Ανάσα ζωής σε χιλιάδες ασθενείς, αλλά και στα νοσοκομεία, που αντιμετωπίζουν καθημερινά σημαντικές ελλείψεις στις αναγκαίες ποσότητες αίματος για μεταγγίσεις, έχουν καταφέρει να δώσουν οι εθελοντές αιμοδότες, καθώς η εθελοντική αιμοδοσία έχει φτάσει να καλύπτει το 39,3% (το 1997) των συνολικών αναγκών της χώρας (το 1987 κάλυπτε μόλις το 10,3%).

Την ίδια στιγμή η πολιτεία, πέρα απ' το ότι έχει εγκαταλείψει στην τύχη τους τις υπηρεσίες αιμοδοσίας, δεν αναλαμβάνει εκείνον τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ώστε να οργανώσει, αλλά και "να περάσει" την ιδέατης εθελοντικής αιμοδοσίας στους πολίτες. Μάλιστα, η αδράνεια αυτή εκδηλώνεται τη στιγμή που λήγει και η σύμβαση με τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, ο οποίος κάλυπτε μέχρι το 1997 το 2,9% των συνολικών αναγκών της χώρας μας με 10-15 χιλιάδες μονάδες αίματος.

Οι δυο αυτές πλευρές προκύπτουν απ' τα στοιχεία που έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Ενωση Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών και Δωρητών Οργάνων και Ιστών Σώματος - στη δύναμή της υπάρχουν περίπου 80 σύλλογοι και ομάδες πανελλαδικά - με αφορμή το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Εθελοντικής Αιμοδοσίας, που θα πραγματοποιηθεί στις 19.3.1999 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα: "Τρόποι προσέλκυσης εθελοντών αιμοδοτών".

Οπως επισημαίνει η Ενωση Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών, παρ' όλο, που αν το 3 - 4% του συνολικού πληθυσμού της χώρας μας ή το 10-20% όσων είναι σε θέση να δώσουν αίμα, έδινε τακτικά αίμα, αυτό θα ήταν αρκετό, για να καλυφθούν επαρκώς οι ανάγκες της χώρας μας, αυτό δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα, καθώς, εξακολουθούμε να μη φτάνουμε ούτε καν το κατώτερο αυτό όριο του 3-4%. Σε αρκετές χώρες έχουν κατορθώσει να αποδείξουν ότι η αναλογία των 40-60 αιμοδοσιών ανά 1.000 άτομα είναι προσεγγίσιμος στόχος. Στην Ελβετία η επάρκεια αίματος καλύπτεται κατά 90% από την εθελοντική αιμοδοσία, στη Γαλλία κατά 70%, στη Δανία κατά 83% και στο Βέλγιο κατά 68%. Η Ενωση έχει καταθέσει στο υπουργείο τις παρακάτω προτάσεις για την ανάπτυξη της εθελοντικής αιμοδοσίας.

• Τη δημιουργία προγράμματος προβολής και προώθησης της εθελοντικής αιμοδοσίας.
• Την αλλαγή του συστήματος διακίνησης του αίματος.Με τη μηχανοργάνωση των Τμημάτων Αιμοδοσίας θα είναι γνωστές κάθε στιγμή οι ποσότητες αίματος, καθώς και τα χαρακτηριστικά τους, ώστε να διατίθενται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε, τουλάχιστον, περιφέρειας. Για να μην παρατηρούνται οι εξωφρενικές ελλείψεις αίματος σε κάποια νοσοκομεία, ενώ στα διπλανά υπάρχει επάρκεια. Ιδιαίτερα στην Αττική και σε μερικές μεγάλες πόλεις (π.χ. Πάτρα, Καρδίτσα κλπ.), αυτή η κατάσταση είναι καθημερινή χωρίς να γίνεται το παραμικρό για να διορθωθεί.
• Η μηχανοργάνωση θα βοηθήσει στη δημιουργία ενιαίου μητρώου εθελοντών αιμοδοτών, έτσι ώστε οι εθελοντές αιμοδότες θα μπορούν να δίνουν αίμα σε οποιοδήποτε νοσοκομείο, ενώ θα γίνεται αυτόματη καταγραφή της κάθε προσφοράς.
• Την πρόσληψη ενός τουλάχιστον προσελκυτή εθελοντών αιμοδοτών σε κάθε νοσοκομείο,έτσι ώστε να απαλλαγούν οι διευθυντές των τμημάτων από ένα έργο που δεν έχουν σπουδάσει και να αφοσιωθούν στην καθαρά επιστημονική εργασία τους.
• Καθιέρωση της εθελοντικής αιμοδοσίας ως υποχρεωτικού μαθήματος σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με ταυτόχρονη καθιέρωση της Σχολικής Μέρας Εθελοντικής Αιμοδοσίας, όπου θα αιμοδοτούν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, για να δίνουν το παράδειγμα στους μαθητές.