Την ένταξη στην ΕΟΚ επέλεξε ο Κώστας Καραμανλής ως παράδειγμα ιστορικά δικαιωμένων επιλογών που προχώρησαν «σε σύγκρουση με δυνάμεις της συντήρησης, με κατεστημένα συμφέροντα, με δογματισμούς και ιδεοληψίες» στην ομιλία του στην ΚΟ της ΝΔ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η στρατηγική αυτή επιλογή της άρχουσας τάξης ενίσχυσε τη θέση της, αλλά ταυτόχρονα έπληξε ολόπλευρα τα δικαιώματα του λαού. Ακριβώς γι' αυτό ο Κ. Καραμανλής υποχρεώθηκε να καταφύγει είτε στην πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας είτε σε ψέματα για να πείσει για την ορθότητα των ισχυρισμών του. Ιδού τα «επιχειρήματά» του, όπως τα εξέθεσε χτες στην ίδια ομιλία: «Μπορεί κανένας να αρνηθεί το μεγάλο όφελος που είχε - και έχει έκτοτε - η πατρίδα μας; Ποια έργα θα γίνονταν χωρίς τα Κοινοτικά Προγράμματα; Ποιο εισόδημα θα είχαν οι αγρότες μας, χωρίς τις κοινοτικές επιδοτήσεις; Ποια φωνή θα μπορούσε να αρθρώσει η Ελλάδα για τα εθνικά μας δίκαια;». Μόνο που αυτό το όφελος και αυτή η φωνή των «εθνικών δικαίων», είναι το όφελος και το δίκαιο της πλουτοκρατίας από τα κοινοτικά προγράμματα και επιδοτήσεις. Οσο για τους αγρότες, ας μη μιλά γιατί οι μικρομεσαίοι από 30% που ήταν το 1980 όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΟΚ απέμειναν το 13% σήμερα και συνεχίζεται το ξεκλήρισμα.