ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ: (Του απεσταλμένου μας Παναγιώτη ΚΑΚΑΛΗ).--

Ενα νέο κύκλο στον ασίγαστο πόλεμο κατά των λαών «άνοιξαν» οι ηγέτες της ΕΕ, επιταχύνοντας τη στρατηγική επίθεση της Λισαβόνας.

Τα «χειροπιαστά» αποτελέσματα του πρώτου κύκλου της αναθεωρημένης στρατηγικής της Λισαβόνας άνοιξαν την όρεξη των κυβερνήσεων της ΕΕ, που εντείνουν την ολομέτωπη επίθεση κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ο «δεύτερος κύκλος» (2008 - 2010) αυτής της επίθεσης θα κινηθεί στην ίδια στρατηγική και στόχους αλλά με πιο συγκεκριμένα μέτρα.

Το ζητούμενο είναι να διευρυνθούν και «μονιμοποιηθούν» οι ανατροπές των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων και να παραδοθεί η γνώση στα μονοπώλια. Παράλληλα, να διασφαλιστεί η επάρκεια των ενεργειακών πηγών της ΕΕ.

«Η ΕΕ πρέπει απαραιτήτως να αποφύγει τον εφησυχασμό και να συνεχίσει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, μέσω της πλήρους εφαρμογής των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων και των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την ανάπτυξη και απασχόληση», τονίζεται στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου, ενώ υπογραμμίζεται ότι «πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες για την ολοκλήρωση και εμβάθυνση της εσωτερικής αγοράς».

Ο νέος κύκλος της Στρατηγικής της Λισαβόνας θα εστιαστεί στην εφαρμογή των αποφάσεων των προηγούμενων χρόνων, αλλά φυσικά δεν αφήνεται τίποτα στην τύχη ή στη διακριτική ευχέρεια των κρατών - μελών.

Γι' αυτό αποφασίστηκε ότι «τα κράτη - μέλη πρέπει να καθορίσουν λεπτομερείς και συγκεκριμένες δράσεις», για τον τρόπο που θα ανταποκριθούν στις «Ολοκληρωμένες Κατευθυντήριες Γραμμές» στις ανά χώρα συστάσεις (σ.σ. της Κομισιόν) και στα «σημεία που απαιτούν προσοχή» στο πλαίσιο των εθνικών τους προγραμμάτων μεταρρύθμισης και των ετήσιων εκθέσεων εφαρμογής.

Κάθε χρόνο τα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ θα αξιολογούν την «πρόοδο» του κάθε κράτους - μέλους και θα «επικαιροποιούν» τις συστάσεις, με στόχο την πλήρη εφαρμογή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη από τώρα οι 27 ηγέτες της ΕΕ έσπευσαν να προειδοποιήσουν ότι η αντιλαϊκή επίθεση δεν έχει ημερομηνία λήξης: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει ότι μετά το 2010 θα είναι απαραίτητη η ανάληψη συνεχιζόμενης δέσμευσης σε επίπεδο ΕΕ για διαρθρωτικές αλλαγές και βιώσιμη ανάπτυξη, προκειμένου να εδραιωθεί η πρόοδος που επιτεύχθηκε μέσω της ανανεωμένης Στρατηγικής της Λισαβόνας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στα συμπεράσματα, καλώντας μάλιστα την Κομισιόν και τους «εθνικούς συντονιστές» να αρχίσουν τη μελέτη «σχετικά με το μέλλον της στρατηγικής της Λισαβόνας για τη μετά το 2010 περίοδο».

Βασική προτεραιότητα της ΕΕ και στο νέο τριετή κύκλο της Λισαβόνας είναι «να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», δηλαδή η κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της ανταγωνιστικότητας και της μείωσης του «κόστους εργασίας».

Η «ευελφάλεια» (Flexicurity) στις εργασιακές σχέσεις παραμένει. Είναι το αγαπημένο «εργαλείο» των κυβερνήσεων της ΕΕ, για να κυριαρχήσουν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης σε βάρος των θέσεων σταθερής και μόνιμης απασχόλησης.

«Η ευελιξία με ασφάλεια (Flexicurity) επιδιώκει την ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας στην αγορά εργασίας και βοηθά τόσο τους εργαζόμενους, όσο και τους εργοδότες να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που προσφέρει η παγκοσμιοποίηση», διαπιστώνουν περιχαρείς οι «27» και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσουν «ότι δεν υπάρχει ένα και μοναδικό μοντέλο "ευελιξίας με ασφάλεια"». Ενθαρρύνουν, δηλαδή, όλες τις ελαστικές μορφές απασχόλησης: μερική, τηλεεργασία, ωρομίσθιοι κ.ο.κ., καθώς και τις ατομικές συμβάσεις σε βάρος των συλλογικών. Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι η flexicurity πρέπει να ισχύει «καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής».

Παράλληλα, ενισχύουν συνεχώς την επιχειρηματικότητα με συγκεκριμένα φιλομονοπωλιακά μέτρα, όπως η μείωση του διοικητικού φόρτου από τη νομοθεσία της ΕΕ κατά 25%, η ενίσχυση του ανταγωνισμού στις βιομηχανίες δικτύου (ενέργεια, ηλεκτρονικές επικοινωνίες), ενώ θα καταβληθούν προσπάθειες ώστε «να εξασφαλιστεί αξιόπιστη πρόσβαση στην ενέργεια και σε στρατηγικής σημασίας πρώτες ύλες», αποκαλύπτοντας τις επεκτατικές βλέψεις που έχουν απέναντι σε λαούς εκτός ΕΕ.

Οργανικό κομμάτι της στρατηγικής της Λισαβόνας είναι η αντιδραστική αλλαγή στην Παιδεία και την έρευνα, ώστε να διασφαλιστεί ο έλεγχος της γνώσης από τα μονοπώλια.

Θέλοντας να αναδείξουν τη σημασία που αποδίδουν στον τομέα αυτό οι ηγέτες της ΕΕ ανακήρυξαν τη γνώση ως την «πέμπτη ελευθερία», η οποία έρχεται να προστεθεί στους τέσσερις βασικούς πυλώνες της ΕΕ (ελευθερία διακίνησης προσώπων, κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών).

Τα κράτη - μέλη καλούνται «να άρουν τα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία της γνώσης» δημιουργώντας μια «πέμπτη ελευθερία», τονίζεται στο κείμενο των συμπερασμάτων. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει «να ενισχυθεί η κινητικότητα των ερευνητών, των φοιτητών και του πανεπιστημιακού διδακτικού προσωπικού», να γίνει «πιο ανταγωνιστική η αγορά εργασίας για τους Ευρωπαίους ερευνητές» και να συνεχιστούν «οι μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστήμια». Ειδικά για το τελευταίο τονίζεται ότι πρέπει «να δοθεί στα πανεπιστήμια η δυνατότητα ανάπτυξης εταιρικών σχέσεων με τον επιχειρηματικό κόσμο, ώστε να μπορούν να επωφελούνται συμπληρωματικής χρηματοδότησης από τον ιδιωτικό τομέα».

Ταυτόχρονα, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και πέρα από υποκριτικές διακηρύξεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου, η ΕΕ επιδιώκει αφενός την απελευθέρωση των αγορών ενέργειας στο «εσωτερικό» και, ταυτόχρονα, την αύξηση του μεριδίου στα παγκόσμια ενεργειακά αποθέματα και τον έλεγχο των αγωγών μεταφοράς τους. «Μια αποτελεσματική, πλήρως λειτουργική και διασυνδεόμενη εσωτερική αγορά ενέργειας αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για τον ασφαλή, βιώσιμο και ανταγωνιστικό ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης», αναφέρεται χαρακτηριστικά στα συμπεράσματα.

Αναφέρεται ακόμα ότι η «στρατηγική ανάλυση της ενεργειακής πολιτικής» που θα κατατεθεί το Νοέμβρη «θα επικεντρωθεί στην ασφάλεια του εφοδιασμού της ΕΕ». Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι την εισήγηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έκανε ο Χ. Σολάνα, ο οποίος στο όνομα των «δραματικών αλλαγών» που θα επέλθουν από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ουσιαστικά προτείνει προληπτικές παρεμβάσεις σ' όλα τα σημεία του πλανήτη, για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των ευρωμονοπωλίων. Από την άλλη, κάτω από την κατακραυγή των λαών, δήλωσαν ότι επανεξετάζουν την πολιτική τους για την αύξηση της χρήσης των βιοκαυσίμων, καθώς και τα αποτελέσματά της είναι εφιαλτικά για τους λαούς (αύξηση τιμών τροφίμων, αποψίλωση δασών κ.ά.). Δεν πήραν κανένα συγκεκριμένο μέτρο, αλλά ο προεδρεύων δήλωσε ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε τις ανησυχίες που έχουν εκφραστεί».