«Θέλουμε να καλέσουμε όλους τους εργαζόμενους - ανεξάρτητα πού δουλεύουν, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικροϊδιοκτήτες αγρότες - να διαμορφώσουν ένα ενιαίο μέτωπο πάλης κατά των βάρβαρων μέτρων που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει μέσα από ένα διάλογο, στον οποίο συμμετέχει και το ΠΑΣΟΚ, σε βάρος των εργαζομένων». Αυτά τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου στο Βόλο.

Και συνέχισε: «Αυτό το ενιαίο μέτωπο πάλης εμείς δεν το βλέπουμε μόνο να εκδηλώνεται στη μεγάλη απεργία στις 12 Δεκέμβρη - για την οποία βεβαίως δραστηριοποιούμαστε συστηματικά και πάρα πολύ έντονα - αλλά θεωρούμε ότι πρέπει σε κάθε χώρο δουλιάς, σε κάθε δρόμο που υπάρχουν πολλά μαγαζιά, στις γειτονιές και στην ύπαιθρο να διαμορφωθούν μεγάλα εργαστήρια αγώνα, συζήτησης, διαλόγου και διαμόρφωσης κοινών ενιαίων στόχων πάλης.

Τέτοια εργαστήρια αγώνα χρειαζόμαστε, ώστε οι κινητοποιήσεις στις 12 Δεκέμβρη να είναι δυναμικές, αλλά και να υπάρχει άμεση συνέχεια στις 13 του Δεκέμβρη. Δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να περιοριστούν σε μια τουφεκιά. Πρέπει επίσης οι εργαζόμενοι να θυμηθούν πού κατέληξαν οι μεγάλες - πραγματικά - κινητοποιήσεις που έγιναν εναντίον ενός αντίστοιχου σχεδίου βάρβαρων μέτρων που είχε προβάλει ο τότε υπουργός Εργασίας ο κύριος Γιαννίτσης, βεβαίως με την ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αυτές οι μεγάλες κινητοποιήσεις εναντίον αυτού του σχεδίου κατέληξαν τελικά στο να έρθει στη Βουλή το νομοσχέδιο Ρέππα και να γίνει νόμος. Ενας νόμος που σήμερα η κυβέρνηση επιδιώκει να τον υλοποιήσει καθώς χάρη και στην αντίσταση των εργαζομένων δεν είχε μπει σε πλήρη εφαρμογή και βεβαίως να προσθέσει τα δικά της αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, να τον κάνει ακόμα χειρότερο».

Οσον αφορά στους βασικούς άξονες που πρέπει να συνενώσουν τους εργαζόμενους, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανέφερε τους παρακάτω:

• Καθολικό ισότιμο σύστημα υγείας - πρόληψης - πρόνοιας για όλους τους εργαζόμενους, για όλο το λαό και για τους συνταξιούχους. Με δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες υγείας - πρόληψης και πρόνοιας.
• Να αναγνωριστούν τα κλεμμένα, η ληστεία που έχει γίνει στα ασφαλιστικά ταμεία από το 1950 και δώθε και να καθοριστεί από την κυβέρνηση ο τρόπος επιστροφής τους.
• Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, λόγω της ανόδου της παραγωγικότητας της εργασίας, όχι μόνο να μην ανέβει το όριο συνταξιοδότησης, αλλά να πέσει. Εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από τη διεκδίκηση οι άνδρες να παίρνουν σύνταξη στα 60 και οι γυναίκες στα 55. Και επιμένουμε στη διαφορά κατά 5 χρόνια ανδρών και γυναικών.
• Ενταξη νέων επαγγελμάτων στα ΒΑΕ και βεβαίως να μη θιγούν επαγγέλματα που αποδεδειγμένα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.

Αναφερόμενη στον «Καποδίστρια 2» σημείωσε πως «παρά το γεγονός ότι το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι ένα κρίσιμο, καίριο ζήτημα, που σωστά συγκεντρώνει και πρέπει να συγκεντρώνει την προσοχή των εργαζομένων, από τώρα - από χτες θα έλεγα, εμείς το κάναμε αυτό - πρέπει να συγκεντρωθεί η προσοχή και να υπάρχει άμεση ετοιμότητα αντιπαλέματος του "Καποδίστρια 2"».

Υπογράμμισε ότι ο «Καποδίστριας 2» «έχει σχέση με την κοινωνική πολιτική, έχει σχέση με την Παιδεία. Εχει σχέση δηλαδή με ό,τι ενδιαφέρει και αφορά τον εργαζόμενο άνθρωπο. Με τον τίτλο "εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης" και με ακόμα περισσότερο τον ψευδεπίγραφο τίτλο "αποκέντρωση" μελετάται το εξής: Μέσα από τη συνένωση των δήμων, των νομαρχιών και των περιφερειών να μετατεθεί στις πλάτες του λαού η ευθύνη της Παιδείας και της Υγείας - του μεγαλύτερου μέρους. Εδώ αυτό που θα επέλθει είναι αυτό που έχει επέλθει προ πολλού στις ΗΠΑ, στη Μ. Βρετανία, στη Γαλλία και αλλού, όπου έχουν εφαρμοστεί αυτά τα συστήματα - δεν είναι καινούρια από τη δεκαετία του '70 έχουν προκριθεί».

Και πρόσθεσε ότι «θα γίνει το εξής: Να έχουμε σχολεία α΄, β΄, γ΄ και δ΄ κατηγορίας, να έχουμε νοσοκομεία και κέντρα υγείας α΄, β΄, γ΄ και δ΄ κατηγορίας. Θα λειτουργεί δηλαδή κάθε μονάδα με τους όρους επιχείρησης. Με το δούναι και λαβείν. Η πηγή των εσόδων θα διαμορφώνεται κυρίως τοπικά, ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός θα συρρικνωθεί απελπιστικά. Και, επιπλέον, θα περάσουν με νέες εργασιακές σχέσεις οι δημόσιοι υπάλληλοι των νέων δήμων, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα καινούριο χτύπημα και στην αλλαγή των όρων εργασίας, της σταθερότητας, αλλά και στη μείωση των αποδοχών. Ο "Καποδίστριας 2" πρέπει επίσης να γίνει ένα σημείο συνάντησης όλων των εργαζομένων, όλων των ανθρώπων του μόχθου. Να μη δείξουν εμπιστοσύνη σε κανένα από τα επιχειρήματα τα οποία θα συνοδεύουν τον "Καποδίστρια"».

«Το τρίτο ζήτημα που θέλουμε να θέσουμε - είπε στη συνέχεια η Αλέκα Παπαρήγα - είναι γενικό πολιτικό, αλλά επίσης αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Αυτό που βλέπουμε εμείς είναι ότι μετά τις εκλογές εμφανίστηκαν και εκδηλώθηκαν και μέσω της ψήφου ορισμένες θετικές διεργασίες στη συνείδηση του λαού, οι οποίες είναι βαθύτερες και ευρύτερες από όσο έδειξε η ψήφος. Θετικές διεργασίες αποκόλλησης από τη λογική των μονοδρόμων, θετικά συμπεράσματα ότι και τα δυο κόμματα δε διαφέρουν, είναι ίδια».

«Μετά λοιπόν από αυτές τις εξελίξεις - σημείωσε - θα λέγαμε ότι υπάρχει ένας εντατικός προβληματισμός και ανιχνεύονται τα σχέδια το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής των μονοκομματικών κυβερνήσεων να περάσει σε μια άλλη μορφή, τη μορφή του διπολισμού. Φαινομενικά, όλοι το απορρίπτουν. Πρέπει να σας πω ότι ο εκλογικός νόμος που ετοιμάζεται, παρά το γεγονός ότι αναφέρεται πως αποτρέπονται συνεργασίες κλπ., παρ' όλα αυτά αυτός ο νόμος - αν έρθει όπως λέγεται και έτσι φαίνεται να είναι τα πράγματα - τελικά ευνοεί τα σχέδια συμμαχικών κυβερνήσεων. Κυβερνήσεις όμως που θα ακολουθήσουν την ίδια πολιτική που γνωρίζουμε ως τώρα καθώς οι εταίροι αυτών των κυβερνήσεων είναι πρόθυμοι να στηρίξουν την πολιτική της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως, η κεντροαριστερά - να το πω - φαίνεται σήμερα σχετικά πιο ρεαλιστική να προχωρήσει. Καμία αυταπάτη. Εχουμε γνωρίσει κεντροαριστερές κυβερνήσεις στην Ευρώπη, τα υλικά είναι τα ίδια, δεν αλλάζουν. Το γλυκό που θα βγει από αυτή τη συνεργασία θα είναι πάρα πολύ πικρό για το λαό. Και, ακριβώς, ο λαός πρέπει να παρακολουθήσει αυτά τα σενάρια, να απλώσει τις κεραίες του και να χρησιμοποιήσει την ευρωπαϊκή και την ελληνική πείρα που υπάρχει ώστε να μην υπάρξει ούτε μια μέρα στάση αναμονής - όταν έρθουν αυτές οι προϋποθέσεις - αντίθετα να είναι σε θέση να στριμώξει οποιαδήποτε συμμαχική κυβέρνηση, να την αντιπαλέψει, με στόχο αν θέλετε να αποσπάσει έστω κάποιες κατακτήσεις ή να ματαιώσει τα χειρότερα που θα έρθουν».

Αναφερόμενη στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, επισήμανε ότι το Κόμμα «αυτή την περίοδο, αλλά και ακόμα πιο συστηματικά στην πορεία ανοίγει διάλογο και συζήτηση για την κεντρική πολιτική του πρόταση, η οποία είναι μια πρόταση πάλης γύρω από τα άμεσα προβλήματα, είναι πρόταση συμμαχίας, είναι, τελικά, πρόταση εξουσίας. Το θεωρούμε εντελώς επίκαιρο σήμερα, και έχει αυτή τη δυνατότητα και την ικανότητα το ΚΚΕ να είναι βαθιά μέσα σε όλα τα καθημερινά προβλήματα, σε όλες τις εξελίξεις, ταυτόχρονα όμως να δημιουργεί προϋποθέσεις για την προοπτική, για το αύριο. Γιατί αν δεν παλεύεις και με ένα στόχο και με ένα όραμα, με μια πρόταση ριζικής αλλαγής, τότε θα είσαι συνεχώς στριμωγμένος στον τοίχο να διαλέγεις ανάμεσα στο δήθεν μικρότερο ή μεγαλύτερο κακό».