«Με τα λόγια του Μπελογιάννη το ΚΚΕ δε μας δίδαξε μόνο να αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό με την καρδιά και το αίμα μας. Πάνω απ' όλα μας δίδαξε την πίστη στη δύναμη του ανθρώπου. Μας δίδαξε την αισιοδοξία, τη δυνατότητα αναγέννησης των κομμουνιστών και του κομμουνιστικού κινήματος σε κάθε απότομη στροφή της Ιστορίας.

Τι μπορεί να είναι πιο χαρακτηριστικό για ένα τέτοιο μήνυμα από τη συνειδητή επιλογή της αντίστασης μέχρι θανάτου, που διάλεξε ο Μπελογιάννης και χιλιάδες ακόμα ανώνυμοι κομμουνιστές κι όταν μάλιστα αυτή η επιλογή τους δεν έγινε σε στιγμές ηρωικής έκρηξης, σε στιγμές έξαρσης του λαϊκού κινήματος, αλλά σε στιγμές που αυτοί γνώριζαν καλά ότι "φύλαγαν Θερμοπύλες", όταν είχε αρχίσει πια η επέλαση των βαρβάρων».

«Η ανυπότακτη, περήφανη στάση του Μπελογιάννη τότε, είναι επίκαιρη και σημαντική για το σήμερα. Γιατί και σήμερα, με στρατοδίκες τους πρωτεργάτες της ιμπεριαλιστικής τάξης, του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού, ο κόσμος όλος πάει να γίνει ένα απέραντο στρατοδικείο για τους κομμουνιστές, όσους δεν υποτάσσονται, όσους συνεχίζουν να αντιστέκονται, να διεκδικούν το δίκιο τους, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί και σήμερα η επίθεση απέναντι στις σοσιαλιστικές ιδέες από τους ταξικούς αντιπάλους μας είναι στην πρώτη γραμμή», τόνισε.

Αναδεικνύοντας την επικαιρότητα αυτής της περήφανης στάσης σήμερα, ο Θ. Τζιατζής σημείωσε: «Ο χλευασμός στη συλλογικότητα και στην οργανωμένη πάλη από τους φιλολογικούς εκπροσώπους τους είναι καθημερινό φαινόμενο. Αξίες και ιδανικά θεωρούνται ουτοπία, ανόητος ρομαντισμός μέχρι και οπισθοδρόμηση.

Ετσι και σήμερα, μέσα στο ζοφερό τοπίο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας ξαναπροβάλλει το φωτεινό χαμόγελο του Μπελογιάννη. Προβάλλει επίκαιρη όσο ποτέ η αναγκαιότητα για το νέο ηρωισμό της εποχής μας που έχει σχέση με τη συνέπεια στον αγώνα, τη σταθερότητα σε αρχές, την κοσμοθεωρία μας, την αισιοδοξία που μας δίδαξε σε δύσκολες ώρες ο Νίκος Μπελογιάννης», σημείωσε.

«Εμείς - συνέχισε - την αισιοδοξία μας δεν την αντλούμε μόνο από τα σύμβολα και τις ματωμένες σημαίες. Την αντλούμε από τη γνώση της Ιστορίας και της σύγχρονης πραγματικότητας, που τη δυνατότητα να την καταχτήσουμε μας τη δίνει η κοσμοθεωρία μας, ο Μαρξισμός - Λενινισμός, η πηγή της δύναμης του Μπελογιάννη και του Κόμματός μας. Την αντλούμε από τη γνώση των σύγχρονων αντιθέσεων, που οξύνονται, που δείχνουν ότι οι λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα καθημερινά ακρωτηριάζονται, δε χωράνε στον παλιό κόσμο της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο.

Γιατί περισσότερο από κάθε άλλη φορά τώρα, στην εποχή μας, βλέπουμε πόσο οι τεράστιες κατακτήσεις της επιστήμης και του ανθρώπινου πολιτισμού ασφυκτιούν στο περίβλημα του καπιταλισμού και στην κοινωνική συγκρότηση που στηρίζεται στο καπιταλιστικό κέρδος.

Η αστική τάξη έχει κάνει επιστήμη την επιχείρηση χειραγώγησης του λαού. Ξέρει να παίζει με τις λέξεις και τις εικόνες. Ξέρει να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του λαού, πέρα από τη λογική. Ξέρει να καλλιεργεί το φόβο στους φοβισμένους, για να πουλά την ελπίδα. Η αλήθεια είναι πως έχουν πολλά μέσα να ζαλίζουν τον κοσμάκη, αν δεν πατάει γερά στα πόδια του και δεν έχει ταξική πυξίδα και αρχές».

«Οσο για μας τους κομμουνιστές, δεν ονειρευόμαστε κάποιες υψηλές συναναστροφές και συνεργασίες με μια πολιτική αντίθετη στα συμφέροντα των εργαζομένων», σημείωσε ο ομιλητής, καταλήγοντας: «Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα να πιστεύουμε στη δύναμη της εργατικής τάξης και του λαού μας, να παλεύουμε για την ενότητά τους, για το μέτωπο του λαού κόντρα στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, για το σοσιαλισμό».