέργεια προοδευτική είναι από το ποιους ακριβώς εξυπηρετεί. Το να δοθεί η αρμοδιότητα των ΚΠΣ στην ΤΑ είναι γενική οπισθοδρόμηση, συντήρηση κι όχι πρόοδος, γιατί θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των λίγων, αυτών δηλαδή που θα κερδοσκοπήσουν μέσω των επιχειρήσεων που θα δημιουργηθούν. Κι όλα αυτά βέβαια κατά της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού (παιδιά, γονείς κι εργαζόμενοι)", λέει χαρακτηριστικά. Και καταλήγει με μια αναφορά στο συνταξιοδοτικό - ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση. "Η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια για τις γυναίκες είναι απαράδεκτη. Ο κλάδος μας γυναικοκρατείται - το 99% του προσωπικού των ΚΠΣ είναι γυναίκες - και δεν είναι δυνατόν μια νηπιαγωγός να αναγκάζεται να δουλεύει ως τα 65 της, με παιδιά ηλικίας από 0 - 6 χρόνων. Διότι αντικειμενικά σ' αυτή την ηλικία δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στο παιδαγωγικό της έργο καλύπτοντας τις ανάγκες - παιγνίδι, τρέξιμο ή τραγούδι - αυτής της ηλικίας των παιδιών"...