«Είναι αναμφίβολα "ανθρωποβόρο" και πλανερό το δημοσιογραφικό επάγγελμα. Τρώει συχνά τους ανθρώπους του, που μπαίνουν σ' αυτό και μάλιστα μερικούς απ' αυτούς πάνω στα νιάτα τους. Αλλά "φανταχτερό" καθώς είναι έχει τα μεθύσια του και τα ξεγελάσματα. Κι αυτά δημιουργούν τις ψευδαισθήσεις και σε ξεμακραίνουν από την αποστολή και το ρόλο σου από το χρέος. Κοντά σ' αυτά όλα υπάρχουν κι άλλα πλανέματα. Μερικοί φιγουράρουν δίπλα στην εργοδοσία. Είναι στα επιτελικά όργανα. Μεθούν και πιστεύουν πως έγιναν κι αυτοί αφεντικά μέχρι να φτάσει η ώρα της εκπαραθύρωσης. Φτάνει η ανώμαλη προσγείωση».

*

(Από το άρθρο του Νίκου Καραντηνού με τίτλο «Δημοσιογραφία ευθύνης - Αταλάντευτος στο χρέος», «Ριζοσπάστης», 16/1/2005).