Ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης

Με τα λόγια αυτά, ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», απευθύνθηκε στους εργαζόμενους μπροστά στις εκλογές της 7ης Νοέμβρη, στο «ντιμπέιτ» των υποψήφιων περιφερειαρχών, που διοργάνωσαν οι εφημερίδες «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη», στη Θεσσαλονίκη, το βράδυ της Δευτέρας. Μέσα απ' τη συζήτηση, αναδείχτηκε ταυτόχρονα, η προσήλωση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στη συνέχιση των αντιλαϊκών πολιτικών. Οτι θα στηρίξουν και θα ανοίξουν νέους τομείς στην κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου με το παραπέρα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, χαρακτηριστική ήταν η απάντηση του Μ. Μπόλαρη, υποψήφιου Περιφερειάρχη με το ΠΑΣΟΚ, σε σχετική ερώτηση του Θ. Κωνσταντινίδη, αναφορικά με τη θέση του για τη στρατηγική ιδιωτικοποίησης του ΟΛΘ και της ΕΥΑΘ. «Η κυβέρνηση», ρώτησε ο Θ. Κωνσταντινίδης, «ετοιμάζεται να ιδιωτικοποιήσει το λιμάνι και την ΕΥΑΘ. Εμείς ως "Λαϊκή Συσπείρωση" και ως ΚΚΕ, αντιταχθήκαμε στην προσπάθεια που έγινε επί ΝΔ, να ιδιωτικοποιηθούν, γιατί, θεωρούμε ότι το λιμάνι είναι ζωτικής σημασίας για την περιοχή και το νερό αποτελεί κοινωνικό αγαθό. Ποια στάση θα κρατήσει, ο κ. Μπόλαρης, ενάντια στη νέα αυτή απόπειρα;».

Για το λιμάνι ο Μ. Μπόλαρης ήταν ξεκάθαρος και δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνείας: «Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης», είπε, «είναι το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα στον αναπτυξιακό, στον οικονομικό, στον εξαγωγικό, στο γεωστρατηγικό χώρο. Λιμάνι το οποίο εξυπηρετεί τα Σκόπια, τη Σόφια, το Βελιγράδι. Και χρειάζεται μια σοβαρή εγκατάσταση "logistics" απ' έξω, σύνδεση με το Δούναβη με διπλή ηλεκτροκίνητη γραμμή για να αυξήσει κατακόρυφα τις δυνατότητες τις οποίες έχει. Σε αυτήν την κατεύθυνση δεσμεύομαι». Τι είπε, δηλαδή; Πως οι επιχειρήσεις και τα μονοπώλια, θα έχουν ό,τι θέλουν. Πως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης - ακολουθώντας τη «μοίρα» του λιμανιού του Πειραιά - θα παραδοθεί βορά στα επενδυτικά σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου. Οσον αφορά, την ΕΥΑΘ, δεν είπε κουβέντα. Εύγλωττη σιωπή.

Μετά και από αυτήν την απάντηση γίνεται σαφές πως ο λαός της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας πρέπει να επαγρυπνεί. Να αντισταθεί στο ξεπούλημα και με την ψήφο και με τον αγώνα του. Αλλωστε, σε αυτό το ξεπούλημα, που ετοιμάζεται μετεκλογικά - και καθόλου δεν μπορούν να κρύψουν ούτε προεκλογικά - μόνο η ενίσχυση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», μπορεί να βάλει ένα φρένο, να αποτελέσει ένα ισχυρό ανάχωμα.

Στην ίδια κατεύθυνση, ο Π. Ψωμιάδης, υποψήφιος με τη ΝΔ, απ' τη μια εμφανιζόταν ...«αντιμνημονιακός» (!) και απ' την άλλη υπέρμαχος του «Καλλικράτη» - λες και δεν πρόκειται για τις δύο όψεις της ίδιας αντεργατικής πολιτικής. Μάλιστα, σε μια προσπάθεια να ρίξει στάχτη στα μάτια και να το παίξει ...προοδευτικός, δε δίστασε να πει πως «εκτιμάει» το ΚΚΕ για τη σταθερότητά του. Κι ας γνωρίζει πολύ καλά πως πρόκειται για σταθερότητα, συνέπεια και ασίγαστη πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που ο ίδιος και το κόμμα του με σταθερότητα υπηρετούν.

Ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για την ανεργία και τις επιχειρήσεις που πηγαίνουν τα εργοστάσια σε γειτονικές χώρες, σημείωσε ανάμεσα στα άλλα: «Εμείς θέλουμε οι εργαζόμενοι να έχουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και υψηλούς μισθούς και, σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζουν οι εργοδότες και η εργοδοσία, υπάρχουν στοιχεία που μας βεβαιώνουν ότι και στην περίοδο της κρίσης, το 2009, οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη χώρα μας είχανε κέρδη 15,6 δισ. ευρώ. Αρα, το πρόβλημα για την εργασία και για την ανεργία, δεν είναι το κόστος της εργασίας, το κόστος του μεροκάματου, αλλά η αδηφάγα διάθεση της εργοδοσίας για να απομυζήσει περισσότερα κέρδη από τους εργαζόμενους. Το φαινόμενο της μετανάστευσης των επιχειρήσεων υποστηρίχτηκε διαχρονικά και από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, πολλές απ' αυτές τις επιχειρήσεις, επιδοτήθηκαν για να πάνε στις όμορες χώρες, για να καταληστεύσουν πόρους και εργαζόμενους επειδή εκεί η εργατική δύναμη είναι ακόμη πιο φθηνή». Και κατέληξε: «Εμείς, επιδιώκουμε μια ανάπτυξη στην οποία ο εργαζόμενος θα αμείβεται με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις, τις σύγχρονες ανάγκες της σημερινής ζωής».