Ο καγκελάριος Σρέντερ ήταν κάτι παραπάνω από σαφής: Αυτό που προέχει είναι το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης για τους επτά προσεχείς προϋπολογισμούς ("Ατζέντα 2000") και μάλιστα στη Σύνοδο Κορυφής του Βερολίνου (24 και 25 Μάρτη). Η "κρίση" στην Κομισιόν μπορεί να περιμένει... Από κοντά ο Τ. Μπλερ, που ζήτησε ριζική αλλαγή της "κοινοτικής γραφειοκρατίας" και δημιουργία θεσμών που να βρίσκονται "πιο κοντά στον Ευρωπαίο πολίτη" (όλοι αντιλαμβάνονται ποιον "Ευρωπαίο πολίτη" έχει υπόψη του).

Είναι ολοφάνερο ότι η "θεσμική κρίση" στις Βρυξέλλες δε δημιουργήθηκε τυχαία ούτε σε "λάθος στιγμή". Τα τελευταία χρόνια οι "ισχυροί εταίροι" θέτουν, με τον ένα ή άλλο τρόπο και όλο και πιο έντονα, την ανάγκη της αλλαγής στον τρόπο λήψης των αποφάσεων στα κοινοτικά όργανα, καθώς και στη σύνθεσή τους, ώστε να γίνουν "πιο ευέλικτα" και "αποτελεσματικά". Οι πιθανότητες να αξιοποιηθεί η "κρίση" στην Κομισιόν για να τεθούν σε εφαρμογή οι παραπάνω επιδιώξεις είναι κάτι παραπάνω από ισχυρές.

Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί η στάση της κυβέρνησης Σημίτη, η οποία περιμένει τις αποφάσεις των "ισχυρών εταίρων" (διάβαζε Γερμανών), για να... συμφωνήσει. Αυτό, άλλωστε, έκανε και μέχρι σήμερα, επιβεβαιώνοντας ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να παραμείνει το "καλό παιδί", μπας και τη λυπηθούν και τη βάλουν στην ΟΝΕ, δίνοντας επιπλέον και κανένα ΕΥΡΩ. Κολαούζοι του καγκελάριου.