- Κα Παπαρήγα από μια πρώτη ανάγνωση του κειμένου θέσεων, αλλά και των όσων ελέχθησαν εντός της αιθούσης σήμερα προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα δίνει μεγάλη σημασία, αν όχι τεράστια, στη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου. Με δεδομένο ότι στο διάστημα, το οποίο από τότε που εξαγγέλθηκε το Μέτωπο μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει και σημαντικότατα γεγονότα εντός και εκτός συνόρων της χώρας, τα οποία λειτουργούν, αν θέλετε προσωπική άποψη είναι αυτή, θετικά στη συγκρότηση αυτού του Μετώπου. Θέλω να μου πείτε εάν είστε ευχαριστημένοι από την πορεία του Μετώπου μέχρι σήμερα και με δεδομένο ότι εξαντλήθηκε στη συνεργασία με την κα Κανέλλη, με τον κ.Ζουράρι και ένα μέρος της ΑΚΟΑ. Αν υπάρχουν άλλοι φορείς, οι οποίοι δήλωσαν ενδιαφέρον να ενταχθούν στο μέτωπο.

Α.ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Η Κομμουνιστική Ανανέωση, δεν είναι ένα μέρος της. Κοίταξε να δεις εάν μας ρωτήσεις τώρα εμάς, εμείς ξέρεις τι θα θέλαμε; Το Μέτωπο να έχει συγκροτηθεί και να έχει φέρει σοβαρές ανακατατάξεις στην ελληνική κοινωνία. Είναι ανάγκη, δεν είναι αν θέλουμε εμείς να συγκροτηθεί. Είναι αντικειμενική ανάγκη. Ανεξάρτητα πώς θα το πούμε, αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, εμείς την ουσία λέμε. Τώρα τι μορφή θα έχει, τι όνομα, πώς θα είναι τα κείμενα, αυτό είναι άλλο πράγμα. Εμείς την ουσία συζητάμε. Είναι ανάγκη να έχει γίνει από χθες, προχθές. Σοβαρή ανάγκη.

Το θέμα είναι κατ' αρχήν όχι να συμφωνήσουμε, το θέμα είναι να συζητήσουμε. Χρειάζεται αυτού του είδους η συσπείρωση και η συμμαχία στην Ελλάδα; Σ' αυτή την κατεύθυνση με αυτές τις θέσεις ή με αυτές τις τακτικές; Αυτό είναι ένα που πρέπει να λύσουμε τώρα στο Συνέδριο και θέλουμε να το συζητήσουμε περισσότερο.

Τώρα το πότε θα γίνει κλπ. ξέρεις αυτά δεν προγραμματίζονται χρονικά. Λέω έπρεπε να έχει γίνει. Αλλά πρέπει να εκτιμήσουμε φταίει το ΚΚΕ που δεν έγινε; `Η και επειδή δεν έγινε έως τώρα σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαίο και ώριμο; Εμείς συζητάμε στο Συνέδριο πρώτον, να βγάλουμε συμπεράσματα τι κάναμε αυτά τα χρόνια και θα δείτε στο κείμενο των Θέσεων ότι κάνουμε έναν απολογισμό των προσπαθειών μας, εκτιμάμε ότι δεν ήταν εύκολο να γίνει, αλλά ότι ως Κόμμα θα έπρεπε να είμαστε ακόμα περισσότερο στοχοπροσηλωμένοι σ' αυτή την υπόθεση σε όλη τη δράση μας. Βγάζουμε τώρα τα πρώτα συμπεράσματα. Δεν είναι σχέδιο επί χάρτου. Το '96 ήταν ένας σχεδιασμός, τώρα πώς να πω, έχουμε να σκεφτούμε επάνω σε πιο συγκεκριμένα πράγματα. Το ότι δεν έγινε δε σημαίνει ότι δεν είναι ώριμο, δεν είναι αναγκαίο ή ότι φταίει αποκλειστικά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Εμείς αυτό που θέλουμε είναι να επιταχυνθούν οι διεργασίες και ακριβώς πριν το Συνέδριο και αμέσως μετά το Συνέδριο θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες συσπείρωσης όσο γίνεται περισσότερων δυνάμεων. Και το περίεργο είναι το εξής: Πρώτον ότι καμιά φορά γίνεται μονόπλευρη κριτική στο ΚΚΕ. Λέτε και το ΚΚΕ από μόνο του, λέτε πώς να σας πω, για σκεφθείτε γιατί και κάποιοι άλλοι απορρίπτουν αυτή την πρόταση; Δηλαδή γιατί γίνεται μία κριτική μονόπλευρα στο ΚΚΕ, επειδή κάποιοι απορρίπτουν την πρότασή του; Γιατί δε γίνεται κριτική και σ' αυτούς που την απορρίπτουν;

Είναι μία ευκαιρία, εμείς θα θέλαμε πραγματικά απ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις πέρα από πρόσωπα που είναι αντίθετα με τις Θέσεις του ΚΚΕ, να πουν πού διαφωνούν. Οχι να λένε είστε δογματικοί, είσαστε ξεπερασμένοι, είσαστε αναχρονιστικοί, είσαστε έτσι. Αυτό δε λέει τίποτα. Και εμείς δεν πρέπει ν' αντιμετωπίζουμε τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, με τέτοιους χαρακτηρισμούς. Να πω συγκεκριμένα. Αυτά που λέτε είναι ξεπερασμένα. Δεν είναι σωστά να το ξεκαθαρίσουμε. Ας ακουστεί, ας γίνει και με αυτό τον τρόπο μια κριτική στις Θέσεις. Το ότι δεν έγινε, δε νομίζω ότι φταίμε εμείς αποκλειστικά, ούτε είναι θέμα μόνο πολιτικών δυνάμεων.

Τώρα κακά τα ψέματα. Εάν αυτή τη στιγμή δε δώσουμε βάρος να ενεργοποιηθεί ο λαός, ν' ανακαλύψει τη δύναμή του ν' αντιδρά και το μέτωπο και αν γίνει θα είναι αδύναμο. Μακάρι να υπήρχαν σήμερα δυνατότητες, να ξεκινήσει τώρα το μέτωπο από τα πάνω. Δε λέμε μόνο από τα κάτω, από τα πάνω. Αυτό το μέτωπο εάν ξεκινούσε και δεν είχε πόδια μέσα στη λαϊκή αντίσταση και αντίδραση δε θα ορθοποδήσει. Επομένως ας προβληματιστούμε να πάρουμε και εμείς τις ευθύνες μας τι πρέπει να κάνουμε καλύτερα, αλλά ας πάρουν ευθύνη και άλλοι, αυτοί που λένε κυρίως όχι.

Θα γίνει αυτό το λαϊκό μέτωπο, ή δεν ξέρω πώς θα ονομαστεί πατριωτικό ή όχι, δεν μπαίνουμε στις ονομασίες, θα γίνει. Δε γίνεται αυτό το πράγμα. Και με την ευκαιρία, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία προσφέρονται για πολύ προβληματισμό, όχι αυτό τον προβληματισμό του ποδαριού, ερώτηση - απάντηση. Για πάρα πολύ προβληματισμό. Σοβαρό προβληματισμό.