Στην αφετηρία του νέου αιώνα, 83 χρόνια μετά, η μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση των μπολσεβίκων αναδεικνύει τα πλεονεκτήματα του σοσιαλισμού, έναντι της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, και προβάλλει, νομοτελειακά, το σοσιαλιστικό μέλλον της ανθρωπότητας. Αλλωστε, η ίδια η Οχτωβριανή Επανάσταση σηματοδοτεί ιστορικά, ακριβώς την εποχή των μεγάλων επαναστάσεων, την εποχή του περάσματος από τον καπιταλισμό στη σοσιαλιστική κοινωνία. Και δεν πρόκειται βεβαίως για απλή επιθυμία των κομμουνιστών, αλλά για μια αναγκαιότητα, η οποία προκύπτει μέσα από την ίδια την πραγματικότητα της καπιταλιστικής εκμεταλλευτικής κοινωνίας, που οξύνει στο έπακρο όλες τις κοινωνικές και πολιτικές ανισότητες. Που αυξάνει τα βάσανα των εργαζομένων, όλων των χωρών, ξεζουμίζοντας τον ιδρώτα τους και ληστεύοντας τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών όπου Γης, όπως δείχνει η πραγματικότητα των δισεκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν σε απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, την ώρα που ελάχιστος αριθμός κερδοσκόπων-εκμεταλλευτών λυμαίνεται τον κοινωνικό πλούτο που παράγει η ανθρωπότητα.

Δεν είναι, όμως, μόνον αυτά και πολλά άλλα που υπογραμμίζουν πως ο καπιταλισμός είναι καταδικασμένος ιστορικά να πεθάνει και να αντικατασταθεί από το σοσιαλισμό. Είναι, ακόμα, η ίδια η πράξη που ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, επί σοσιαλισμού. Οπου τέτοια προβλήματα, που γεννά ο καπιταλισμός, αντιμετωπίστηκαν σε μεγάλο βαθμό, ενώ άλλα πολλά είχαν μπει στο δρόμο της οριστικής αντιμετώπισής τους. Ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε, με όλες τις αδυναμίες, τα λάθη και τις δυσκολίες, ξεκινώντας από εκείνον τον Οχτώβρη του 1917, μπόρεσε να λύσει μέσα σε λίγα χρόνια προβλήματα που δεν μπόρεσε να λύσει ο καπιταλισμός - και κανένα εκμεταλλευτικό σύστημα - αιώνες πριν (εξάλειψη της ανεργίας, εξασφάλιση της υγείας, της παιδείας και μόρφωσης, αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, εξασφάλιση γηρατειών κλπ.).

Το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα του σοσιαλισμού προβάλλει περισσότερο από τη σύγκριση με την τραγική σημερινή πραγματικότητα της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στις χώρες αυτές, μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων. Π.χ., ενώ οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες είχαν λύσει και κατατάσσονταν στις πρώτες θέσεις σ' όλο τον κόσμο για ζητήματα, όπως της παιδείας και της υγείας, σήμερα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία διεθνών οργανισμών (π.χ. ΠΟΥ, ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ), στις χώρες αυτές, ως συνέπεια της παλινόρθωσης του καπιταλισμού, εμφανίζονται αρρώστιες τριτοκοσμικές. Η αγραμματοσύνη και η εγκατάλειψη της παιδείας αυξάνουν, η ανεργία και η ανείπωτη φτώχεια τσακίζουν, η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά και άλλα τέτοια φρούτα του καπιταλισμού δίνουν και παίρνουν.

Ωστόσο, παρά τη θλίψη που προκαλούν στους εργαζόμενους οι αρνητικές εξελίξεις που ακολούθησαν τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών, υπογραμμίζουν ταυτόχρονα τη μεγάλη αξία και την αναγκαιότητα της Επανάστασης των Μπολσεβίκων, της ανατροπής τελικά και αντικατάστασης του καπιταλιστικού συστήματος από τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία. Γιατί μόνον έτσι μπορεί να λυθούν τα πανανθρώπινα προβλήματα, να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, η ισότιμη συνεργασία όλων των λαών, να επικρατήσει η ειρήνη στον κόσμο. Αν, επίσης, επιβεβαιώνει κάτι πολύ σημαντικό, ως προϋπόθεση για όλα τα προηγούμενα, η φετινή 83η επέτειος της Οχτωβριανής Επανάστασης, είναι ο ρόλος και η αναγκαιότητα της ύπαρξης, ανάπτυξης και δράσης των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμουνιστικών Κομμάτων Νέου Τύπου, που θα προετοιμάσουν την εργατική τάξη και όλο το λαό για την επανάσταση.