Οποιος έχει ήδη αρχίσει να γελά πικρά με τους παραπάνω αστείους συνειρμούς, θα πρέπει ταυτόχρονα να παραδεχτεί ότι σε κάτι τέτοιους κόσμους, ανάμεσα στο πολύ φανταστικό έως το πολύ τρελό, οδηγεί ο πολιτικός λόγος και η συμπεριφορά της κυβέρνησης, αλλά και των παρατρεχάμενων στην ουσία της πολιτικής.

Σα να μην είναι από αυτούς που έχουν κηρύξει τον άδικο πόλεμο εξόντωσης ενός λαού που "τόλμησε" να μην παραδίδει την κυριαρχία του. Σα να μην είναι από αυτούς που στο δολοφονικό έργο ενώνονται, όπως τα τούβλα του παλιού κτίστη καμάρας, στηρίζοντας και πιέζοντας ταυτόχρονα το ένα το άλλο. Η μήπως ελπίζουν να τη γλιτώσουν ακριβώς επειδή είναι από τους πολλούς ενόχους "που μπήγουν το μαχαίρι", όπως οι ταξιδιώτες στο "Δολοφονία στο Οριεντ Εξπρές";

****

Σε τέτοιες περιπέτειες σέρνει τον ελληνικό λαό η κυβέρνηση και ταυτόχρονα συνεχίζει να του απευθύνεται με την ηθική και το πνεύμα του "πονηρού συζύγου", που τάχα έχει το δικαίωμα να κάνει "εκτός έδρας απιστίες" και να του συγχωρούνται όταν επιστρέφει και θρασύτατα αρχίζει τα κηρύγματα και τις αυστηρότητες...

Για παράδειγμα ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, προχτές, ο υπουργός των Εξωτερικών, είναι από αυτούς που για πολλοστή φορά υπέγραψαν τη συνέχιση του εγκλήματος στη σύνοδο των εκπροσώπων του ΝΑΤΟ. Την ίδια σχεδόν ώρα τα ΝΑΤΟικά αεροπλάνα σημάδευαν την αμαξοστοιχία, σκορπίζοντας το θάνατο σε αθώους αμάχους. Λίγο πριν είχαν ξεκληρίσει ένα ολόκληρο χωριό, όπου ανάμεσα στα θύματα ήταν ένα εντεκάμηνο μωρό, και σε καμιά περίπτωση το χωριό δε συνόρευε με στρατιωτικούς στόχους. Και λίγο νωρίτερα είχαν τινάξει όλες τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου "ΓΙΟΥΓΚΟ" που κτίστηκε με το αίμα, τις θυσίες και τις ελπίδες ενός λαού.

Οι υπογραφές της ελληνικής κυβέρνησης σημαίνουν ταυτόχρονα και ΝΑΤΟική άδεια σε αυτές τις απροσχημάτιστες δολοφονίες, που δε γίνονται καθόλου "κατά λάθος", αλλά με συγκεκριμένο σχέδιο τρομοκράτησης του σερβικού λαού και κάμψης του υψηλού του φρονήματος. Το μελάνι της υπογραφής γίνεται αθώο αίμα, που για την ώρα είναι μόνο σερβικό...

****

Αν οι υπεύθυνοι της ελληνικής κυβέρνησης νομίζουν πως μπορούν να χειρίζονται τον ελληνικό λαό στο στιλ "Ο φίλος μου ο Θανασάκης" της παλιάς ελληνικής ταινίας, φροντίζει ο αληθινός "Θανασάκης" να τους καρφώνει, για τον αληθινό εποικοδομητικό τους ΝΑΤΟικό ρόλο. Για παράδειγμα μόλις προχτές και εφόσον είχε υπογράψει για άλλη μια φορά ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών και περηφανευόταν για τη μελλοντική "θέση κλειδί", ο πολύς Τζ. Ρούμπιν βγήκε σε αποκλειστικές δηλώσεις στο κρατικό κανάλι και τους επαίνεσε για τις καλές ΝΑΤΟικές τους υπηρεσίες. Είπε δηλαδή ότι ξέρει πως ο ελληνικός λαός διαφοροποιείται και αντιστέκεται, αλλά η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο συμφωνεί, αλλά προσφέρει και σημαντικές υπηρεσίες στη Συμμαχία. Αλλού λοιπόν να πουλάνε τα περί "πρωτοβουλιών" και κινητικότητας... Αλλα αφεντικά υπηρετούν και όχι τις επιθυμίες και αγωνίες του ελληνικού λαού.

***

Αν και αναπαράσταση είναι η Ανάσταση, τούτη τη χρονιά δεν έγινε στην καρδιά κανενός Ελληνα. Το πνεύμα της χαλάρωσης και της ξεγνοιασιάς δεν περνάει με φούμαρα, χαζοχαμόγελα, πονηρά προεκλογικά τηλεοπτικά σποτ και κούφιες λεκτικές "διαφοροποιήσεις". Τα έργα τους φαίνονται στα μάτια όλου του κόσμου και υπάρχει μόνο ένας τρόπος να σταματήσουν. Η ενωμένη οργάνωση και πάλη ενάντιά τους...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Οι υπογραφές της ελληνικής κυβέρνησης σημαίνουν ταυτόχρονα και ΝΑΤΟική άδεια σε αυτές τις απροσχημάτιστες δολοφονίες, που δε γίνονται καθόλου "κατά λάθος", αλλά με συγκεκριμένο σχέδιο τρομοκράτησης του σερβικού λαού και κάμψης του υψηλού του φρονήματος. Το μελάνι της υπογραφής γίνεται αθώο αίμα, που για την ώρα είναι μόνο σερβικό... Η κινητικότητα και η συμμετοχή δεν τους απαλλάσσει από την ουσία των απανωτών συμφωνιών τους στο έγκλημα. Ισα - ίσα τους ενοχοποιεί περισσότερο, αφού είναι κινητικότητα που επιθυμεί το ΝΑΤΟ