"Αν θέλουν την αναβάθμιση της εκπαίδευσης και την έξοδο από το τέλμα, ας βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο. Ας πάρουν το θέμα της αναβάθμισης της Παιδείας στα χέρια τους. Και θα είναι μαζί τους όλοι οι Ελληνες, ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών πεποιθήσεων".

Αυτά σημειώνουν οι "Απόψεις" της χτεσινής "Ελευθεροτυπίας" και θα μας έβρισκαν απόλυτα σύμφωνους, αν δε συνοδεύονταν από μια πέρα για πέρα λαθεμένη και αποπροσανατολιστική επιχειρηματολογία. Μια επιχειρηματολογία, σύμφωνα με την οποία, η ρίζα της κακοδαιμονίας της δημόσιας Παιδείας δεν έχει αποκλειστικά και μόνο πολιτικό χαρακτήρα και περιεχόμενο, αλλά μεγάλο μέρος της οφείλεται και στους όποιους τεχνοκράτες - εκπαιδευτικούς, τα στελέχη του υπουργείου και την αντίστοιχη προσφορά τους.

Καμιά διάθεση δεν έχουμε να υπερασπιστούμε τα στελέχη του υπουργείου Παιδείας, αλλά η ουσία του προβλήματος δε βρίσκεται στη μεγάλη ή τη μικρή προσφορά τους. Οσο θα εφαρμόζεται μια πολιτική, που θέλει να υποτάσσει τα πάντα - και την Παιδεία - στις ανάγκες, στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου και τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, η ουσιαστική αναβάθμιση της εκπαίδευσης θα αποτελεί ένα άπιαστο όνειρο. Ολα σωστά, επόμενα, τα περί "μαχαιριού στο κόκαλο", κλπ., αλλά με το αναγκαίο περιεχόμενό τους: Την ήττα της σημερινής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, πραγματικά φιλολαϊκής.