• Τέλη Φλεβάρη του '96, ένα μήνα μετά την κρίση στα Ιμια, η προεδρία της ΕΕ εκδίδει ανακοίνωση, όπου Αγκυρα και Αθήνα τίθενται στην ίδια μοίρα και καλούνται να επιδείξουν σύνεση, ωσάν να μην υπήρχε επιτιθέμενος στην υπόθεση των βραχονησίδων.
• Στις 24 Μάρτη, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών καλωσορίζουν ως "θετικές" τις δηλώσεις Γιλμάζ και ζητούν από την Ελλάδα να προχωρήσει σε διάλογο με την Τουρκία, όπως επιδιώκει ο Τούρκος πρωθυπουργός.
• Στις 26 Μάρτη, οι "εταίροι" της ΕΕ αρνούνται να προχωρήσουν στην έκδοση καταδικαστικής απόφασης για τη στάση της Τουρκίας και ζητούν από την Ελλάδα να αποδεσμεύσει τη στάση της για την "ευρω - ενωσιακή" χρηματοδότηση της Τουρκίας από την υπόθεση των Ιμια.
• Αρχές Απρίλη, ο Τσέσι Χελμς, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας, δηλώνει: "Η Τουρκία είναι ένας πολύ σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ, αφού στρατηγικά μάς ενδιαφέρει, λόγω του "ρόλου - κλειδί", που διαθέτει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ... ενώ αποτελεί και παράγοντα σταθερότητας".
• Τις ίδιες μέρες, ο Γ. Πέρι, υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, καθιστά σαφές, από την Αλβανία όπου βρίσκεται, ότι η Τουρκία είναι το προπύργιο της αμερικανικής επικυριαρχίας στη Νότια Βαλκανική, που περνά μέσα από τον άξονα Τίρανα - Σκόπια - Αγκυρα.
• Μέσα στον Απρίλη, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Νίκολας Μπερνς, εμφανίζει την επεκτατική τακτική της Αγκυρας ως "συνοριακές και εδαφικές διενέξεις" (! ) μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας.
• Τέλη Απρίλη, ο Κλίντον, με επιστολή του προς την ελληνική ομογένεια, θέτει σε αμφισβήτηση ολόκληρο το καθεστώς του Αιγαίου, κάνοντας αποδεκτές τις τουρκικές αιτιάσεις και υποστηρίζοντας ότι "αμφισβητείται η εγκυρότητα" (! ) των διεθνών συμβάσεων που διέπουν το στάτους κβο στην περιοχή.
• Λίγα 24ωρα αργότερα, το αμερικανικό Κογκρέσο, μετά από παρέμβαση του τουρκικού λόμπι, "ευαισθητοποιείται" και αποφασίζει να στήσει ενημερωτική "δίκη" για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Θράκη.
• Στα τέλη Μάη, στα πλαίσια της έναρξης της Διακυβερνητικής, οι ηγέτες της ΕΕ αρνούνται επιδεικτικά να εκδώσουν την ανακοίνωση που ζητούσε ο Κ. Σημίτης, σύμφωνα με την οποία τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της ΕΕ.
• Στις 15 Ιούνη, ο Κ. Σημίτης εισπράττει για μια ακόμα φορά το "όχι" των "εταίρων" που αρνούνται, και πάλι, να συμπεριλάβουν στα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής του Τορίνο αναφορά για το ταυτόσημο των ελληνικών συνόρων με τα σύνορα της ΕΕ.
• Στις 30 Ιούνη, ο Κλίντον θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση την ελληνική κυριαρχία σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, αναφέροντας σε επιστολή προς τον Σημίτη ότι "στην περίπτωση των νησιών του Αιγαίου (σ. σ.: δηλαδή όλων των νησιών) επαναλαμβάνω την πρότασή μου ότι θα πρέπει να παραπεμφθεί η υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο ή άλλο διαιτητικό όργανο".
• Το μήνυμα γίνεται σαφές στην Αγκυρα και η εφημερίδα "Τζουμχουριέτ" δημοσιεύει κατάλογο με 100 νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου, τις οποίες διεκδικεί η Αγκυρα. Από ΗΠΑ και ΕΕ δεν ακούγεται τσιμουδιά.
• Στις αρχές Αυγούστου και ενώ έχει, ήδη, γίνει η πρώτη δολοφονία στην Κύπρο, οι Αμερικανοί... περιμένουν να γίνει πρώτα και η δεύτερη δολοφονία και να ξεσηκωθεί σάλος, για να πουν ότι... αυτοί δε θα σκότωναν τους Ελληνοκύπριους.
• Στις 3 Σεπτέμβρη, ο Κλίντον - με αφορμή την επιδρομή στο Ιράκ - στέλνει επιστολή στον Σημίτη και του ζητάει τη "συνεισφορά" της Ελλάδας για τη διασφάλιση των συμφερόντων της Τουρκίας, που παίζει "ρόλο - κλειδί" στην περιοχή.
• Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, τον Δεκέμβρη στο Δουβλίνο, ο Κ. Σημίτης εισπράττει νέο "όχι" από τους εταίρους του για διασφάλιση των ελληνικών συνόρων από την επιβουλή της Τουρκίας.
• Σε απάντηση της τεράστιας αγωνίας με την οποία οι Ελληνες κυβερνώντες αναμένουν την εκδήλωση της αμερικανικής πρωτοβουλίας για το Κυπριακό, ο Κλίντον τους προσφέρει στην ομιλία του προς το Κογκρέσο ένα τεράστιο... τίποτα.
• Μέσα στο Γενάρη του 1997 ξεδιπλώνεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά της Κύπρου με αφορμή την παραγγελία από το νησί των αμυντικών πυραύλων S - 300. Αποθρασυμένη η Αγκυρα από τη στάση ΗΠΑ - Γερμανίας, απειλεί με κατάληψη όλου του νησιού!
• Από την αρχή του νέου έτους οι πιέσεις εκ μέρους των συμμάχων για αποδοχή από την Ελλάδα του λεγόμενου μορατόριουμ παίρνουν χαρακτήρα πολεμικής κινδυνολογίας. Οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Μ. Βρετανίας, εναλλάσσονται διαδοχικά σε δηλώσεις του τύπου "έρχεται πόλεμος στο Αιγαίο".
• Μόλις προχτές, στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, οι "14" της ΕΕ βροντοφώναξαν ότι κριτήριο για τις "αρχές" τους, είναι τα συμφέροντά τους. "Η θα "λυθεί" το Κυπριακό κατά τις προτιμήσεις μας ή... " ήταν το μήνυμα. Ακολούθησε μέχρι και η αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Κρήτης από τους στρατηγούς της Αγκυρας!

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ