"Αγωνιούμε με την αναφορά στα Βαλκάνια ως "πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης", επειδή πιστεύουμε ότι αυτή δεν αποτελεί διαπίστωση μιας πραγματικότητας, αλλά επιδίωξη όσων έχουν συμφέρον να εξελιχθούν οι χώρες μας σε αναλώσιμα στοιχεία των επιδιώξεών τους.

Θλιβόμαστε από τις αναφορές σε "ανθρωπιστικές τραγωδίες", όταν αυτοί που τις κάνουν είναι οι ίδιοι που τις προκαλούν, ώστε να μπορούν να τις επικαλεστούν στη συνέχεια.

Οργιζόμαστε, επειδή βλέπουμε την ιστορική επανάληψη της διαίρεσης, της κατάτμησης και της δημιουργίας τετελεσμένων, που είναι αναμφίβολο αν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τη συνεχή παρουσία τοποτηρητών - και τη συνεπαγόμενη αλλοίωση της βούλησης των λαών μας".

Αυτό αναφέρουν σε κοινή επιστολή τους οι πρυτάνεις 4 Πανεπιστημίων που συμμετέχουν στο δίκτυο ΑΙΜΟΣ που αποτελείται από 30 Βαλκανικά Πανεπιστήμια.Με την επιστολή τους ζητούν την εντατικοποίηση του διαλόγου που έχει ανοίξει εδώ και καιρό μεταξύ της Βαλκανικής και των παρευξείνιων χωρών.

Οι πρυτάνεις του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μ. Παπαδόπουλος,του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Χ. Μασσαλάς,του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Κ. Σιμόπουλος και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Μ. Χατζηπροκοπίου αναφέρουν, μεταξύ άλλων:

"Νιώθουμε την ανάγκη να επικοινωνήσουμε με τις ακαδημαϊκές κοινότητες και τους συναδέλφους μέσα στο βαρύ κλίμα που έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες αυτές εβδομάδες.

Ζούμε σε μια περιοχή, που ιστορικά έχει σημαδευτεί από τις διαφορές των ανθρώπων της. Από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι το Ιόνιο κι από τον Δούναβη μέχρι τον Αξιό, η ιστορία μας έχει γραφτεί από τη σύνθεση του διαφορετικού και κατά καιρούς από τη σύγκρουσή του. Το διαφορετικό όμως αποτελεί τον κοινό τόπο στον οποίο πρέπει και μπορούμε να ζήσουμε μαζί.

Στον κοινό μας τόπο έχουμε μακρά και οδυνηρή εμπειρία των πολέμων που έχουν διεξαχθεί, συχνά για δυσδιάκριτα αίτια και πολλές φορές επ' ωφελεία άλλων.

Αντίθετα, έχουμε βιώσει περιόδους ισορροπίας και αρμονικής συνύπαρξης, κατά τις οποίες οι λαοί με τις γλώσσες, τις θρησκείες, τις επιδιώξεις και τους οραματισμούς τους δημιούργησαν, προόδευσαν και άφησαν τεκμήρια των ικανοτήτων και των προσδοκιών τους, που δε συναντώνται σ' αυτήν την πυκνότητα σε άλλες, σήμερα ευημερούσες, περιοχές του κόσμου". Και συνεχίζουν: "Ως μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας είμαστε όλοι κοινωνοί του ορθού λόγου, της τέχνης και του ανθρωπισμού. Με αυτήν την ιδιότητα απευθύνουμε έκκληση στους συναδέλφους μας να αρθρώσουν στις δύσκολες αυτές ώρες ένα λόγο νηφάλιο, απευθυνόμενοι στους λαούς μας, αλλά και στους συναδέλφους από άλλες χώρες, σε απομακρυσμένα σημεία του χάρτη, που συχνά δυσκολεύονται να κατανοήσουν τους προβληματισμούς μας".

"Η ιστορία έχει αποδείξει, σημειώνουν, ότι κάθε πόλεμος δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ' όσα επιλύει. Οι μεγαλύτεροι περίοδοι ειρήνης και ευημερίας των λαών μας βασίστηκαν στην αποδοχή κανόνων συνύπαρξης και σεβασμού των διαφορών μας. Τους κανόνες αυτούς δεν μπορούν να τους επιβάλλουν άλλοι, επειδή δεν έχουν τη βιωματική γνώση της ιστορίας μας. Κι όσοι από εμάς πιστεύουμε ότι η διά της βίας επιβολή κανόνων είναι ωφέλιμη, επειδή σήμερα ενδεχομένως, ευνοούμαστε από αυτήν, θα αποτελέσουμε τα επόμενα θύματα των ίδιων κανόνων. Εχουμε ένα ιδιαίτερο παρελθόν αιώνων. Ενα κοινό παρελθόν. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε και να ζήσουμε αρμονικά, πρέπει να έχουμε κι ένα κοινό μέλλον".