Πολύ αργά θυμήθηκε ο Στ. Τζουμάκας τα «περί σύγκρουσης συμφερόντων» με αφορμή την κρίση ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. Σημειώνεται ότι ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο προχτές για «πολιτικό σχέδιο συγκεκριμένων συμφερόντων, του παρασιτικού κεφαλαίου και επιχειρηματιών, που θέλουν να ελέγξουν το ΠΑΣΟΚ». Μίλησε, δε, για «εγκάθετους βουλευτές σε διατεταγμένη υπηρεσία», αφήνοντας σαφείς αιχμές σε βάρος του Ε. Βενιζέλου. Δεν είναι όμως μόνο πολύ αργά να τα λέει αυτά κάποιος για το ΠΑΣΟΚ, αφού το συγκεκριμένο κόμμα ως πολιτικός χώρος εξέθρεψε, υπηρέτησε και ανδρώθηκε με τέτοιου είδους φαινόμενα, αλλά αποτελεί και μέγιστη υποκρισία όταν τα λέει αυτά ένας στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που συμμετείχε κατά καιρούς σε τέτοια παιχνίδια, όταν οι συγκυρίες τού έδιναν ανάλογους ρόλους. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, η διαπίστωση του Στ. Τζουμάκα έχει την αξία της, γιατί δικαιώνεται και με αυτόν τον τρόπο η εκτίμηση που επί τόσα χρόνια κάνει το ΚΚΕ για τον τρόπο με τον οποίο τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, τα κόμματα της αστικής εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ασκούν την πολιτική ως συστατικό κομμάτι της αστικής τάξης με «δεσμούς αίματος» με το μεγάλο κεφάλαιο. Οσον δε αφορά την «ενδοΠΑΣΟΚική σύγκρουση», δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα μάχη για τη νομή της εξουσίας μακριά από τα λαϊκά προβλήματα και πάντοτε σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.