Αφού τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει στη μητέρα του ότι θα κάνει υπομονή σαν οσιομάρτυρας μέχρι να του στρώσουν το κόκκινο χαλί, ο Γιωργάκης καλλιέργησε μια νέα ποικιλία Πασόκων, με σκοπό την εξουσία με οποιοδήποτε τίμημα. Το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο απληστίας και, μια στιγμή πριν παραδώσει, οριστικά το πνεύμα, αρπάχτηκε από τα μαλλιά της ελπίδας. Κάθε αρχή και δύσκολη. Μ' ένα πολιτικό παρόν που ούτε τρελός δε θα ήθελε, ο Γιωργάκης άρχισε μια σειρά ηρωικές πράξεις, που φυσικά τα ΜΜΕ χρόνια ολόκληρα τις σνόμπαραν.

Αλλά ξαφνικά τις τελευταίες μέρες όλα άλλαξαν. Σύσσωμος ο μεταλλαγμένος Τύπος αποφάσισε να τον δοξάσει. Και τι δεν του είχε γράψει στο παρελθόν. Τώρα όμως ο ένας μετά τον άλλο άρχισαν οι χαρακτηρισμοί να αποσύρονται. Το «νωθρός» και «άβουλος» αντικαταστάθηκε με το «σοφός» και «βούδας», το «ξενέρωτος» έγινε «σεμνός». Για την προσκόλλησή του στους Αμερικανούς: «Τον είχαν σε καραντίνα και δεν ήξερε τι έλεγε».

Το ΠΑΣΟΚ ξανάρχεται σαν μια ακόμη επιδημία. Από την εντατική της Νέας Δημοκρατίας μάς βγάζουν τα «έμπειρα» χέρια των Πασόκων για να μας υπενθυμίσουν με την παρουσία τους πως τον μόνο που αξίζει να χλευάσουμε γι' αυτό είναι ο εαυτός μας, που επέτρεψε να μας περικυκλώνουν ανθρωπάκια που ούτε την περιφρόνησή μας δεν αξίζουν. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ έχοντας στην τσέπη του τα αντίποινα για όσο καιρό κρατήθηκε μακριά από τα ταμεία. Η αλλοτρίωσή μας είναι το εισιτήριο της επιστροφής του. Οσο για την ανεπάρκειά μας, αυτή μας χάρισε την εικόνα του κόσμου που μας ταιριάζει: ένας σκύλος που κυνηγά την ουρά του και στο τέλος τη δαγκώνει. Να είστε σίγουροι πως την αξίζουμε.