Το 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ καλείται ουσιαστικά να τετραγωνίσει τον κύκλο. Να αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ΠΑΣΟΚ, αλλά είναι και ΠΑΣΟΚ... Δηλαδή να βρει τρόπους «ανάκαμψης» της λαϊκής επιρροής του συγκεκριμένου κόμματος και ταυτόχρονα να επιβεβαιώσει τους γενικούς πολιτικούς προσανατολισμούς του μέσα στα δεδομένα πλαίσια που οριοθετούνται από την κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ και τη στάση του ως κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα πλαίσια αυτά και οι στρατηγικές επιλογές ούτε αμφισβητούνται ούτε επαναπροσδιορίζονται. Η αγωνία και οι ενστάσεις για την πορεία του, που εκφράζεται από πολλά στελέχη του, δεν έχει να κάνει με τον πολιτικό προσανατολισμό του, αλλά με την ανάγκη αποκατάστασης του φιλολαϊκού του προσωπείου, που πλέον έχει ξεθωριάσει, ώστε να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη νομή της εξουσίας. Το ζητούμενο για όλους αυτούς είναι η διαχείριση της λαϊκής κοινής γνώμης, δηλαδή η χειραγώγηση και ο αποπροσανατολισμός του λαού. Εξάλλου, στο επίπεδο αυτό παίζεται εδώ και χρόνια και η αντιπαράθεση με τον άλλο πόλο του δικομματισμού, τη ΝΔ, καθώς σε στρατηγικό επίπεδο έχουν γίνει οι συγκλίσεις και δεν αφήνουν ούτε χαραμάδα. Το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια έχει καταλήξει. Είναι κόμμα της άρχουσας τάξης, στυλοβάτης του ευρωατλαντισμού και της νεοταξικής εκδοχής της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής.